VOLGENDE VIJF

't Is heel plezant om zo'n spreuken om te zetten in beeldmateriaal. Dus hier is de volgende reeks :

DeeP PurPLe-ChiLd in TiMe

zet je klaar voor een tiental minuutjes Ian Gillan en zijn diep purper bandje. Niet zoveel beelden maar de muziek is des te beter !
Go for it !!

DE VIJF SPREUKEN

Jawel, ik heb inderdaad veel vrije tijd en probeer die dan maar voor zover het gaat een beetje creatief door te brengen. Soms voor de tv, maar ook aan de pc.

Ik heb zo eens iets geprobeerd. Omdat velen onder de lezers toch ook nu veel vrije tijd hebben dacht ik om jullie eens bezig te houden met spreuken. Ik heb een deel foto's bijeengezocht en daar een aantal spreuken mee gecompileerd. Herken je ze ? Je mag altijd antwoorden bij 'comment' op deze blog, maar je mag ook een mailtje met de antwoorden sturen.

Hier zijn ze :

DE TIEN GEBODEN

Op Kerstdag zag ik op Discovery Channel een fantastische reportage over Mozes. Jaja, de Mozes van de stenen tafelen. Ik ben niet echt een roomse fan maar dit bleek zo boeiend dat ik bleef kijken. Zowat iedereen kent de bijbelse verhaaltjes, een beetje toch, dus ook het verhaal van Mozes in zijn rieten mandje, zijn verblijf in Egypte, zijn terugtocht door de woestijn en de zee die voor hem openging zodat hij terug naar Israel kon.

Een ongelooflijk verhaal waar ook al een aantal spectakel films zijn van gemaakt, bijv. The Ten Commandments met Charlton Heston en Yul Brunner.

Een aantal wetenschappers wilden bewijzen dat dit een verhaaltje was en een verhaaltje bleek. Wat bleek echter ? Uit hieroglyfen bleek dat er inderdaad een Hebreeër aan het hof van de Farao verbleef, een prinses vond hem in een rieten mandje. Dit kereltje kreeg een opvoeding aan het hof waarbij hij onder andere leerde schrijven. Op een bepaald moment zag hij hoe de Farao zijn Hebreeuwse slaven behandelde en besloot hij hen te verlossen en terug naar hun land te sturen. Tot hiertoe nog allemaal verstaanbaar.

Op zijn vlucht moest hij door een zee. Een vertaling naar het Grieks van het verhaal leidde tot een misvatting. Hij moest niet langs de Rode Zee, maar langs de Riet zee. En dat ding ging voor hem open. Een ingreep van zijn God ? Nee ! Een eindje verder in de Middellandse Zee ligt Santorini, een klein Grieks eiland. Het is het restant van een vulkaan die in ongeveer 1500 voor Christus uitbarstte met een kracht van meer dan één megaton. Dit veroorzaakte een vloedgolf die honderden kilometer ver met veel kracht tegen de kusten sloeg. Voelbaar tot in Egypte ! En toch juist die periode dat er sprake was van Mozes zekers. De Riet Zee werd er ook door getroffen. Men heeft er vulkanische asse en brokken lavasteen gevonden afkomstig uit Santorini. Maar hoe splitst die zee zich dan. Van de beruchte Tsunami enkele jaren geleden weten we dat de zee zich eerst terug trekt en dan volgt de vloedgolf. Dat gebeurde hoogstwaarschijnlijk ook met de Riet Zee. En Mozes kon er door trekken.Maar hadden de Egyptenaren paarden en strijdwagens ? Onlangs ontdekte men in de Sinai woestijn restanten van enorme paardenstallen en van strijdwagens. Het is dus best mogelijk dat die Mozes achtervolgden en door de vloedgolf van Santorini overspoeld werden.

