EGYPTE DAG 4

Zondag 26 maart 2006

Toen we vannacht Aswan binnengleden zagen wij al aan de lichtjes dat dit een grote stad moest zijn. Wat ook bleek. Aswan is zowat de bekendste stad in de zuidelijke provincie Nubia. Wij kenden de naam vooral van de vlakbij gelegen Aswan stuwdam. Uit de (recente) geschiedenis herinneren wij ons dat door de bouw van die stuwdam het waterpeil van de Nijl serieus zou stijgen en er een aantal grote beelden verplaatst moesten worden naar een hoger gelegen gebied. Deze beelden, deel uitmakende van het Aboe Simpel complex, liggen nog 400 km verder naar het zuiden. Om ze te bereiken moest je nog een 4 uur durende busrit doen, onder politiebegeleiding, door de woestijn. Dit staat als facultatieve uitstap voor morgen op het programma. Gezien de grote verplaatsing en het vroege uur van vertrek doen wij dit niet.

De provincie Nubia grenst aan Soedan. Zoals wij weten uit de nieuwsberichten heerst er in Soedan een ander regime dan in Egypte. De veiligheidsmaatregelen waren dan ook nog een pak uitgebreider dan wij reeds zagen in Luxor. Het voelt een beetje raar aan dat het ene Arabische land vreest voor aanslagen van terroristen uit een ander Arabisch land. Hieruit blijkt, volgens mij, dat de Moslimwereld niet één geheel is, maar ook diverse uitzichten heeft.

Enfin, het zou vandaag een vrij drukke dag worden dus een stevig ontbijt was aan de orde. Na de 'rustdag' gisteren waren onze mannen ook allemaal uitgeslapen en wilden er weer eens een lap op geven.

Aswan ligt op 866 km van Cairo, een heel eind Afrika in dus. Het is daarom een logisch gevolg dat de bevolking van deze stad, en deze provincie, een stuk donkerder is dan in het overige gedeelte van Egypte. Tarek, die uit de noordelijke provincie Alexandria afkomstig is, leek naast de Nubiërs bijna een blanke. Wij helemaal.

Tamelijk vroeg reden wij met de airco-bus naar de Aswan stuwdam. Wat mij opviel was het het stadsdeel gelegen aan de Nijl heel modern was : nieuwe gebouwen, mooie lanen, veel aanplantingen en de beveiliging. Op elk kruispunt trof je wel een aantal politie agenten of soldaten aan. Meestal stond er een achter een stalen barricade met een wapen in aanslag. Op een bepaald moment passeerden wij een militair hospitaal dat heel modern en netjes oogde. Aan de buitenkant toch. Ook het gebouw van de Nubische omroep mocht er zijn. Tarek vertelde ons dat er in deze provincie heel veel aandacht is voor het eigene van de Nubiërs. Zij spreken er een eigen taal die ook in de scholen onderwezen word, naast Arabisch. Wij, Vlamingen, voelden er ons natuurlijk direct thuis.

De naam 'Nubia' is afkomstig van 'nub' wat goud betekent. Het was vroeger al de poort naar Afrika. Nubia leverde aan de farao's niet alleen goud, maar ook specerijen, ivoor, waardevolle houtsoorten en de beste soldaten.

Naarmate wij buiten de stad kwamen werd het uitzicht meer en meer 'Arabisch', maar nog altijd netjes. Na een poosje zagen wij de stuwdam liggen. Vanaf dat moment werd e beveiliging nog intenser : verkeersdrempels, nadars die het verkeer verplichtten te vertragen door de verkeersas te wijzigen, politie en gewapende soldaten. Dit inspireerde Tarek om iets te vertellen over het onderwijs- en militiesysteem. Het basisonderwijs in Egypte is verplicht en voor iedereen gratis. Middelbaar onderwijs kost al geld en Hoger/Universitair onderwijs kost heel veel geld. Het militiesysteem is blijkbaar hieraan direct gekoppeld. Heb je slechts basisonderwijs genoten dan doe je 3 jaar militaire dienst. Middelbare studenten doen 2 jaar dienst en universitairen 1 jaar. Dit om zoveel mogelijk mensen aan te zetten voortgezette studies te doen. Volgens Tarek begint dit stilaan vruchten af te werpen.

De Aswan stuwdam ! Ik dacht al dat dit iets groots was maar de werkelijkheid overtrof mijn verbeelding. Hij lijkt niet op de moderne stuwdammen die wij kennen uit Amerikaanse films en geeft een iets of wat verouderde indruk. Toch is dit bouwwerk enkele kilometers lang en aan de basis 1 kilometer breed. De hydraulische centrales leveren electriciteit voor heel Egypte, er word zelfs uitgevoerd. Dit maakt hem tot één van de economische peilers van Egypte, naast toerisme en de inkomsten uit het Suezkanaal. Hij is grootendeels gebouwd door Oost-Europianen, nog merkbaar aan de diverse 'gedenkplaten'. Dit zegt uiteraard ook iets over de politieke keuze die de Egyptische leiders destijds maakten. Onderweg naar hier kwamen wij een groot monument tegen om de 'bouwers' te gedenken. Indrukwekkend !

De stuwdam vormt het Nassermeer dat 500 km lang is en voor 150 km op Soedanees gebied ligt. Dit Nassermeer heeft een capaciteit van 157 miljard kubieke meter water en op één na het grootste kunstmatige meer ter wereld. De vorming er van heeft een radicale verandering van het landschap teweeg gebracht (meer water, meer irrigatie, meer beplanting).

Wij reden de dam op en hielden een korte stop om de obligate foto's te nemen van dit kunstwerk dat de Nijl in twee snijdt. Oh ja, eens voorbij de dam zijn er wel nijlpaarden en krokodillen !

Nadien reden wij naar de Nubische granietsteengroeven om daar een onafgewerkte obelisk te bewonderen.