In deel één verhaalde ik over het ontbijtbuffet.
Omdat het toch een (betrekkelijke) rustdag is vanwege geen uitstappen en daarom komkommertijd voor schrijvers, wil ik nu eens het middag- en avondmaal uit de doeken doen.
Reeds vanaf de tweede dag mochten wij van de restaurant manager een kwartiertje voor de andere eters binnen. Zodoende ving hij twee vliegen in één klap : wij konden onze mannen rustig bedienen en de anderen werden niet opgehouden door 31 mensen die hun eten kozen.
En het was telkens kiezen ! Wij hadden van tevoren afgesproken om in groepjes te werken, alles in het groepje te doen, ook te gaan eten. We moesten dan zelf maar in het oog houden dat er geen overdaad plaats vond. De eerste dag deden wij dit. Dit bleek echter niet vol te houden. Als je zelf op je eten moet letten en je ziet anderen met een volgeladen bord passeren, dan snappen onze mannen dit niet goed. Daarom : afspraken ! De eerste maal een bord met alles erop en eraan, de tweede maal een serieuze portie groenten, dan dessert. Natuurlijk is dit een basis afspraak. Zij werd soepel door de diverse groepjes toegepast. 's Avond werd er eerst soep gegeten.
Het rijkgevulde buffet bood ieder wat wils. Steeds was er pasta, aardappelen en rijst. Aan de soepcorner was er keuze uit twee soorten soep waarbij je kon kiezen uit diverse broodjessoorten om erbij te eten. Er waren altijd warme en koude groenten. Alles wat wij thuis op ons bord krijgen was hier in overvloed aanwezig : worteltjes, erwtjes, boontjes, courgetten, champignons, enz... Ook een heel assortiment koude groentjes, met vooral in het oog springend de altijd aanwezige paprika's. Wij bleven daar van af. Ze waren weliswaar gewassen met flessenwater, maar een ongelukje is vlug gebeurt en wij wilden de vloek van de Farao zo lang mogelijk uit stellen, zelfs vermijden. In het Egyptisch hoekje was meestal ook één of andere groentensoort te vinden. Verschillende malen spinazie maar telkens bereid op een andere wijze met een andere saus. Elke maaltijd kon je ook kiezen tussen diverse vleessoorten en vis. Het vlees was meestal rundsvlees, zelfs een keertje lever in een krokant jasje (heel lekker). De aardappelen waren meestal gebakken of gekookt in de schil. Er waren één keer frietjes. Een apart buffet had ook telkens iets speciaals : gefruite inktvis, stukjes gebakken vis of de lever in zijn jasje.
Het dessert was één groot buffet met verschillende zoete koekjes, pudding op allerlei wijze, een keuze uit kaassoorten, vers en gedroogt fruit, yoghurt en olijven.
Onze ober, Hassan, zette elke maaltijd een glas bier voor mij en Leo klaar. Ik ben geen fervente bierdrinker dus meermaals gaf ik dat aan een van onze mannen en bestelde voor de twee anderen gewoon een pint bij. Ik beperkte mij tot water. Niet omdat ik zo sober ben maar in de loop van de avond doe je al genoeg alcohol binnen met de excellente coctails.
Hassan bleek een attente waarnemer te zijn want reeds de eerste dag zag hij dat Leo waarschijnlijk de baas was. Meermaals zei hij tegen mij : He's my brother ! Wat mij eens dat vragen aan Luc of hij de pint wou die zijn 'nonkel' bij mij had klaar gezet.
Later werd Leo de vader van Hassen, maar toen liep onze reis al naar het einde.
Al bij al verliepen de maaltijden nagenoeg vlekkeloos, mede door de aandacht van de begeleiders.
Wij maakten er verder een rustige avond van. Morgen stond er immers een uitstap naar het 'Dal der Koningen' op het programma. In een woestijngebied. Wij zouden vroeg opstaan en het dal bezoeken voor de warmte écht toesloeg. Komt daarbij 's namiddags de kamelentocht, de rit met de koets en de afscheidsavond. Een zware dag ! Maar ja, na twee betrekkelijke rustige dagen kan dit geen bewaar zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten