Mooiste vrouw ?

In navolging van mijn oudste haar keuze, waarvan ik iedereen bijlange niet ken, ga ik ook trachten een aantal 'mooisten' te kiezen. Ik ben tot hiertoe niet verder geraakt dan een vrouw. Ik dacht ook al aan enige mannen maar weet niet zo goed of ze normaal of te fanatiek zijn. Dus een vrouw : Angela Kovacs ! Ik hoor jullie al zeggen : wie is da nu weer ? Awel dat ik een Zweedse actrice die meespeelde in verschillende Wallander (Krister Henrikson) afleveringen maar nu een eigen reeks heeft ' Irene Huss ' een politie inspecteur uit Gotheborg.

SCANDI 2011 - 20.08 dag 21 - Laatste dag

Vanmorgen vroeg opgestaan en mijn spullen ingeladen, daarna ontbijt en afscheid van de mensen van de b & b. Zoals je op de foto kan zien was het weer weeral niet echt goed te noemen.Om 7u20 reed ik door met de intentie zover mogelijk op weg naar huis te rijden. Het was een zaterdag en er was bijzonder weinig verkeer in Noorwegen. Eens de Oslofjordtunnel door scheen de zon. Tot in Zweden. Daar was het bewolkt maar géén regen.

Toen ik Göteborg passeerde zag ik op de lichtreclame borden aankondigingen voor een 'boule' tornooi die dag. Datgene waar de mensen met mij hadden over gepraat ? In ieder geval het was internationaal. Later hoorde ik dat België ook mee had gedaan en dat de voorzitter van de PFV er aanwezig was.
Ook hier bleef het verkeer aan de lage kant en in een no-time was ik in Malmö, betaalde de toll en reed de Ostsundbro over waarvan ik enkele foto's nam. Al rijdende, normaal gaat dit niet maar nu met weinig auto's wel. Al blijft het uiteraard gevaarlijk, auto rijden en foto's trekken. Hoe zeggen ze dit in van die gevaarlijke tv programma's : doe dit niet thuis.Rond Kopenhagen was het iets drukker maar nog altijd best te doen. In de vroege namiddag was ik al terug in Slagelse en even daar voorbij de andere brug, naar het vasteland over.
In de buurt van Odense stopte ik om een broodje te eten. Het was nog altijd vroege namiddag en ik besloot door te rijden tot in Duitsland.
De Hamburg tunnel en brug waren ook niet echt druk. Ik kon amper het van in de verte het voetbalstadion van Hamburg bewonderen.
Verder door gereden, richting Bremen. Net zoals op het heenrijden bleven er hier werken waardoor je tussen gele strepen 70 mocht rijden, soms minder. Ik durf niet zeggen hoeveel km in totaal deze werken duren, maar het zijn er veel.
Zo rond 19u belde ik naar mijn dochters dat ik vanavond nog thuis zou zijn. Ik was niet moe en bijna in Nederland.
Alles bleef goed gaan, tot in Eindhoven. Er was een ongeval gebeurd en ik stond een groot half uur stil op de autostrade. Dit maakt dat ik pas thuis was om 23u22. En nog niet moe.
Oh ja, op mijn km teller stond 11.870 km.

Al bij al vond ik het een geslaagde reis, één van de langste die ik ooit maakte. Ik besef dat ik bijlange nog niet alles heb gezien in de steden die ik bezocht. Vraagt dit om terug te gaan ?
Ondertussen staan ook al mijn foto's op mijn fotohoekje. 'k Zou zeggen : geniet ervan !!

SCANDI 2011 - 19.08 dag 20

Het weer was weer niet om over naar huis te schrijven, dus vergeet dat je dit leest. Alhoewel het blijkbaar daar ook kon tellen. Terwijl ik op de trein zat te wachten in Jessheim moest ik mijn trui én mijn jasje aandoen vanwege de kou.

Om 9u15 vertrokken we naar Oslo S. Ondertussen ken ik alle treinstations. Een halfuur later in Oslo, met regen. Niet getreurd ! Ik de heuvel op langs de Tøyer wijk, de wijk waar Aziaten en Noord Afrikanen wonen en winkels houden, naar het park waar het museum is wat ik wil bezoeken. Weet je ondertussen ook al welk dit is als je een gil gaf ? Juist, het Munchmuseum !Even het ritueel beschrijven vooraleer je de eerste werken van Munch ziet : Je koopt een ticket, scant dit in op een machine en je hebt doorgang. Dan ga je langs zo'n scanpoort die je ook op de luchthavens ziet, uiteraard heb je je broeksband afgedaan en alles wat nog metaal is in een bak gelegde die ook gescand word (precies een luchthaven). Een 'piep' en je word verder nagekeken door bewakers. Daarna ga je een glazen deur door, die automatisch opent, en je bent binnen. Waarom zo'n strenge inkom ? Herinner je nog enkele jaren geleden dat 'de Gil' werd gestolen, een werk met een waarde van enkele miljoenen euro ? Daarom.
Hoeveel honderden werken er van hem hangen durf ik niet zeggen. Ik vraag mij wel af waarom 'The Chill' zo bekend is en anderen niet. Bekijk op mijn fotohoekje de foto's en vorm zelf een mening.
Er hingen ook verschillende gedichten :

Når vi står sån - og

mine øine ser ind i dine store
øine - i det blege månelys -
- ved Du da - fletter fine
hænder usynlige tråde - der
bindes om mit hjerte -
ledes fra mine øine - gjennem
Dine store mørke øine - ind
om Dit hjerte -
-Hvor Dine øine er store
nu Du er så nær mig
- De er som to store mørke
Himmeler
Wanneer wij hier zo staan - en
mijn ogen staren in jou grote
ogen - in het bleke maanlicht -
weet je niet - delicate handen
weven onzichtbare draden - die
mijn hart verwarren -
Starten bij mijn ogen - door
jou grote donkere ogen - naar
je hart -
Hoe groot je ogen ook zijn
nu wanneer je zo dicht bij mij bent
- lijken het wel twee immense schemerige
hemelen.

Misschien kent er iemand onder jullie meer Noors dan ik en kan die dit toch wel héél schoon gedicht beter vertalen.
Ik heb daar wel horen vertellen dat de stad Oslo een nieuw Munch Museet wil bouwen in de buurt van het nieuwe Operagebouw. Mijn verbeelding slaat op hol als ik denk aan de architectuur die men daar zal gebruiken. Is iets om in de toekomst te gebruiken.
Ondertussen was het middag. In het Munch Museet heb ik dan een broodje gegeten.
Daarna ging ik naar het Naturhistorisk Museet, wat bestaat uit het Zoological en het Geologisk Museet en de Botanical Garden. Beiden liggen vlak naast elkaar en in de buurt van het Munch. In het Zoological Museet stonden vooral beelden van allerlei dieren uit alle delen van de wereld. Ik heb de indruk dat het vooral bedoeld is voor jongeren want er waren ook diverse workshop mogelijkheden. Wel indrukwekkend waren de beelden van ingebeelde monsters.Bezocht je het Zoological dan mocht je gratis binnen in het Geologisk (ook andersom). Hier was er een enorme verzameling stenen en mineralen uit alle mogelijke periodes van de geschiedenis. Ook enkele skeletten van dinosaurussen, onder andere een Tyrannosaurus Rex.Je zou kunnen zeggen dat deze tentoonstelling de geologische geschiedenis van Noorwegen weergeeft. Er staat ook het oudste fossiel dat er is in Noorwegen, 400 miljoen jaar oud !
Je kreeg in beiden ook wel veel uitleg, indien je dit wou, van actieve, vriendelijke vrijwilligers die er werkten. Heel aangenaam.
Vermits het nog altijd regende was het bezoek aan de Botanical Garden heel beperkt. Ik stapte wel de cafétaria binnen voor een goede, warme caffelatte.
Het was al een heel eind in de namiddag maar toch wandelde ik, al wel serieus nat geworden, naar het Regerungskwartier, naar de Akergate. De plaats waar een bomauto stond is volledig afgesloten, je kon er niet aan of ontrent. Het was dus een beetje behelpen. Ik ging naar de andere kant van de kerk, via een omweg want rechtstreeks ging niet, en aan de andere kant van de wijk kon ik aan diverse gebouwen schade zien. Je kon er niet nabij komen door de afsluitingen. Het gebouw met trappen als ingang herkende ik van tv beelden toen er vlak na de aanslag gewonden werden verzorgd. Ook hier staan tientallen mensen, blijkbaar nog mee te leven. Ik kreeg er koude rillingen van. Bleef er ook een tijdje staan om mijn emoties te doorleven. Er lagen al bijna evenveel bloemen als aan de Dom.
Het was al aan het donker worden en ik trok naar het Sentral Stasjon, hier at ik als avondmaal een pizza vooraleer ik de trein opstapte naar Jessheim.
Morgen zou het even erg weer zijn als nu. Vermits ik al een deel zag, het meeste wat ik wou zien, besloot ik om morgen naar huis te vertrekken, een dag vroeger dan voorzien. Ik kom zeker nog eens terug.