En die stenen tafelen dan ? En het altaar dat Mozes opgericht heeft ? Pas enkele jaren geleden heeft men het zoeken naar bewijzen hiervan op de Mount Sinai gestaakt en is men gaan zoeken op een andere berg. Op een rotsblok vond men een inscriptie, een tekening die veel gelijkenis vertoond met de stenen tafelen zoals wij ze ons voorstellen, verdeeld in tien vakken. Zouden dat dan toch de tien geboden zijn ? Enfin, men is er nog niet uit en zoekt verder. Toch maakten geleerden de opmerking dat de Bijbel misschien meer is dan een verhalen bundel, maar een weergave van de geschiedenis, weliswaar met religieuze inslag. Ontdoe dat boek van zijn godsverklaringen en je hebt misschien een groof, niet echt accuraat beeld, van wat er vroeger in die streken gebeurde. Ik ben nu ineens geen roomse fan geworden, maar zo had ik het nog niet bekeken. En misschien is dit nu juist niet rooms.

Nog iets : door ons westerlingen wordt Mozes afgebeeld als een grote blanke mijnheer met een witte baard. Volgens mij verkeerd. Mozes was een noord afrikaan, misschien zelfs een tikkeltje gekleurder.

D DAY + 15

Rare titel hé ? Ik zal hem hieronder verklaren.

De meeste lezers weten ondertussen dat ergens tussen 8 en 9 december mijn hart opspeelde. Volgens de artsen 'een licht hartinfarct' met minimale blijvende schade. Een verwittiging zeg maar.

Ondertussen ben ik al zover hersteld dat ik enkele minuten aan mijn pc kan zitten. Ik ga het hele verhaal niet vertellen alleen dat ik serieus ben geschrokken. Ik zit nog minstens enkele weken zwaar aan de medicijnen en einde januari weet ik of er een operatie (bypass) moet volgen of niet. Hoe dan ook : ik zal er beter uitkomen !

Ik heb van heel veel mensen telefoontjes, mailtjes en bezoekjes gehad en dank iedereen die zo bezorgd om mij was. Heel speciaal mijn familie : er was geen vraag teveel of zij voldeden er aan.

Dus al bij al toch positief nieuws ! Dat mag toch ook hé ?

DE WINTER KOMT ER AAN !

Toen ik vanmorgen de krant las voelde ik dat het weer eens tijd werd om te bloggen. Ergens weggestopt tussen de andere berichten stond een artikeltje over het Vlaams Blok. Over hun lied : Oh nee, weer een moskee.

Eerstens : sorry dat ik Vlaams Blok blijf schrijven. Volgens mij steunt dat clubje helemaal niet het belang van Vlaanderen. Wat hun huidige naam wel wil suggereren. Voor mij is het gewoon nieuwe wijn (azijn ?) in oude zakken. Ik ben geneigd om die oude zakken écht zo te bedoelen.

Doorgaans kan je mij niet betrappen op politiek bedrijven in deze blog. Nu moet het mij toch van het hart. De timing van de VB heren is wel goed gekozen. Meer dan de helft van de Vlamingen voelt zich nog maar eens aangetast door de 'onwil' van de Walen en voelt de Vlaamse reflex meer dan ooit (een soort verongelijkt gevoel). Hoe wakker je dit aan ? Simpel, schiet nog maar eens op de noord-afrikanen in ons land ! Omdat iedereen al wel eens iets heeft 'meegemaakt' van dichtbij of van ver-af, is succes verzekerd. Persoonlijk heb ik ook moeite met mensen die zich halstarrig weigeren te integreren. Maar dat heeft bij mij niets met uiterlijk, geloof of afkomst te maken. Ik ken mensen van Marokkaanse afkomst, ook van Algerijnse en Russische en Poolse afkomst die zich perfect gedragen als doorsnee Vlamingen. Net zoals ik mensen van de andere kant van de taalgrens ken die helemaal niet wakker liggen van een 'diepgaande' staatshervorming. Kan ik morgen nog op reis gaan ? Zou ik nog iets van pensioen krijgen ? Wat zou morgen het brood kosten ? Kan ik blijven werken of moet ik morgen gaan stempelen ? Daar zijn ze mee bezig !

