Een harp brengt ons naadloos naar Guinness (potverdorie wat was die goed zeg !) want het is ook zo'n beetje hun handelsmerk. Ik weet niet of er een 'verborgen boodschap' met die harp word meegegeven. In ieder geval van teveel Guinness ga je zingen.
De Guinness brouwerij in Dublin bestaat al van 1759. Mijnheer Arthur Guinness brouwde er een stout die hij Guinness noemde. Net zoals John Jameson was hij ook revolutionair wat zijn personeelsbeleid betrof. Hij betaalde 20% meer dan normaal, gaf een weduwepension en betaalde vrije dagen (die toen nog niet bestonden). Hij gaf gratis gezondheidszorg en onderwijs. Wij weten ondertussen ook dat Ieren een praatgraag volkje zijn en niet om een discussie verlegen zitten. In 1950 werden de werknemers van de brouwerij verdeeld over de vraag welke vogel het snelste was. Het antwoord was helaas niet te vinden in de toenmalig literatuur.
Dit leidde tot het verspreiden van een pamflet, in de eigen fabriek, met een 'officiële' vermelding van de snelste vogel. Dit pamflet ging een eigen leven leiden en in 1955 verscheen het eerste 'Guinness Book of Records'. Een jaarlijks uitgegeven boek met een collectie van internationaal erkende records, zowel menselijke als extremen van de natuur.
Omdat het gisteravond onze laatste avond in Lisdoonvarna togen wij naar een pub waar muziek gespeeld werd. Een kwartet juffrouwen, ik denk dat de jongste zo'n 12, 13 jaar was, vergastte ons op prachtige Ierse deuntjes. Uiteraard dronken wij daar enkele Guinness bij !
Dag 8, maandag 16 juli
Nadat ik mijn koffer van het tweede verdiep naar beneden sleurde en na een stevig Irish Breakfast, wuifden wij Lisdoonvarna vaarwel. Op weg naar Dublin, dwars door Ierland.
Via Kilfenora reden wij naar Corrofin om richting Gort te volgen. Dit ritje langs een smalle secundaire weg had natuurlijk een reden. Hugo vertelde dat wij een scheve toren gingen bezoeken, want niet alleen Pisa heeft die. Ik natuurlijk heel benieuwd en direct legde ik mijn fototoestel in aanslag.
In de buurt van Gort stopten wij bij 'Kilmacduagh Monastery'. Kilmacduagh betekent 'kerk van Daugh's zoon'. In de 7de eeuw stichtte Sint Colman, de zoon can Daugh, hier een klooster op land dat hij kreeg van zijn neef Koning Guaire. Natuurlijk heeft dit complex, eigenlijk de ruïnes , ook een ronde toren. Die is 30m hoog en de deur staat op 7m boven de grond. En inderdaad ... hij staat scheef. Een beetje scheef want hij staat zo ongeveer een halve meter uit het lood.Eigenlijk is het een straf verhaal waarom dat klooster nu juist daar staat. De legende wil dat Sint Colman MacDuagh door de bossen van Burren aan het wandelen was toen zijn gordel op de grond viel. Hij beschouwde dat als een teken van God om daar een klooster te bouwen. Gelukkig voor hem hielp zijn rijke neef hem door die grond aan Colman te schenken. De gordel is ergens in de geschiedenis zoek geraakt maar zijn 'crozier' of staf kan je bekijken in het National Museum of Ireland in Dublin.
Via de N6 bereikten wij de N4 om dan via de M4 (Motorway 4 of de autosnelweg) eventjes na de middag Dublin te bereiken.
Dublin is niet alleen een grote stad, ook de verklaring van haar naam is groot(s) : In het Iers = Baile Atha Cliath. Baile wil stad zeggen, Atha is het genitief van Ath wat doorwaadbare plaats wil zeggen, Claith is het vlechtwerk van riet waarmee men de rivierbodem op een doorwaadbare plaats verstevigde. Het eerste gedeelte word vaak weggelaten dus op sommige landkaarten zal je 'Ath Cliath' zien staan.