SCANDI 2011 - 18.08 dag 19

Een drukke, dus ook een duurdere dag. Ik vertrok om 9u15 met de trein naar Oslo. Tiens, ik betaalde nu ook 90 NOK. In Oslo was het stralend weer. Ik nam uitgang West in het 'stasjon' en botste recht op een bus van Oslo Tours. Zij bracht mij naar het vertrekpunt aan Rädhusplatsen. Ik maakte op de bus kennis met een koppel uit Groningen waarvan de man gehandicapt was. Toffe mensen. De chauffeur van de bus ook want die hielp die mensen zowel instappen als uitstappen. Zij stapten af aan het Vigilandparken.

Ik reed door naar het Vikingskiphuset. Niet erg groot, maar machtig interessant. Er stonden een aantal snekken die men terug had gevonden.Het Oseberg schip werd in een grote grafheuvel gevonden en uitgegraven in 1904. Men ontdekte dat het gebouwd was tussen 814 en 819 na Chr. Het is geen oorlogsschip maar eerder een koopvaardijschip. Het is ongeveer 22 m lang en 5 m breed en van eikenhout gebouwd. Het behoorde toe aan een vrouw van hoge rang. Eigenlijk was het niet zo erg stevig gebouwd, men veronderstelt dat het daarom diende voor korte vaarten in rustige wateren.
Het Gokstad schip daarentegen, gevonden in 1880 in Gokstad, gebouwd in 890 na Chr., 24 m lang, met kiel, plaats voor 32 roeiers, is wel degelijk een oorlogsschip. Er werden bij de opgraving resten gevonden van 64 schilden die aan de reling bevestigd waren. Dit is een sterk gebouwd schip dat je zeker op zee in vreemde landen kon tegenkomen.
Er zijn nog enkele restanten van kleinere schepen, van een soort koets en een slee. Ook textiel en gebruiksvoorwerpen komen aan bod. Net zoals schoenen en kledij.
Een tof museum !
Het was al na de middag wanneer ik het Kon Tiki Museet binnenstapte. De vriendelijke juffrouw aan het onthaal zei dat ze mijn sticker van Oslo Tours zag. Dit bracht mij 20 NOK vermindering op.
Eventjes ter info : de meeste musea in Oslo vragen 60 NOK inkom voor een volwassene (soms ook 100).
Ik vermoed dat onze generatie Kon Tiki kent : het zelfgebouwde schip van Thor Heyerdahl waarmee hij de Stille Oceaan overstak om te bewijzen dat Zuid-amerikaanse indianen dat hem hadden kunnen voorgedaan. Hij deed dit in 1947 op een balsavlot, de Kon Tiki. Hij was ook de eerste de archeologische opgravingen deed op Paas Eiland.In 1966 vaarde hij met een rieten boot, de Ra, de Atlantische Oceaan over, hiervan kende ik hem.
In 1970 deed hij dit met de Ra II over.
Er waren daarna nog bootreizen, bijv. de Tigris expeditie in 1977, maar vooral opgravingen bijv. op de Malediven, Tenerife, Samoa, enz...
In het museum staan de Kon Tiki en de Ra, maar ook honderden voorwerpen die Thor Heyerdahl tijdens zijn expedities gevonden heeft. Er zijn ook workshops voor kinderen. Echt de moeite waard, een schitterend museum dat mij ook deed nadenken over voorbije tijden.
De bus nemen naar het volgende museum was niet nodig, het is kort bij het Kon Tiki. Het Norsk Maritim Museet. Een formidabel museum met modellen, schilderijen, gebruiksvoorwerpen, scheepsonderdelen en op het einde een fantastische film over Noorwegen. Het leert je dat Noorwegen één van de leidende maritieme landen was. Ook bijzonder is dat het museum in 2014 al honderd jaar bestaat. Uiteraard in de loop der jaren herbouwd enz...Er is ook een ongelooflijke reeks maritieme schilderijen, meestal gemaakt door Noorse kunstenaars. Naast de scheepsmodellen heeft men ook een deel van een schip nagebouwd. Hierin kan je verschillende cabines bezoeken. Wel tof.
Er is ook een terras waar je, afhankelijk van het weer, rustig iets kan drinken en/of eten. Alles bijeen een museum waar mijn fototoestel weer eens serieus dienst deed.
Vlakbij is er nog een bezienswaardigheid : het Frammuseet. Hier staat het schip Fram, waarmee Amundson naar de Pool vaarde. Ook de moeite waard want je kan heel het schip bezoeken. Je leert er ook wel veel over de belangrijkheid van wat Amundson ontdekte. Ik was blij dat er hier een lift was want om alles te bezoeken moet je wel een hoogteverschil overwinnen.
Ik nam de laatste keer de bus van Oslo Tours en liet mij afzetten op stop 16 : Oslo Opera House of Operæn i Oslo.
Een fantastich modern gebouw waarvan ik veel foto's nam. Eigenlijk zowat het mooiste wat ik deze reis zag.Er werd aan begonnen te bouwen in 2003. In 2008 opende het met een galavoorstelling. De bouw kostte 500 milj. euro. Het bebouwde terrein is 49.000 m2 groot. De organisatie heeft 600 mensen in dienst die werken in 50 verschillende beroepen. In 2010 waren er 5 miljoen bezoekers. Sinds de opening verdiende men tientallen prijzen rond architectuur. Ontzaglijk !
Ik nuttigde daar nog een koude maaltijd, wel duurder, vooraleer ik naar het 'stasjon' ging want het was ondertussen al donker.
Morgen hoop ik naar het museum te gaan van één der bekendste noren. Weet je niet wie ... geef dan maar een gil !

SCANDI 2011 - 17.08 dag 18

Na een lekkere douche en een even lekker ontbijt, ik op weg naar Seppheim om daar de trein te pakken naar Oslo. Gisteravond waren er op tv beelden over de overstromingen in Trondheim. Amaai, het deed daar lelijk.

Het treinticket uit de automaat, betaald met Mastercard, koste 60 NOK. Te doen hé ? In de trein was weinig volk en ik las (probeerde toch) een brochure over de Noorse Spoorwegen.
Ik zag dat er niet zo ver van Oslo, naar het noorden, een dorpje of klein stadje was, met een station dat Bjørndal heet. Onbekend ? Ik herinner mij nochtans boeken en een film over 'het geslacht Bjørndal. Met als vervolg 'En eeuwig zingen de bossen'.
Ondertussen waren we een tunnel ingereden, met een normale snelheid duurde dit toch meer dan tien minuten. Later leerde ik dat dit een deel van de Oslofjordtunnel was. Daarna Oslo Sentral Stasjon. Dit is verdorie een héél groot station. Ik kocht er wel kaartjes en postzegels. De laatste.
Uiteindelijk raakte ik toch buiten langs de verschillende verdiepingen en hallen. Ik zou eerst het toerisme bureel zoeken, dus de stad in.
Het was bijna onmogelijk om naast de Domkerk te lopen waar het vol lag met bloementapijten als eer aan de mensen die stierven in de voorbije aanslagen. Ook in de kerk waren bloemen en tekeningen gelegd. Er stonden ook honderden mensen. Voor mij een hele rij, hand in hand. Ik dacht aan een school of een vereniging, maar ineens pakte iemand mijn linkerhand vast en bijna automatisch zocht ik de hand van de toeschouwer rechts van mij. Ik werd gewoon mee betrokken in het rouwen. Ik had al een krop in mijn keel, maar toen stroomden tranen als een waterval. Achteraf bleek dat men dacht dat ik ook een Noor was, maar het maakte niks uit dat ik buitenlander, Belg, was. Integendeel, hierdoor bleek dat heel Europa mee betrokken was.
Na een 'hej du' ging ik verder de stad in.
Langs het parlement, de universiteit, het Nationaltheater, het paleis van de koning waar een stelling voorstond. Maar nog steeds geen toerisme bureel gevonden. Wat wel ? Een sjaal van een voetbalclub en een leuke t-shirt.
Ik trad terug op mijn schreden en ging een pizza eten in het Domrestaurant.
Dan terug de baan op en een twee agenten (Politi) vroeg ik of ze het toeristen info wisten ? De kleinste, een mevrouw, wist het : Gewoon de straat uit, richting stasjon en dan zag ik wel de toren. Vlak voor de ingang van het stasjon, maar aan een andere dan die ik gepakt had. Ik naar binnen en heb er een kaart van Oslo gekregen. De rest van hun plaatselijke producten die ze verkochten heb ik alleen bekeken.
Het werd mij weer vlug duidelijk dat ik weer een keuze moest maken van dingen die ik wou zien. Een hop on/hop off bus stopte hier ook. Nog vlug een tweedaags kaartje gekocht, 210 NOK, en wijlle weg ! Op de bus brochure zag ik een stopplaats met een bekende naam. Bekend voor mij van gisteren op tv. Ik dacht toen dat ik dat park, wat dat was het, wel wou zien. Bij de kaartjes die ik opstuurde was er één bij van een beeldje van een baby'tje dat ik ook op tv had gezien. Gisteren hoopte ik dat het in Oslo of in de buurt zou zijn en jawel : Vigilandsparken. Stop nr. 5 !
Ik 'off' de bus daar. Ik heb niet alle beelden gefotografeerd, maar toch veel. Ben ook op een bank gaan rusten om te genieten van de sfeer. Héél mooi !!Daarna terug 'hop on' de bus en naar Bygdy (bugdu) gereden om naar het Norsk Folkmuseet te gaan. Een soort Bokrijk. Ook mooi maar wat ik het speciaalste vond, de houten kerk, was niet te bewonderen. Er hing een plastiek gordijn rond wegens herstellingswerken. Spijtig want het was een echte Stiftkerk.
Allez, terug op de bus en naar het begin mee gereden : Het Rädhus. Een groot gebouw dat ge in elke reportage over Oslo ziet. Herinner je de volksbijeenkomst om te reageren met bloemen op de moorden ? Dat was tussen het stadhuis en de haven, de Rädhusbryge.Overal op de gevels is kunst aangebracht. Eigenlijk zou het bekend moeten zijn over heel de wereld. Want : Welke Nobelprijs word hier uitgereikt ? ... Inderdaad, die van de Vrede.
Eigenlijk was het een plezant bezoekje want op de Rädhusbryge was een gratis Beethoven concert bezig, gegeven door mensen van de Oslofilharmonien.
Zo, mijn eerste dag Oslo. Een drukke stad waar heel veel te zien is en waar iedereen nog emoties vertoont bij confrontatie met de voorbije gebeurtenissen. Ik ook.
Morgen weer de bus op want ik wil nog een aantal musea zien, te ver om naar toe te wandelen.
In het Sentral Stasjon kocht ik aan een automaat een ticketje, prijs 9O NOK, 50% meer dan vanmorgen, raar hé ?

SCANDI 2011 - 16.08 dag 17

Vooraleer ik schrijf over mijn rit naar Noorwegen : Ik had deze reis al gepland weken voor die aanslagen daar gebeurden. Het is dus niet uit sensatiezucht dat ik naar daar ging. Wat niet wil zeggen dat ik met een aantal gevolgen hiervan werd geconfronteerd. Maar daar hoor je later nog van.
OK ! Het was bijna acht uur toen ik vertrok in Göteborg met 9.674 km op mijn teller.
De wegen rond de stad zaten potvol. Eens daar voorbij geen problemen met het weinige verkeer dat er was. Het weer was ook geen honderd procent, de zon scheen wel, dus ok.
Na een tijdje viel het me op : langs beide zijden van de autostrade staat een ijzeren gordijn. Een ongeveer twee meter hoge ijzeren omheining. Waarom ? Jawel, om de elanden tegen te houden. Op de gewone weg zijn er geregeld gevaarborden die je hiervoor waarschuwen.
In de buurt van Halden stak ik de grens over. Enkele honderden meter verder aan het gebouw van de Noorse grensbewakers werd ik eerst door een politie agent tegengehouden die mij verzocht te blazen voor een alcoholtest. Ik had niet gedronken, dus geen probleem en ik mocht verder.
Zo'n twintig meter. Daar stond iemand in een ander uniform die teken deed dat ik moest stoppen en mij opzijzetten. Ik vermoedde al dat ik grondig ging onderzocht worden want dit was op de radio en tv al aangekondigd voor buitenlanders die Noorwegen binnentrokken.
De TOLL man vroeg : rijbewijs, IK kaart, inschrijving auto. Alles was in orde. Of ik drank, sigaretten, wapens, bij mij had ? Nej ? Of ik even wou uitstappen en achterdeur + koffer openen en of ik iemand kende in Noorwegen ? Had ik er familie ? Wat ik kwam doen en hoelang ?
Toen ik bewees met mijn papieren van Hotels.Com dat ik deze reis geboekt had voor die aanslagen in Oslo, die ik niet begreep, werd de sfeer iets minder gespannen. Hij zag mijn boeken en vroeg of ik ook Noorse schrijvers las ? Ah ja, Jo Nesbø ! Wat hij blijkbaar op prijs stellen, want lachend wenste hij mij een goede vakantie en mocht ik doorrijden.
Doorrijden tot aan de volgende stop : de wegentaks van 20 NOK (Noorse Kronen), die ik betaalde met Mastercard.
Ik bleef op de A6 rijden en nog altijd was er bezijden dat ijzeren gordijn. Hoe dichter ik bij Oslo kwam hoe drukker het werd. Eigenlijk niet meer zo plezant. Ook de weg naar Gardermoen was niet zo kalm, maar dat zal wel aan de luchthaven liggen.
B&B gevonden, ingecheckt, bonnen breakfast gekregen, kamer is ok.
Daarna op zoek naar een trein- of bushalte om naar Oslo te gaan. Zou dit in geen geval met mijn auto doen.
In Dal, een eerder kleine gemeente, stond een trein stil in het station. Ik er naar toe met mijn vraag naar Oslo. De vriendelijke treinbestuurder zei me dat ik best de trein kon nemen in Jessheim, een stadje zo'n tien kilometer verder, dus ongeveer 27 van Oslo. Goedkoper dan hier in Dal wat het eindstation van een regionale lijn was.
Indien de machine in Jessheim geen kaartjes meer verkocht, bijv. wegens defect, geen probleem, dan kocht ik er maar één op de trein.
Nog iets tussendoor : in Zweden zag ik geregeld het opschrift 'rum och fröstuk' , ofte 'kamer met ontbijt', het Zweeds voor b&b, zimmer frei, enz..
Ondertussen waren er weer enkele flinke vlagen geweest. Wat betreft die van eergisteren : de tv had het gisteren constant over de overstromingen in Skåne en Göteborg. Ik was dus niet alleen verrast.
Oh ja ! Ondertussen ook over de 10.000 km. Proficiat ! Dank u wel !
Wat ik hier in Noorwegen in de dorpjes op plakkaten ook zag : Skola start !

SCANDI 2011 - 15.08 dag 16

Sorry, maar ik ben gisteren vergeten te schrijven dat mijn jongste dochter, ons Freya, jarig was. Hoe kon ik dat vergeten met zo'n naam, die hier ook alomtegenwoordig is. Dus : Gelukkige Verjaardag Freya !!!!

Ik hoorde, toen ik rond 7u30 wakker werd, dat het vandaag geen feestdag is hier. Ik moest nog eens goed kijken op mijn uurwerk of het wel halfacht was en niet halfzes, zo donker was het.
Omdat ik vandaag vooral binnenplannen had was eventueel slecht weer niet zo erg.
Zo iets voor negen kwam ik aan het Zeemansmuseum. Vlak erover, aan een Lidl, was er een parking. Auto weggezet, vijf SEK in de automaat om een halve dag daar te mogen staan, ticket gepakt en ... het telde maar voor een klein halfuur ! Nog duurder dan gisteren. Ik ging bij een andere auto kijken, daar lag een ticket van 60 SEK geldig tot 16u. Bijna zo duur als een nachtje Malmö. Uiteindelijk had ik door dat er twee tarieven waren. Met geld of met mijn kaart (Maestro of Master) betaalde je voor 20 min. 4 SEK. Voor elke minuut later betaalde je weer 2 SEK. Toch was er nog een beperking in tijd, maximum een half uur. Had je een kaart van Statoil of een andere maatschappij, dan kon je met die kaart de helft van het publiek tarief betalen. Knap hé ?
Aan de oprit van het museum zag ik iemand werken en ging er naartoe om te vragen of er in de buurt een parking was waar ik normaal kon betalen en wat langer. Want ik wou het museum bezoeken. Dat was voor hem de belangrijkste vraag : 'Maar mijnheer' zei hij ' 't Is maandag en dan zijn de musea gesloten'. Pats ! Ik kreeg bijna letterlijk een dreun. Dat ik daar niet aan gedacht had ! De internationale sluitingsdag voor praktisch alle musea.
Dan maar bliksemsnel andere plannen maken. De lucht was ondertussen opgeklaard. De zon scheen achter een paar dunne wolken. Het hinterland ! Ik wou wel eens zien of deze provincie verschilde van Skåne. Dus naar Vastra Götlands en Hallantslän.
Ik ken niet alle dorpjes meer waar ik was, maar het is toch wel een andere streek. Er zijn ook vaal meertjes.
In Fritsla, hier moest ik even stoppen en genieten van de naam, kwam er een mijnheer naast me op de bank zitten. Hij zei iets en ik : Jag verstoan iene, do you speak English ?
'Jaja' hij was een gepensioneerde verzekeraar. En van waar ik kwam ? Of ik veel foto's maakte ? (Ik had mijn toestel omhangen), Of de vredesonderhandelingen in Belgisk al iets hadden uitgehaald ?. Ik ging in op zijn fotovraag, had al een aantal foto's van die mooie Zweedse huisjes, die hier toch wel anders waren dan in Skåne. 'Jaja' vertelde hij 'de 'store' (=grote) waren meestal boerderijen, niet ? En dan die kleine zijn gebouwd als vakantiewoningen of buitenverblijven voor de rijken uit Göteborg of andere steden. Enfin na zo'n uurtje namen we afscheid.Ik reed verder naar Varberg, zo'n 70 km ten zuiden van Göteborg. Het was ondertussen al vrij laat en ik besloot een aantal foto's te nemen van dit mooie stadje. Er was hier trouwens veel volk op de been en een vrije parking leek een waanbeeld. Er was in de buurt een vrij mooi kasteel, ook een Kulturhistoriska Museet, maar je weet ... maandag !
Op terugweg besloot ik toch nog eens een stadje te bezoeken om daar eventueel iets te eten. Särö werd het doel. Er waren nogal wat wegwijzers naar dit oord maar ... geen winkel, geen gewoon restaurang, geen eethuisje, maar het stadje (eigenlijk dorpje) staat volledig in het teken van één sport ... golf !
Dus terug op weg naar Göteborg, langs Santarna, dus autostrade, 6,5 km tunnel met constant frisse lucht, en een brug naar Kvillebäche (een wijk in het noorden van de stad). Daar aan een supermarkt geparkeerd, een paar broodjes gekocht en een fles øl. Dan terug naar F1.
Ik begin eigenlijk Göteborg al vrij goed te kennen.
Morgen ga ik naar een land waar ik nog nooit was : Noorwegen !
P.S. Raar, maar ik kan niet meer naar België bellen.

SCANDI 2011 - 14.08 dag 15

Vooraleer ik het vergeet : Wij zijn nu in een andere provincie, in Västra Götelands, ook grenzend aan de provincie Halland. Ik heb ook gezien dat ik door in het noorden van Göteborg te beginnen daar goed aan gedaan heb. De stad is hier ontstaan en gedurende de geschiedenis uitgegroeid naar het zuiden, op en over de verschillende heuvels.

Eerst reed ik naar Slottskagen, dat grote park. Ik bereikte een praktisch lege parking. Er stonden enkele auto's waar mensen in lagen te slapen. Aan de overkant van de straat was blijkbaar nog een groot feest bezig want ik hoorde luide muziek. Het park zelf is eigenlijk een bos dat over de heuvel is uitgestrekt. Vanwege het niet erg goede weer besloot ik elders te parkeren en iets anders te bezoeken. Vooraleer ik weg reed kon ik nog 'genieten' van een juffrouw die uit haar wagen stapte, alles naar beneden deed om te plassen. Van de andere mensen op de parking trok zij zich blijkbaar weinig aan.
Dus : dag Slottskagen !
Ik parkeerde vandaag aan Kungsparken, aan het Storateatere. Een man, die al geparkeerd was, vertelde mij dat het toestel met biljetten stuk was en wij het andere moesten gebruiken. De parkeerwacht hield in het oog of je wel een biljet kocht. Verbaasd antwoordde ik : Joa ...? Is söntag och fri parkeren ? 'Nej, nej' antwoordde hij, iene er !' Dus naar de andere kant van de parking om daar muntstukken te ruilen voor een parkeerbiljet. Weer verbaasd ! Want als ik elders tien SEK gebruikt had voor de hele dag, telde die nu maar tot 14u. Zou dit iets te maken hebben met het feit dat de parking op Kungs (konings)parken lag ? Maar, no problem, dan zou ik wel terugkomen en wat SEK bijsteken.
De buurt waar ik nu was noemt Inom Vallgraven. Ik dwaalde ook rond in Nordstaden en in Heden. In Heden ging ik naar het nieuwe sportstadion Nya Ullevi. Maar geen open shop. Erg hé Yves ?Enfin, vandaar richting Centralstation, Slussplatsen en Kungstorget. Hier heb ik gegeten.
Alles bijeen was dit toch al een flinke wandeling.
Ondertussen was het weer veranderd en was het heel warm geworden. Dus naar de auto om regenkledij en jasjes weg te leggen en om SEK te ruilen voor een nieuwe parkeertijd.
Onderweg zag ik een open bus voor citytrips. Zij zou om 14u45 voor een dik uur rondrijden vertrekken, prijs 145 SEK. Dat kon ik niet laten liggen. En ik leerde veel : Götenhavn is de grootste haven van Scandinavië, de kerk van Masthugget, op een berg, was doelwit van vijandig vuur in W.O.II, een beetje verder is het Sjöfartsmuseet (het Zeevaartmuseum), het Naturhistoriska Museet aan Olivedal is ook knap (moet die beiden morgen bezoeken !), Linnégatan, genoemd naar Linnæus heeft allemaal verschillende huizen doordat het 35 jaar geleden serieus onder water stond. Alle huizen moesten toen afgebroken worden wegens te grote schade.
Eens de bus terug op het vertrekpunt ging ik naar Trädgärden föreningens park om naar het Palmhuset te gaan kijken. Echt de moeite waard, zeker de serre waar een levensgrote palmboom staat.Aan de ingang ben ik op het terras van het café een store fasøl gaan drinken. Ondertussen werd het koeler en blijkbaar verwachtte men regen. Wat ook gebeurde, eerst lichtjes terwijl ik op weg was naar de auto, maar daarna ... een plensbui die je bijna wegspoelde. Gelukkig zat ik toen in de wagen. Toen het even verminderde reed ik door, maar onderweg werd het terug heviger en besloot ik de parking aan Margretebergsgatan, vlak aan Slottskagen, op te rijden. Na zo'n halfuurtje wou ik verder rijden. Ik reed achteruit om te keren en wat zag ik ... petanquebanen ! Aan de deur van het bijhorende gebouwtje stonden een paar mensen geërgerd te kijken. Ik dacht : dat zijn petanquers die niet content zijn over het weer. Ik stopte en ging naar hen, stelde mij voor, zij ook. Enfin, een tof gesprek met enkele van de 30 leden van de Slottsskagen Boule Club. Ik zal nog wel eens contact met hen zoeken via het net. Zij hebben daar 15 banen van 13m lang op 4m breed ! Zij wisten van het Europees Kampioenschap in oktober in Roskilde/DK, maar ook van een tornooi in Göteborg, één van volgende weken. Plezant hé ?
Zo, mijn voorlaatste dag in Zweden en wat een weer. Op de autostrade lagen plassen water waardoor het terugrijden naar het hotel wel wat moeilijk was. Hopelijk is het morgen beter !

SCANDI 2011 - 13.08 dag 14

Ik vertrok rond 7u30 naar Göteborg, met 9.045 km op mijn teller. De zon scheen en dan lijkt de 260 km rit best te doen.

Waar ik overal voorbijkwam ? Helsingborg, Ångelholm, Halmstad, Varborg, Kungsbacka, Lerum, Uddevalla en dan Göteborg.
Het F1 hotel ligt een 10 km van de stad af in Västra Frölindu, officieel is dit Göteborg Syd. En geloof het of niet, ik had dezelfde kamernummer als in Malmö.
Omdat ik er eigenlijk te vroeg zou aankomen ben ik eerst de stad ingereden. Allereerst een parking gezocht, amaai dat is niet simpel in een zo grote stad. Uiteindelijk lukte dit toch, aan een waterkant. Aan de overkant blijkbaar een kerk. Later zou blijken wat dit eigenlijk was.
Daarna een boekenwinkel gezocht en er even binnen voor kaartjes, die beperkt waren, en voor een stadplan. Zo ontdekte ik dat ik in het noorden was en geparkeerd (10 SEK/dag) op Pusternik parking, vlak aan de Hagakyrkan waar ik niet binnen mocht wegens een trouw.
Ook vlak aan een park dat bijna de hele noordzijde scheid van de rest van de stad, het Kungsparken.
Ik trok dan naar het Olaf Palme torg waar een band aan het optreden was. Was best mooi om te horen. Dit Olaf Palme plein word in de volksmond ook het Ijzerplein genoemd. Simpelweg omdat dit vroeger een internationale ijzermarkt was.Na nog wat in enkele straten rondgedwaald te hebben ben ik de Rosenlundkanalen (aangelegd vroeger door Hollanders) overgestoken om naar de schepen in de haven te kijken. De Göteborg, een driemaster die vroeger op Indië vaarde, lag er om te bezoeken. Er was wel redelijk veel volk.
Die rode toren in die wijk is ook zo'n moderne bouw die de aandacht trekt : Skanskahuset, een building waar ik een restaurent/café in zag en burelen. Wat er nog is weet ik niet. De volksmond noemt deze building soms ook de 'Lipstick building'.Vandaar terug richting parkeerplaats. Ik passeerde het Stadsmuseet, gesloten wegens opknap werken. Gelukkig was de Kristinakyrke wel open. Een mooie kerk, waar ik niet kon uitmaken welke godsdienstrichting er heerste. Uit enkele folders die daar uithingen maakte ik op dat ze een soort onafhankelijkheid nastreefden, zij waren zowel rooms als protestants. Raar, maar het deed wel deugd dat zoiets bestaat. Ik liet er mijn naam achter in het bezoekenregister.
Bij het buitengaan merkte ik dat er op de brug over het Stora Hamnkanalen een eettentje was, het was ook voorbij de middag dus een kleinigheid ging er zeker in.
Voldaan vertrok ik dan richting Gustavi Domkyrka. Volgens de infofolder de voornaamste kerk van Göteborg. Hoogstwaarschijnlijk hebben de protestantse gelovigen hier een direct en nauw contact met de Schepper want in de kerk zelf was niks, nada te zien, buiten een versiering op het altaar.
Dus terug via Kungsparken naar de parking. Het was ondertussen tijd om in te checken in de F1.
Mijn eerste ervaring hier is dat Göteborg te groot is om op drie dagen te zien. Ik had beter hier 5 dagen verbleven en in Malmö 3.
Op het stadsplan zag ik dat de 'kerk' aan de overkant eigenlijk een vismarkt is ! Tof hé?
Morgen ga ik naar Slottsskagen, een héél groot park waar wel wat te bekijken zal zijn.

SCANDI 2011 - 12.08 dag 13

Eerst : Voor diegenen die ook mijn foto's bekijken, vanaf nu zouden beiden, blog en betreffende foto's gelijktijdig op het net moeten staan. Ik doe in ieder geval daar mijn best voor. En oh ja, je mag altijd reageren, ook op de foto's.

Vooruit dan maar, de dertiende dag van mijn reis.

Ik keek vanmorgen door het raam en het regende niet. Joepie !! Volgens de weerman ging het vandaag 20 tot 25° worden. Benieuwd.
Oh ja, je kent ondertussen die nieuwe spreuk over Sjælland in Denemarken. Awel, die telt hier ook voor Skåne : Overal waar je gaat langs Skånse wegen kom je windmolens tegen.

Ik heb in de F1 goed geslapen en na het ontbijt richting Helsingborg gereden. Morgen rij ik dezelfde richting uit maar duurt de rit zo'n 250 km langer. Vandaag ben ik over de 9.000st km op mijn teller gereden. Het was op een autobaan dus ik kon geen kaars aansteken.
Voor ik het vergeet te zeggen : Vlak aan het hotel is een Mc D. Eén van de vele die ik al gezien had en omdat het regende ging ik niet verder op zoek. (Dat was gisterenavond).

In Helsingborg zocht en vond ik een parkeerplaats voor een hele dag. Prijs : 10 SEK, iets minder dan de 250 SEK voor een nacht in hotel Elite. Ik parkeerde aan het Stadspark, op de Trådgårdsgatan. Van hieruit ging ik langs de Bruksgatan richting Rädhuset. Ondertussen nog een lekkere caffelate gedronken en enkele toffe foto's geschoten.
Vanaf het Rädhuset loopt er een weg naar het kasteel. Vandaag was er hier een markt van over heel Europa. Aan het eind van de straat kom je aan het Kärmanslot dat eigenlijk zo'n vijftig meter hoger ligt. Van daar boven heb je een mooi uitzicht over de stad en een stuk van de haven. Ik liet me daar fotograferen, kwestie van bewijs daar geweest te zijn.Vandaar naar de haven. Eerst ging ik naar Dunkers Kulturhus een gebouw dat er vrij speciaal uitziet. Binnenin was er eigenlijk niets speciaals, wat mij toch wat verraste omdat de lieve konijntjes op de trappen buiten, iets anders beloofden.Er is ook een mooie, uitgebreide dienst voor toerisme. Naast de klassieke toeristische spullen hebben ze ook veel ambachtelijke voorwerpen en boeken.
Er waren ook wel zalen, maar die waren gesloten. De affichen stonden wel vol over optredens van orkestjes en toneelstukken.
Enfin, eens goed rondgeneusd en terug naar buiten. Naar de haven zichzelf. Ik was de zoveelste bezoeker die kon vaststellen dat de Zweedse koning er ook geweest was.
Terug in de kleine straatjes at ik een Frensk broodje voordat ik de Sint Maria kerk binnenging die deel uitmaakt van de vereniging van Svenska Kyrkan. Een toffe veertiende eeuwse gotische kerk en mevrouw de pastoor, in een lang wit kleed, verwelkomde mij hartelijk. Speciaal is dat de kerk gebouwd is uit blokken steen van een vroegere romaanse kerk. Zij is ook verschillende keren hersteld en uitgebouwd en is eigenlijk pas zoals ze nu is van in 1953.Vroeger stonden de muren, zoals heel dikwijls in de meeste kerken en ook in onze OLV kathedraal, vol schilderijen. In 1739 zijn ze wit geschilderd.
Buiten, voor de kerk, staat er een beeld van Gustaf Nordahl 'De geboorte van het leven'.
De moeite waard.
Ondertussen was het zowat tijd om terug naar Malmö te rijden, wat ik deed na nog enkele foto's gemaakt te hebben.
Morgen kom ik hier weer voorbij, op de autostrade, op weg naar Göteborg, de laatste Zweedse stad waar ik zal slapen.
Ik ben benieuwd.