Enfin, het moskeelied zal door de die-hards dikwijls vrolijk meegebruld worden op hun hersenspoelingsbijeenkomsten (leuk woord hé). Misschien komt er wel een vervolg en maken ze er een full cd van : Hoera ! Weer een Poolse troela ! of 'Kom erin ! Weer een leuke Russin ! of

'Ik baal van die Waal' of 'Hou zee ! weer een oude pee ! of 'Oh nee, ' komt weer van 't VeeBee !.

DE PETANQUE SINT !

Zondag 02 december was het zover. Sinterklaas die al enkele weken in ons land rondzwerft, van de ene supermarkt naar het andere stadhuis, deed De Lindepet de eer aan met een bezoek. Wij waren heel blij dat hij nog voor zijn verjaardag naar ons kwam.

De weken daarvoor waren er een groot aantal ijverige hulppieten bezig geweest met van alles te verzamelen om de 36 (zeg nou nog dat pétanquen voor oude mensen is) kinderen van onze leden te verrassen : via de mutualiteit De Voorzorg zorgde onze schatbewaarderpiet ervoor dat ieder kind een Mut de muis knuffel had. De Coca Colapiet bezorgde iedereen een bal. De Postpiet deed een strandbal in het zakje. Piet Erik zorgde voor clementinnekes. Pieten Maria en Serge kwamen tussenbei om een chocolade vent en prinskoeken te verzamelen. Piet Luc (de fotograaf) gaf gul de papieren zakjes (en nog andere dingen voor later). Piet Eddy deed zijn best om voor iedereen een pot Apenpasta te hebben. Piet Leo (van De Vier Notelaars) heeft voor confituurpotjes gezorgd. Piet Benny dan weer voor andere confituurtjes. Een aantal andere pieten deed er nog een pakje speculaas bij. Enfin alles bijeen een mooi gevuld zakje !

De dag zelf : Ukkel had erg zijn best gedaan om ons een pee te stoven want ze voorspelden véél regen en storm ! Toch liep onze cafetaria vanaf 14u30 stilletjes aan vol. Hadden die kinderen toch heel hun familie opgetrommeld om mee te komen zekers ! Gelukkig waren wij hierop voorzien.

Op het kleine podium stond de lege troon van de Sint te blinken. Alhoewel, helemaal leeg was hij niet : een Mut lag er in te slapen. De andere Mutten stonden daarnaast de aanwezigen uit te lachen.

En gelachen werd er ! Daar zorgde ballonnenclown Valentino voor ! Niet alleen de kinderen moesten op hun hoede zijn voor zijn gevatte uitspraken. Voor je het wist had hij je aan het dansen. Mij had hij ook liggen. Ieder kind kreeg van hem een ballon in de vorm van een bloem, een diertje, een zwaard, een geweer, noem maar op, hij plooide dat het een lust was. Tussendoor leerde hij een dansje aan om later de Sint te verwelkomen : de Pietensamba !
De kindjes, ook enkele grote volwassenkindjes, werden ondertussen door Christina vakkundig bewerkt : er liepen tijgertjes rond, Zorro's, bloemen, enz...
Valentino werkte naar een climax en toen de kinderen duidelijk op het einde van hun zenuwen waren ging de deur open : Twee zwarte pieten stormden (?) binnen, zonder de Sint. Bleek dat het paard, Slecht-weer-vandaag, ziek was ! Maar wat wil je met zo'n slecht weer vandaag. De auto was bovendien in panne gevallen. Valentino kreeg echter een telefoontje dat de Sint er direct zou zijn. Wat zo was.
Door al die reismiserie was de Sint een beetje van zijn melk en niet veel van zeggen. Geen probleem, de kinderen zorgden wel verder voor de show ! De Sint was duidelijk in zijn nopjes met de liedjes. En de pieten ... die vonden de pietensamba zo knap dat zij mee dansten.
Alle kindjes waren braaf geweest, de aanwezige ouders bevestigden dit volmondig. Met de hulp van de pieten kreeg ieder kind een Mut muis en een zakje.

Daarna had de Sint nog een hoop werk om al die kinderen op zijn schoot te krijgen voor de foto.

Nadat al dat jong geweld gepasseerd was beloofde Sinterklaas om volgend jaar terug te komen ... als iederen braaf was !

Een onvergetelijke namiddag !