De wandeling van het Uffizi naar de Piazza di Santa Croce is niet zo lang. Op de piazza aangekomen lokte een terrasje mij toch om iets te eten. Ik koos een piatta Toscane afgaande op mijn instinct voor lekker eten. Bleek juist te zijn : ik kreeg een 30 cm doormeter bord met wel 6 soorten vlees (verschillende stukken van elk), 4 soorten kaas (waarvan 2 serieuse spiekes), brood gedrengt in olijolie en dan geroosterd, een schaaltje met groenten waaronder gemarineerde gedroogde tomaatjes. Prijs € 7 + € 1 voor het couvert (toch raar hé). Met enige moeite verpakte ik deze kleinigheid in mijn maag. Ik was weer klaar voor de volgende dosis cultuur.
Na de gebruikelijke inkom betaald te hebben voor deze prachtige gotische kerk, gebouwd in 1294, werd ik weer geconfronteerd met het picto 'niet fotograferen'. Iets duidelijker toezien leerde mij dat je niet mocht fotograferen met flash. Dus wat niet verboden is, is toegelaten en heb ik wel gefotografeerd, zonder flash.
Ook Machiavelli werd hier in 1527 begraven. Misschien ken je Machiavelli niet. Hij leefde in Firenze in een tijd dat er geregeld oorlogen uitbraken tussen de verschillende Italiaanse steden en stadstaten. Er was geen 'Italiaanse' eenheid. Hij vond dat het land alleen maar kon gered worden door een absolute monarchie. De vorst moest met alle middelen streven naar macht en stond boven alle moraal. Om macht te verkrijgen waren alle middelen veroorloofd, inclusief moord en verraad. Hij vond godsdienst een verzinsel en bedrog. Zijn omstreden ideeën zijn altijd met cynisme, sluwheid en machtswellust geassocieerd. Omwille hiervan zien velen hem als grondlegger van de moderne politieke wetenschap. Hij publiceerde zijn denken in een boek : Il Principe (De Prins), wat door velen momenteel nog altijd gelezen én geprezen (?????) word.
Er zijn verschillende fresco's van Giotto en Gaddi uit de 14de eeuw.
In een zijkapel staat een afbeelding van Donatello waarop Christus afgebeeld is als een boer. Dit is niet pejoratief bedoeld.
Door de overstroming van de Arno in 1966, waarbij het water in het historische stadscentrum 3 meter hoog stond, werden verschillende kunstwerken zwaar beschadigd. Nog altijd worden hiervoor herstellingen uitgevoerd.
Nog altijd in de ban van Michelangelo (zou dit geen mooie titel voor een roman zijn : In de ban van Michelangelo') bezocht ik in een zijstraatje het huis waar deze artiest woonde : het museum Casa Buonarroti.
Hier bekijk je niet alleen werken van Michelangelo maar ook van andere kunstenaars. In verschillende kamers staat nog de originele inrichting van de tijd waarin hij leefde. Zo kom je bijvoorbeeld in de kamer waarin hij zijn eerste werken maakte. Een kamertje van zo ongeveer 2 op 2m. Er staan ook verschillende voorwerpen tentoongesteld die ter plaatse en in de directe omgeving gevonden zijn uit de Etruskische periode.
Het geheel is niet zo groot maar zeker de moeite waard.
De namiddag was nog niet zo gek ver gevorderd, het weer was mooi en ik was in de mood, dus nog maar eens een wandeling naar de andere kant van de Arno, naar het Palazzo Pitti en de tuinen van Boboli.
Natuurlijk had ik er geen rekening mee gehouden dat het Paasmaandag was. Een bende luidruchtige Italianen overbevolkte dit grote paleis. Ik zeg niet dat het niet mooi was, integendeel. Het was ingericht met meubelen en voorwerpen zoals gebruikelijk was in de tijd dat de rijke koopmansfamilie Pitti leefde. Kwam het door een lichte overdosis cultuur deze dag of door het kwetterende volkje, maar ik vond het allemaal nogal bombastisch en kitcherig. Dus ik snel naar de tuinen. Normaal zien tuinen groen, maar deze tuin zag zwart van het volk. Een halfuur aanschuiven om de dwerg Morgant te zien en nog een half uur om spelende cherubijntjes in het water en mijn goesting was over. Ik denk dat ik dit binnen enkele jaren op een rustige dag eens moet overdoen.
Om alles goed te maken ben ik in een nabijgelegen gellateria een reuze ijsje gaan eten. En dat smaakte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten