EGYPTE DAG 7 deel 2

Woensdag 29 maart 2006, voormiddag.

Eerst even een rechtzetting. In één van de vorige posts zei ik dat wij Kom Ombo niet bezochten. Een goedoplettende medereizigster, Krista, verweet mij terecht van teveel in de zon gezeten te hebben. Hopelijk is het 'den Alois' niet die toeslaat ! Natuurlijk hebben wij die tempel wel bezocht. Lees zeker haar blog want zij verhaalt er over (rechter side bar, Krista klikken).

Nadat wij het Dal der Koningen bezocht hadden trokken wij met zijn allen naar het Dal der Koninginnen. Eigenlijk een beetje een misleidende naamgeving. Er liggen namelijk ook koningskinderen begraven. Tegenwoordig noemt men dit dal 'Bibal el-Harim' (de poorten van de koninginnen) en ligt ongeveer twee kilometer van het Dal der Koningen. Het ligt ook dichter bij het dorp van de grafbouwers, Deir el-Medineh. Een primitief wandelpad verbindt het dorp nog steeds met het dal. Bijna alle graven dateren uit 1300 tot 1100 v. Chr. De belangrijkste graven zijn die van de vrouw en van de drie vroeggestorven zonen van Rames III. Wij bezochten o.a. de tombe van Prins Amonherchopsjef.

De tombes hier zijn kleiner dan die van de koningen, maarvolgens hetzelfde opzet gemaakt. De muren en plafond zijn versierd met dezelfde thema's, maar minder formeel en plechtig. Wat hen in het bijzonder onderscheid is dat in de meeste de kleuren veel beter bewaard zijn. Eigenlijk zijn ze dus mooier. We mochten weer geen foto's maken of filmen. Toch vond ik enkele foto's die ik dan ook in mijn foto-album zal publiceren.

Tarek vertelde ons dat wanneer er inscriptie's zijn van mensen die rechtop staan het gaat om levende mensen. Worden zij met hun hoofd naar beneden afgebeeld dan gaat het om doden.

Je staat echt in bewondering voor deze ongelooflijk kunstig uitgebeelde fresco's. De kunstenaars moesten eerst de muren glad maken. Nadien werd er een laag leem overgesmeerd om alles héél egaal te maken. Dan werden er ruwere vormen op geschilderd. Was niet niet naar de zin van de hogepriesters dan verbeterden die dat met zwarte verf. Nadien werd alles door kunstenaars ingekleurd. Dit lijkt simpel maar is het niet. Verfstoffen moesten samengesteld worden uit bloemen, planten, wortels, verpulverde rotsen, enz... Enfin, onvoorstelbaar dat wij na meer dan 3000 jaar nog kunnen genieten van het werk van deze artiesten.

Het Dal der Koninginnen kan volgens mij gerust een vergelijking met het Dal der Koningen doorstaan.

Even van de gelegenheid gebruik maken om iets duidelijk te maken. De vroegere heersers van Egypte waren altijd mannen : koningen of farao's. Slechts 2 maal zat er een koningin op de troon. De meesten onder ons zullen Cleopatra wel kennen. Zij was echter geen Egyptische, maar op de troon gezet door de Romeinen. Als dusdanig wordt zij niet als koningin van Egypte erkend. De andere koningin was Hatsjepsoet. Zij was de eerste vrouw die farao van Egypte werd. Haar vader was koning Thoetmozes I. Als dusdanig geniet zij ook koninklijke waardigheid of 'Ka'. Zij was getrouwd met koning Thoetmozes II. Toen die stierf was zijn zoon, die eigenlijk de zoon was van een bijvrouw en niet van Hatsjepsoet, nog te jong om op de troon te zitten. Daarom nam zij de macht over. Zij wilde niet meer bekeken worden las vrouw/koningin daarom gedroeg zij zich als een mannelijke farao. Zij droeg mannenkleding en overal, op elk reliëf, elk beeld, elke schildering wordt zij als een man voorgesteld. Kompleet met valse baard.

Eigenlijk was zij van grote betekenis voor Egypte. Zij voerde geen oorlogen maar breidde de handel enorm uit wat grotere rijkdom voor het land betekende. Ze liet allerlei gebouwen maken waaronder de beroemde tempel Deir el-Bahari. Die wij ook bezochten.

Het is een raadsel hoe zij gestorven is, sommigen beweren dat zij vermoord is. Het is in ieder geval een feit dat haar stiefzoon, Thoetmozes III, de meeste beelden van haar liet schrappen en haar naam van de meeste monumenten liet verwijderen. In de overzichten van de verschillende dynastieën word zij niet meer vermeld omdat zij als niet-officiële heerseres werd beschouwd.

Haar schitterende tempel ligt in een groot dal, omgeven door machtige rotsformaties. Het is wel spijtig dat voor de restauratie gladde stenen werden gebruikt wat het geheel een te nieuw uitzicht geeft. Deze restauratie duurt trouwens nog altijd verder. Verschillende organizaties van buiten Egypte bekostigen de opbouw.

Het is in ieder geval een prachtig zicht : vanop het enorme voorplein kan je de benedenverdieping bezoeken, een grote zuilengalerij. Een monumentale trap brengt je naar het eerste terras waar ook prachtige protodorische zuilen en muurschilderingen het leven van Hatsjepsoet voorstellen. Weer een machtige trap omhoog en je komt op het laatste terras. Weer zuilengangen en in het midden een mooi portaal, bijna helemaal intact. Hierachter ligt de grote hof met rondom een dubbele rij zuilen. Rechts is de zonnetempel van Re-Horachte, links de gewijde kapel van Thoetmozes I, haar vader.

Weer kom je als bezoeker onder de indruk van de pracht en praal van de Egyptische heersers.

Ons laatste bezoek die voormiddag was een korte stop aan de 'Memnonkolossen'. Aanvankelijk bewaakten zij de ingang van de graftempel van Amenhotep III, die echter bijna volledig verdwenen is (sommige historici beweren door een aardbeving). Door die aardbeving ontstonden in de beelden allerlei barsten die bij zonsondergang een zingend geluid maakten. De oude Grieken vonden dit een Orakel en daarom werd die plaats een pelgrimsoord zowel voor Grieken als Romeinen.

De Romeinse keizers Hadrianus en Septimus waren zo onder de indruk van het 'heilige' van deze plaats dat zij de beelden lieten restaureren in de hoop zo de gunst van Memnon te winnen. Van dan af hield het zingen op.

Een mooi verhaaltje toch ? In ieder geval leuk voor een mooie foto.

Dit was het einde van ons bezoek aan de 'Necropolis' van Luxor. Vanmiddag staat er een kamelentocht en een rit door oud Luxor op het programma. Daarover later meer.