SCANDI 2011 - 11.08 dag 12

Weer van een stevig ontbijt genoten. Het laatste in dit mooie hotel. Omdat ik gisteren al roereitjes gegeten heb vandaag iets anders. Er stonden nochtans twee soorten gekookte eitjes : Eén daarvan vermelde 'los' , op het andere stond niets. Ik weet nog altijd niet of er eigenlijk wel een verschil is.

Na het ontbijt heb ik mijn valies al in de auto gezet. Daarna terug naar mijn kamer om de badkamer eens te fotograferen want die was wel mooi. Ook om de rest van mijn hebbens te verzamelen. Dan naar de balie beneden om uit te checken.Dat werd wel even een downmoment. In de voorbereiding van mijn reis dat ik de data van dit hotel met één dag opgeschoven. Dit werd gedaan door de Booking.com. Ik kreeg ook een mail met de prijzen, die ik uiteraard bij had. Maar ... Volgens de dame achter de balie kwam ik door die wijziging in een dure periode terecht en moest nogal wat opleggen. Kwam daar ook nog de prijs voor het parkeren bij : 225 SEK voor één nacht ! 9 SEK = 1 euro. Ik dacht hé, ik ben de koning niet en wou eerst niet betalen. Maar dan raakte ik niet uit de garage, dus geen keus en ik betaalde. Heb wel het vaste voornemen om niet meer in het Elite hotel te boeken tenzij ik de Lotto win. Ik heb wel direct contact opgenomen met Booking.com en zij gingen het hotel hierover interpeleren.Ik reed gezwind de garage uit, de stad uit om op den buiten te bekomen, richting Lund een stadje ten oosten van Malmö. Het regende dus nam ik een paar foto's van Skåne in de regen.
Na nog wat her en der door Skåne gereden te hebben reed ik terug naar Malmö, naar mijn nieuwe hotel voor twee overnachtingen. Hotel F1. Ik ken deze hotels wat heb er in andere landen (bijv. Frankrijk) ook al in geslapen en was er niet ontevreden over. Het is een no-nonsens hotel, goede service voor een lagere prijs. In dit kon je niet eten, tenzij een niet te groot maar voldoende ontbijtbuffet , maar wel iets drinken. Een koffie betaalde je bijv. 10 SEK.
Het ligt aan de zuidrand van de stad en je bent zo op de autosnelweg en andere wegen naar de verschillende provinciedelen.
Morgen rij ik naar Helsingborg een veertig km verder. Dit stadje ligt wel op de weg naar Göteborg maar daar zal ik andere dingen te doen hebben. Hopelijk wordt het weer beter.

SCANDI 2011 - 10.08 dag 11

Eventjes een kleine verklaring (of rechtzetting ?). Ik bezocht niet elke dag het noorden van Malmö, eerder het zuiden. Malmö ligt aan de zee in het zuiden van Zweden. Het oude stadsgedeelte en dat wat allemaal aan zee ligt, ligt dus in het zuiden van de stad. Ga je dan naar de andere kant van de stad, wat ik vandaag doe, dan ga je naar het noorden.

Nog iets : Ik zag heel weinig bedelaars, maar wel terug mensen die de vuilbakken nakijken. Net zoals ik destijds in Stockholm zag. Zij nemen dan plastic flesjes mee. Ik had er zelf één vast en bekeek het eens goed. Ik zag staan dat zo'n flesje kan binnen gegeven worden bij een verkoper en dat er een pand is van 1 kroon. Wat zo in alle drie de landen was die ik bezocht.De zon scheen wel vanmorgen maar het was niet erg overtuigend. Het was kwakzalversweer, met een stevige, koude wind er bovenop. Dus nieuwe trui aan, regenjasje erover en op weg naar ... Het eerste wat ik tegenkwam was de St. Johannes kyrka. Ik denk een protestantse want er was niks speciaals van versiering. Deze kerk ligt op de wijk Rådmansvangen en in de buurt van het Triangeln plein. Hier wordt duchtig aan het uitzicht gewerkt. Wat mij ook opviel was het station van de ondergrondse, modern en knap. Wat mij er ineens van overtuigde dat er ook in Malmö een metro is.Ik keerde een beetje op mijn stappen terug en ging langs de Föreningsgatan naar het Stadhuset.
Een modern gebouw wat eigenlijk een uitbreiding is van de diensten van het Radhuset aan het Stortorget in Gamla Staden in het zuiden.
Van daar de Amiralsgatan in op weg naar Folkets Park.
Naarmate ik meer naar het noorden ging merkte ik op dat er meer en meer appartementsgebouwen in beeld kwamen.
Eens in Folkets Park was het eerste dat ik tegen het lijf liep het Terrariet, het reptielen (hoofdzakelijk) gebouw. Er waren ook wel vogels en aapjes te bekijken. Hopelijk worden mijn foto's van deze dieren mooi bevonden. Het doet wel raar als je slechts op een tiental cm afstand bent van bijv. een Zuid-Afrikaanse zwarte mamba, één van de dodelijkste slangen ter wereld. Je komt in zijn zicht en je ziet het dier volgen. Ik ging dichter om mijn fototoestel goed te houden, het dier komt ook (gespannen) dichter. Amaai, dacht ik, chance dat er glas tussen staat.Enfin, bij het buitengaan vroeg de kaartjesverkoper of ik het mooi vond. Wat ik beaamde en hem aanzette tot een gesprek. Ik zei dus 'verstaon iene' (is niet juist geschreven) en hij ging verder in het Engels. Hij vertelde dat hij een héél deel van die dieren zelf had gevangen.

Een beetje verder in het park stond een kermis. Het leken mij wel allemaal wat oudere toestellen te zijn. Het was nu wel geen echt kermisweer en er waren niet veel toeristen maar de kermis was gesloten. Men was hier en daar aan een molentje aan het sleutelen en ander onderhoud aan het uitvoeren. Net zoals men de mooie minigolf aan het opkuisen was. Er was ook nog een groot gebouw met Arabisch uitziende look, waar blijkbaar shows werden gegeven. Het was sowieso te vroeg, maar het was ook gesloten.
Eigenlijk een mooi park en ik denk, bij mooie weer en als er voldoende volk is, heel aangenaam.
Het was ondertussen bijna middag en ik ging terug richting Gustaf Adolfsplein in Gamla Staden. Ondertussen begon het pijpenstelen te regenen en ging ik schuilen in een restaurang en ineens wat eten.Daarna bleef ik op het G.Adolfsplein nog wat 'mensjes kijken'. Hier zag ik wel enkele bedelaars, samen op een bank, geregeld de mensen die voorbijkwamen iets vragen. Zij hadden zo'n bruine papieren zak in hun hand die ze geregeld naar hun mond brachten .... om op te blazen ?
Er speelde op het plein een Chileens orkestje en die bankzitters gingen dan dansen op maat van die muziek. Na het liedje draaiden ze zich om en gingen met open hand langs diegenen die blijven staan waren.
Morgen verander ik van hotel en ga ik het interland van Malmö eens bekijken.

SCANDI 2011 - 09.08 dag 10

Na het ontbijt in het Elite Hotel scheen de zon. Het was wel wat frisjes maar de wandeling naar Malmöhus Castle deed mij opwarmen. Iets meer dan een km, dus best te doen.

Het is Scandinavië's oudste overblijvend renaissance kasteel. Uit de 15de eeuw. Het heeft toebehoord aan koningen, meestal Deense. Het was zelfs ooit een gevangenis. Ik meende uit te maken dat door het verdrag van Roskilde in 1658, tussen Deense en Zweedse koningen het kasteel en Skåne werd overgedragen aan Zweden.Momenteel zijn er een aantal tentoonstellingen die meestal de renaissance en rococco stijl behandelen. Er is een meubeltentoonstelling, schilderijen, een mode overzicht, moderne schilderkunst van Gösta Adrian Nilsson.Verder kan je voorwerpen uit de prehistorie, de middeleeuwen, enz... bekijken. Ook de bouw van het kasteel wordt je voorgeschoteld.
Op de foto's kan je daar een heel deel van bekijken.
Toen ik buitenkwam regende het pijpenstelen. Ik ging daarom in de cafetaria om te schuilen en heb een lekkere koffie gedronken.
Hier kreeg ik slecht nieuws, een telefoontje van Ritt om te zeggen dat haar broer Marc vanmorgen was overleden. Dit drukte toch wel wat op mij.

