vrijdag, april 21, 2006

FIRENZE dag 2

Zaterdag, 15.04
Gisterenmiddag tijdens mijn wandeling door Firenze had ik gezien dat er om 16u nog een lange rij stond aan te schuiven aan het Uffizi.
Allessandro had mij gezegd dat het ontbijt in het hotel vanaf 7u kon, dus ik als een vroege vogel uit de veren en als eerste in de ontbijtruimte. Enkele broodjes, een paar tassen gewone koffie en ik was klaar om de wandeling naar mijn eerste doel aan te vatten : de Galleria dell' Academia. Hiervoor doorkruis je het centrum van Firenze langs het Uffizi waar toen (7u30) al volk stond aan te schuiven, de Piazza della Signoria, de Duomo Santa Maria del Fiore en de Via Ricasoli naar de Academia. Een eindje wandelen want dit museum ligt in de noordwijk van het oude Firenze.
Bij de Duomo heb ik even halt gehaden en een paar foto's genomen. Er stond eigenaardig genoeg geen volk aan te schuiven. Bleek dat de kerk gesloten was wegens Pasen en pas terug open op maandag. Ik passeerde ook het schilderachtige Piazza della SS. Annunziata waar een bogengalerij het front is van een vroeger 'hospitaal', het Spedale degli Innocenti. Je kon dit nog merken aan de afbeeldingen op de bogen geschilderd door Andrea Della Robbia. Dit instituut is genoemd naar de bijbelse moord op de 'Onnozelen' door Herodes en gesticht in 1444. Het was het eerste weeshuis in Europa en wordt nog altijd als dusdanig gebruikt.
Ik dacht vroeg te zijn aan de Galleria maar kwam bedrogen uit. 2u aanschuiven vooraleer ik door de alomtegenwoordige metaaldetector was. Om binnen te mogen betaalde ik € 6.50 voor een biglieta complete. Een groot bord vermeldde dat er geen foto's mochten genomen worden. Spijtig. Want in dit museum staat één van de redenen dat ik absoluut naar Firenze wou gaan. De David van Michelangelo. De echte David.
De Galleria dell' Academia is een vrij groot museum. Het is eigenlijk de Florentijnse kunstacademie opgericht in 1563, de eerste school in Europa waar tekenen, schilderen en beeldhouwen werd onderwezen. Een eerste verrassing was het schilderij van de Madonna del Mare van Botticelli die de meesten wel zullen kennen als één van de groten uit de kunstgeschiedenis. Er hangen veel prachtige schilderijen en ik werd een beetje gegrepen door al die meesterwerken.
Aan het einde van de Toscaanse zaal draaide ik het hoekje om en kwam in een grote zaal terecht met aan het einde slechts 1 beeld .... David van Michelangelo ! ONGELOOFLIJK !! Ik werd een beetje emotioneel toen ik oog in oog stond met dit wereldwonder. Want dat is het. Vooraleer er naar toe te gaan ben ik even gaan zitten om alles op afstand te bekijken. Dan naar voor tussen de honderden toeschouwers. Het klinkt misschien lyrisch maar dit was het mooiste wat ik ooit al gezien heb. Je staat voor een marmeren beeld, gemaakt uit één stuk van dan nog niet de beste kwaliteit marmer, gebeeldhouwd met een passie die volgens mij zijn gelijke niet heeft.
Eerst zie je een kolossaal klassiek naakt. Sta je er vlak voor dan zie je een jongeman die kijkt met een blik van 'Awel, doe mij eens iets'. Ga je iets naar rechts dan lijkt het iemand die zich afvraagt of het allemaal wel zin heeft. Ga je iets naar links dan lijkt David te triomferen. Meesterlijk. Telkens je een pas verzet krijg je een andere indruk, zo lijken de proporties van handen en voeten telkens te veranderen.
Echt dichtbij zie je met welk een aandacht voor details Michelangelo dit meesterwerk gemaakt heeft. Je ziet de spieren liggen op David zijn benen. Op zijn arm die de slinger vasthoud zie je de aderen opgezwollen liggen.
Michelangelo maakte dit beeld in opdracht van de stad Firenze, waarvan de Medici toen de heersers waren. De bijbelse Davide versloeg de reus Goliath. Dit symboliseert de overwinning van Firenze tegen zijn Italiaanse vijanden. Firenze was toen de hoofdstad, tot spijt van wie het benijdde, van wat men Italie kan noemen. Verschillende vorstenhuizen konden dit niet verkroppen, vooral Romeinse, en begonnen een oorlog tegen Firenze.
Toen het voltooid was kreeg het een plaats voor het Palazzo Vecchio, de toenmalige woonplaats van de Medici. Meteen werd Michelangelo de voornaamste beeldhouwer van zijn tijd. In 1873 werd het beeld in de Galleria dell' Academia gezet om het te beschermen tegen het weer en vervuiling. Op de plaats voor het Palazzo Vecchio staat nu een copie.
Nadat ik nog enkele kunstwerken bewonderde van o.a. Fra Bartolomeo, Lippi en Ridolfo del Ghirlandaio, was het middag en tijd om een hapje te eten.
Op zijn Italiaans : een broodje kaas/ham met een pint. Daarna een espresso en klaar voor het volgende bezoek.
Het Palazzo Vecchio of het Oude Paleis is nog altijd het stadhuis van Firenze, dit sinds zijn voltooid werd in 1322. Van buiten is het onveranderd. Binnenin werd het grondig gewijzigd door hertog Cosimo I in 1540. Het groothertogdom Firenze was toen zowat het centrum van de beschaafde wereld en de Florentijnen waren (en zijn nog) daar trots op.
Door een imposante voorhof kom je in diverse vertrekken, opgesmukt met fresco's en marmeren beelden, eens gebruikt door de heersers van Firenze. Je vind er ook een beeld van Michelangelo : de overwinnaar. Dit beeld was bedoeld voor de graftombe van paus Julius II, uit Firenze afkomstig, maar werd door Michelangelo's neef aan Cosimo I geschonken na diens militaire overwinning op Siena.
Aan de voorgevel staan diverse heraldische friezen die de wapenschilden van de verschillende heersers voorstellen. De gekruiste sleutels staan voor de Medici's, die naast politieke en militaire heersers, ook diverse pausen leverden.
Het kleine balkonnetje van waarop de edelen hun onderdanen groeten, ongeveer een tien meter boven hun hoofden, is nog bekend van iets anders. Diegenen die Anthony Hopkins een politie inspecteur zagen vermoorden in Hannibal weten dat zijn lichaam uit een venster gegooid werd. Dat was vanuit het venster achter dit balkonnetje. Bezoek je Firenze dan weet je dat wat je in films ziet niet altijd de werkelijkheid is. De scene in de film die het vermoorden voorafgaat werd namelijk in een ander paleis gedraaid, het Bargello. Hetgeen Hannibal vertelt over de geschiedenis van een naamgenoot van de inspecteur klopt wel. Daarover later meer.
Ondertussen was de middag al ver gevorderd en was het tijd om naar mijn hotel te gaan, een beetje te rusten en te verfrissen om daarna terug in de stad iets te gaan eten.
Mijn eerste volledige dag in Firenze leerde mij van welk ongelooflijk belang Michelangelos is voor deze stad. Vermits er in de Galleria dell' Academia niet mocht gefotografeerd worden heb ik nog geen goede foto van David, die moet ik nog inscannen uit een boek. Die komt zeker op mijn foto site.

Geen opmerkingen: