OPGEMERKT !

Diegenen die ik al heb gesproken (of die het meemaakten) weten het al. Aan alle anderen die mijn avonturen volgen : mijn ribben spelen me parten ! Waarom ? Zondag laatsleden speelden drie damesploegen uit de provincie A. voor het Vlaams Kampioenschap Interclub. Op pc Leo in Brussel, onder het Atomium. Tussen de kantine en de speelvelden binnen, waar voor de gelegenheid ook tafels en stoelen stonden is een vrij hoge afscheiding, zo'n 15 à 20 cm. Ik, met beide handen vol, keek rond waar ik bekenden zag en betrad, met opgeheven hoofd, de 'arena'. Mijn voeten, zonder ogen (ik heb zelfs geen eksterogen) merkten het obstakel niet. Eén seconde later beet ik in het zand, tussen de bezette tafels en stoelen. Gevolg : kledij vuil, geschaafe knieën, kapotte hand en pijn aan mijn ribbenkast.
's Anderdaags constateerde de dokter 3 gekneusde ribben. Het is de eerste maal dat dit mij overkomt en, geloof me, ik kan er tenvolle van genieten !
Dank u wel, bezorgde lezer, het gaat al een beetje beter met liggen links of rechts, met ademhalen en zelfs bewegen.
In ieder geval : iedereen heeft mijn aankomst op Leo opgemerkt !

PRIJS !

Dinsdagnamiddagen, om de andere week, worden door mij voorbehouden om een dikke dertig derdeleeftijders uit Zandhoven en omgeving te begeleiden in het petanquen. Let wel : een dikke dertig = iets meer dan dertig, géén dertig dikke ...
Dinsdag ll. was het ook zo. Na afloop begon iemand van hen, een eerder stille typ, spontaan tegen mij te praten. Hij vertelde (kort) zijn leven. En waarom hij kwam petanquen. 'Ik ken er niks van, maar doe mijn best. En het is beter dan thuis stilzitten'. Tot daar zijn motivering. Frappant waren echter zijn slotwoorden : 'Ik ben een rijke mens ! Ik kan met de fiets rijden, ik kan met een tractor rijden, ik kan met een kruiwagen rijden en ik kom onder de mensen. Ik kan met hen babbelen.'
Ik kreeg het er echt warm en koud van !
Hij had het niet over een vette bankrekening die minder vet geworden was door de bankcrisis. Hij had het niet over een mooi, groot huis dat door het overlijden van zijn vrouw te groot geworden was. Hij had het niet over een chique mazoutverslindende Cermedes waar hij de streek mee afstruinde. Nee, gewoon : een fiets, een tractor, een kruiwagen, en babbelen met mensen.
Met zijn stille, simpele boerenverstand gaf hij het middel om de hedendaagse economische en sociologische crisis tegen te gaan. Hij verdient meer dan de Nobelprijs !

BACK AGAIN !

't Is héél lang geleden, maar hier zijn we weer. Waarom ? Omdat ik eindelijk eens wil zeggen dat ik twee ongelooflijke dochters heb !!!!!!!!!!!

De voorbije weken heb ik kunnen meemaken welke formidabele genereuziteit (of dat woord klopt of niet weet ik niet), maar het deed enorm goed. Ondanks de trieste omstandigheden. En dan heb ik het niet alleen ten opzichte van mij. Het heeft mij opgebeurd !