Het bleef regenen, dus besloot ik maar in het hotel wat te lezen. Ik wou op mijn kamer een trui aandoen ... maar ik had er geen bij. Op het plein is een winkel van KappAhl, dus daar één gekocht en een aantal t-shirts. Het was 'rea' (solden) tot -70%. De eerste keer dat ik in Zweden het woord REA las, in Ystad, dacht ik aan een winkelketen. Maar als je het op elke vitrine ziet staan met percenten erbij, weet je vlug beter.
Na de aankoop nog wat gaan drinken op het plein, in het restaurant een kleinigheid gegeten, wat gelezen en het was donker, bedtijd.
Morgen, als het niet regent, ga ik de zuidelijke kant van Malmö bezoeken.

SCANDI 2011 - 07.08 dag 8 - deel 2

Het broodje van de kasteel/toneel vereniging smaakte lekker en zette mij terug op pad. Richting Skurup, een twintigtal km boven Skivarp waar mijn b&b is. Eventjes links boven Skurup ligt een kasteel waar een kasteelheer vroeger veel contacten had met Selma Lagerlöf, een madame die ook in de streek op een kasteel woonde en die wel wat boeken geschreven heeft.

Eén van haar bekendste figuren is de tweede Zweed die iedereen wel kent : Niels Holgersson. Zijn hoge standbeeld staat trouwens vlakbij aan de autoweg Ystad-Malmö.
Voor mij een uitstekende reden om het Svaneholm slot te bekijken. En het is de moeite waard. Het slotdomein, met kasteel, vijver, bossage en een bbq-plaats is zo'n 270ha groot. Daarrond liggen echter nog een aantal natuurreservaten van een 450ha samen groot. Je vind daar meer dan 1000 verschillende soorten planten, een bos met verschillende bomen, verschillende kleinere vijvers die waar kikkers welig leven, verschillende vissoorten en waterplanten en vleermuizen die in het bos in holle bomen wonen.
Ik begon in het kasteel met 5 verdiepingen. Elke verdieping verduidelijkte een bepaald aspect van het herenleven met ingerichte kamers - salons, eetkamers, bureel, slaapkamers, enz-. Ook andere dingen kwamen aan bod zoals getuig van smeden, boeren, houtbewerkers, paarden, enz. Er was ook een klasje dat liet zien hoe er vroeger les gegeven werd. Echt mooi en het leverde mij een aantal, ongeflashte, foto's op. Er was geen lift en de verdiepingen waren vrij hoog. Even uitrusten beneden in de cafetaria (met een cafelatte) en terug op pad.
Een beetje rechts boven Skurup ligt het Johanna museum. In 1950 begon Manfred Almkvist, die al een T-Ford van 1914 bezat nog andere voorwerpen te verzamelen en in een museum te stoppen. Sindsdien heeft hij duizenden voorwerpen verzameld, ouderwets en soms wel antiek.
Hij had een bijzondere aandacht voor wagens wat niet abnormaal is omdat hij sinds 1934 garage eigenaar was in Skurup. Oh ja, hij betaalde die T-Ford, die eigenlijk niet in goede conditie was, voor 1.000 SEK.Hij doet nog altijd zelf zijn museum open dat nu vanalles bevat : auto's, moto's, landbouwgerief, naaimachines, telefoons, fietsen, een draaiorgel, potten en pannen, hoeden, schoenen en laarzen, een kruidenierswinkel, enz... Natuurlijk is er ook een cafetaria waar je iets kan drinken aan democratische prijzen en kan napraten over je museumbezoek.
Iets drinken om soelaas te geven aan mijn droge keel deed ik in Ystad. In café The Kings Head. Ik beleefde hier ook het genoegen de tweed helft te bekijken van Man.U tegen Man.City. Het leek te eindigen op een gelijkspel maar de allerlaatste seconden kon Company de topspeler van Man.U niet tegenhouden op de middellijn en die scoorde. Man.U won met 2/3.
Het was al een eindje op weg avond te worden en mijn knorrende maag werd voldaan met een etentje in een Thais restaurang.
Dan naar de b&b want morgen is het Malmö.

SCANDI 2011 - 07.08 dag 8 - tussendoortje deel

Enkele beeldjes uit Skåne :

SCANDI 2011 - 07.08 dag 8 - deel 1

Vandaag een tocht door Skåne, en het zal zijn : Skåne in de regen ! Vannacht was er al een flinke bui. Oh ja, ik heb gisteravond in de b&b nog lekker gegeten. Die kok kan er wat van zeg, ik durf het bijna gastronomisch noemen. Uiteraard met als compagnie een frisse pint øl ! Alles bijeen is dit een van de betere b&b's waar ik al was, daarom :

Heb ik al gezegd dat ik gisteren op mijn rit hierheen een bekende figuur heb gezien op een standbeeld, hoog in de lucht ? Wel vandaag kwam ik hem op verschillende plaatsen tegen. Volgens mij is het één van de twee personen die iedereen zou kunnen kennen van hier. Seffens meer hierover.
Eerst ging ik naar het huis van een ongelooflijk bekende Zweed die spijtig genoeg stierf in een vliegtuigongeval. Ook spijtig dat zijn geboortehuis wat erg afgelegen voor de kust ligt, gesloten was. Eigenlijk was ik te vroeg want het ging pas om 12u open. Er stond wel een borstbeeld van hem voor de hoeve wat ik fotografeerde. Zo had ik een foto van Dag Hammarskjöld. Je weet wel, hij was secretaris-generaal van de Verenigde Naties van 1953 tot aan zijn dood in 1961. Hij kreeg postuum de Nobelprijs voor de Vrede. Algemeen word hij beschouwd als de grootste staatsman van de laatste eeuwen.Ik trok het binnenland in omdat ik op de kaart zag dat er in Vallaberga, even voorbij Løderup een 'rundkyrka' was. Speciaal want zowel in het Deense Sjaelland als wat ik hier in Skåne al had gezien waren kerken met een trapgeveltoren. Ik dus naar Vallaberga en alhoewel het zondag is, is de kerk gesloten.
Het regende nog steeds en ik reed terug naar Løderup, vandaar naar Hannas, via Svenstorp (tiens tiens, zou dat een dorp zijn naar jou genoemd Sven ?) naar Herrestad, Høgestad en Søvestad. Ondertussen nam ik foto's van het Skånse landschap.
Eventjes voorbij Søvestad ligt Krageholme en daar staat een molen. Een bezoekje waard alhoewel het daar juist een Jaguar ontmoetingsdag was.
Een beetje verder staat een kasteel maar met een grote gesloten ijzeren poort leek het niet van deze wereld. Dus verder naar Marsvinsholm, naar een grote westerse kerk die midden in een bos staat. Blijkbaar is het een lokale gewoonte want ze was ook gesloten.
Ik was op weg naar die kerk wel voorbij een kasteel gekomen. Dit was wel open en kon bezocht worden. Het leek in eerste instantie alleen maar op een decor voor een toneelgezelschap. Het was wel mooi. In het restaurant at ik een broodje kaas/ei/tomaat/sla/ham. Zag de petanquevelden ernaast maar er speelde niemand, dus trok ik verder.

SCANDI 2011 - 06.08 dag 7

Na een ontbijtje van broodjes met smeerkaas vertrok ik om 7u40 naar Zweden. Mijn kilometerstand was dan al 8.192.

Langs een autoweg, die later autostrade werd richting Kopenhagen via Roskjilde, tot aan het einde van het eiland Sjaelland. Was dat daar een buitenwijk van Kopenhagen of een stad met de naam Orestad. Enfin daar begon de beroemde brug waar Mankell het in zijn boeken soms over heeft en toch ook spectaculair is wegens zijn lengte. Niet zolang als de Storebaeltbro. Het geeft mij toch een speciaal gevoel. Na zo'n 2/3 kom je een plakkaat tegen : Sverige. Joepie !
Ystad stond ook hier al op borden aangeduid. Nog zo'n 50 km.
Ook de plakkaten 'tol' stonden er niet voor niks, 220 SEK (Zweedse kronen) en je kon doorrijden. Het was nog vroeg dus ikke naar Ystad ipv naar de b&b in Skivarp. De ruitplakmadam zei wel bijna constant dat ik moest proberen om te draaien.
In Ystad had ik vrij vlug een parkeerplaats waar ik even wild parkeerde (centen !!!). Het was niet zo ver van een Bankautomat. Even daar SEK van gekregen en dan uiteindelijk met mijn bankkaart de parkeerautomaat betaald, 10 SEK om een hele dag te parkeren.
Dan de stad in, Wallander achterna. Ik ging eerst naar het Info tourist kantoor een map van Ystad en van Skane (bol op a en het is Skoane). Gewapend met een map zocht en ging ik naar Mariagatan 10 waar mijn held woonde. Hij zal niet thuis geweest zijn want zijn Peugeot stond niet voor de deur. Eigenaardig genoeg herkende ik de huisgevel niet. Die komt anders heel geregeld voor in de reeks. Tot ik in een gids ontdekte dat het wel beschreven is dat hij in 10 woont, maar dat men om technische redenen de gevel van 11 C gebruikt heeft in de reeks. Ge moet het maar weten ! Enfin, hier stond ook geen Peugeot.
Dan maar via Regementsgatan naar Stora Östergatan, een winkel/wandel straat die uitkomt op het Stortorget (plein). Dit plein was dan weer herkenbaar, geregeld zie je dat je van de Östergatan op het plein komt, er was juist een markt bezig en ik keek uit of Kurt W. niet aan het winkelen was, maar nee, ook niet.Dan bezocht ik maar de kerk. De Sinte Maria Kyrke waarvan de pastoor een pastores is. Volgens het schilderij dat in de kerk hing toch.
Als je een wandeling door Ystad maakt kom je wel verschillende plaatsen tegen waar in de reeksen Wallander iets gebeurt is. De silo's van de haven bijv. waarvan een sluipschutter mensen doodde, het allereerste politiebureel (is een deel van het treinstation), een restaurang achter het klooster waar al eens gegeten werd. Ik heb daar ook mijn middagmaal, vrij laat, verorberd, maar weeral zonder Kurt W.
Daarna naar de b&b in Skivarp. Tijdens de rit hiernaartoe moest ik door het dorpje Svarte. In zijn laatste reeks woont Kurt hier aan zee, naast die schone openbare aanklaagster (die ook in Millennium meespeelt). Er waren enkele huisjes die met een afsluiting niet benaderbaar gemaakt waren. Dat zullen die van de reeks wel geweest zijn. En misschien was Kurt wel thuis en mocht je hem niet benaderen. Ik twijfel wel want ik was er vrij dichtbij en hoorde geen operamuziek.
Een paar honderd meter verder ben ik wel naar de zee gegaan om naar de branding te kijken en te luisteren want dit is het geluid waarmee verschillende filmen in de reeksen eindigen.Spijtig, maar heb Kurt Wallander niet gezien.
Eerst miste ik Skivarps Gästgivaregaard, want had iets anders verwacht. Het is een echt hotel met restaurang (op zijn Zweeds).
Alles uitgepakt, nog wat gelezen en plannen voor morgen : een rit door Skane.

SCANDI 2011 - 05.08 dag 6

Vandaag is het mijn laatste dag in Denemarken. Morgen vertrek ik naar Ystad, Zweden. Een dag dus om het wat rustiger te doen. Alhoewel ik weet dat er in Kopenhagen nog heel veel te zien is. De kans is dus groot dat mijn volgende uitstap, het hoeft geen twee weken te zijn, terug naar daar is. Wat ik zeker moet vermelden is dat er in Kopenhagen geweldig veel fietsers zijn en wat bijzonder is, de straten zijn hiervoor ingericht.

Ik had gezien dat er in Ruds Vedby, een 10 tal km boven Slagelse, een grote tuin was : Birkegarden Haver. Tuinen hebben al altijd mijn interesse gehad, dus ik daarheen. En het was de moeite.
Een ongelooflijk stille ruimte met een aantal verschillende tuinen, liefst 9 thema's, speelruimten voor kinderen (kind = barn), dierentuintje met hoevedieren, minigolf, verschillende picknick plaatsen en een groot (en goedkoop) cafe/restaurant met natuurlijk een shop.
In de tuin 'Klosterhaven' stonden meer dan 200 soorten kruiden die een geweldige reuk afgaven. In de 'Dansk/Engelske have' , de naam zegt het zelf, krijg je een Brits gevoel door de aanleg van de verschillende perken en pergolas, de stenen potten en de fonteinen.Volgens mij de grootste tuin was de 'Japansk inspirerede have', een Japanse tuin. Met duidelijk vier verschillende delen waar een andere invloed geld, van het sobere tot het elegante. Met beelden, zand, vijvers en stenen. Er zijn ook overal, ook in de andere tuinen, banken voorzien zodat je kan rusten, relaxen, mediteren.
Wat mij ook opviel in de deens/engelse tuin waren kleine, ronde beeldjes die dieren voorstelden. Ik heb er een deel van gefotografeerd want ik denk dat men zoiets ook door ons gasten kan laten maken. Of er toch op lijken.Tenslotte bezocht ik de kunstenaarstuin. Hier en daar staan kunstwerken maar of je die mooi vind is afhankelijk van je smaak.
Ondertussen was het middag en at ik in het restaurant een koude visschotel, njam njam.
Hierna trok ik naar de parking langs de 'Praeriehaven', geïnspireerd door de Amerikaanse prairie. Dus verschillende soorten gras en andere planten. Ook hier rook het goed.
Daarna ging ik afscheid nemen van Slagelse. Op de Radhusplats waren verschillende terrassen met grote paraplus die bescherming boden tegen een stekende zon. Uiteraard hielden ze ook de stor eul fris. Eigenlijk een mooie plaats maar die volledig met panelen en toestellen was bezet wegens herstellingswerken.
Hier ook nog een sandwich gegeten en daarna naar Store Fuglede om in te pakken.

SCANDI 2011 - 04.08 dag 5 - deel 2

We reden met de bus langs de Terminal Havn, ook de Langelinie genoemd. Hier komen de pakketboten van over heel de wereld aan. Er lagen er nu ook enkele : uit Nederland, Frankrijk, Italië en Portugal. Een mooi zicht, enkele foto's waard.Het is een heel stuk kade waar de scheepjes liggen. Langs de andere kant van de weg is het het ene winkeltje naast het andere. Als je die alleen zou fotograferen zou je je ergens in Turkije of weet ik waar wanen. Trouwens het viel mij op dat hier veel meer Aziaten zijn dan mensen uit andere Afrikaanse landen.

Wij hadden geen geïnteresseerden aan boord om op de pakketboten over te stappen.
Dus verder met een stop aan de Gefion fontein, de grootste fontein van Kopenhagen met een aantal slangen als versiering. Het is een monument van de godin Gefion, getrokken door vier ossen. Van hieruit heb je ook een prachtig zicht op Amalienborg. Waar we nu naar toe gingen.
Amalienborg is het winterpaleis van de Deense koninklijke familie. Voor de verschillende ingangen zie je schildwachten. Er is ook een beperkte toegang en tentoonstelling van de koninklijke gebruiken. Ik kreeg korting (25 DKK) én mocht gratis fotograferen omdat ik slot Rosenborg ook al bezocht had.
Uiteraard prachtige foto's, zelf genomen en van het beeld in het midden van de paleisoppervlakte en de kerk ingescand.
Vlak voor je de grond van het paleis opgaat heb je een prachtig zicht op de nieuwe opera aan de andere kant van het dok.
Geweldig onder de indruk van heel dit koninklijk gebeuren reed ik met de bus verder naar Nyhavn. Vroeger, zo rond de jaren 60 een beruchte buurt van hoeren, vreemde zeemannen en kleine criminelen. Nu : the place to be. Je kan er over de koppen lopen.Enfin, een toffe sfeer en plezant om eens te bekijken.
Volgende busstop was Christiana, de hippie buurt. Ik had dit heel graag gezien maar het was ondertussen al 18u30, dus naar het Scalacafé om te eten. Het werd 'hakkenbeuf' en was lekker.
Daarna een ticketje gekocht naar Slagelse in het Central Station, het spoor gezocht (je moet dan de eindbestemming kennen en voor mij was dit Arhus, serjeus wat km verder).
In de trein maar 1 maal van plaats moeten veranderen en moe en tevreden aangekomen.