Je ziet eigenlijk weinig verwijzingen in die naam naar de huidige benaming 'Dublin'. Denk nu maar niet dat het een uitvinding is van Britten of Engelsen of Ieren of ik weet niet welk 'modern' volk. Neeeen ! In het begin van onze jaartelling, zo rond het jaar 100 of 200 was er een nederzetting van Oude-Ieren ergens op het grondgebied van het huidige Dublin. De bewoners noemden die plaats 'Zwart water' of 'Zwarte poel'. In het eenvoudige taaltje dat zij toen spraken klonk dit als 'Dubh Linn'. Wie of wat en wanneer Ath Cliath 'Dublin' begon te noemen is niet duidelijk.
Hoogstwaarschijnlijk zitten die dekselse Vikings er toch weer tussen. Aan de monding van de Liffey stichtten zij ongeveer 988 een versterking, om als basis te dienen voor hun verdere expansiedrang en om goederen op te slagen. Die versterking werd een stadje en dat stadje is nu een metropool geworden met meer dan 1 miljoen inwoners.
Onze bus stopte aan 'de boom' aan het Trinity College. Tevens onze afspraakplaats om later te vertrekken. We staken nog vlug een sandwich achter de kiezen in een veel te kleine studentenkantine en spoedden ons naar het daar tegenoverliggende museum. Hier stond wat lekkers klaar ! Een bezoek aan het Book of Kells. Een tentoonstelling 'Licht in de Duisternis' over het Book of Kells en andere manuscripten.
Meer dan duizend jaar geleden werd het geschreven. Ierland had toen nog geen half miljoen inwoners die voornamelijk leefden in versterkte boerderijen langs en kust en langs de rivieren.De Ierse kerk was in kloosters georganiseerd. Monniken schreven het Woord van God en het leven van Christus in Evangelieboeken. De schrijvers en kunstenaars die deze manuscripten maakten stonden toen hoog in aanzien.
Het Book of Kells bevat een rijkelijk geïllustreerde kopie van de vier evangelieën in het Latijn. Het werd vermoedelijk in de vroege 9de eeuw gemaakt door monniken van Iona, een eiland voor de Schotse kust. Toen Vikingen Iona aanvielen vluchtten de monniken naar Kells. Rond 1653, tijdens de Cromwell periode, werd het om veiligheidsredenen naar Dublin gestuurd. Uiteindelijk kwam het door bemiddeling van bisschop Henry Jones in het Trinity College terecht.
Het is in één woord prachtig. Er zijn geen woorden genoeg om het te beschrijven, daarom ... bekijk de foto's !
Even iets meer over Trinity College of de Universiteit van Dublin (Iers = Ollscoil Atha Cliath, je ziet het verband). Trinity werd in 1592 opgericht door Queen Elizabeth. In totaal beslaat Trinity meer dan 200.000m2 aan gebouwen ! Uiteraard kan je er alle wetenschappen bestuderen.
Trinity heeft ook bekende zonen, afgestudeerden : Jonathan Swift, Bram Stoker, Oscar Wilde, Samuel Beckett en drie presidenten van Ierland. Zoals elke zichzelf respecterende universiteit heeft ook Trinity een bib. Eén van de grootste ter wereld. Zij hebben meer dan drie miljoen banden, opgeborgen in acht gebouwen. De 'Old Library' bestaat al sinds de schting van Trinity in 1592 en is het oudste, nog bestaande gebouw. Het werd herbouwd tussen 1712 en 1732 naar een ontwerp van Thomas Burgh.
Het is op het gelijkvloers van The Old Library dat de tentoonstelling 'Licht in de Duisternis' te bekijken is. Natuurlijk profiteer je er dan van om ook naar de eerste verdieping te gaan, het enige voor het publiek open gedeelte van de bib.
Mijn mond viel open toen ik bovenkwam : voor mij spreidde zich een 65m lange en zeker 20 brede ruimte uit, met langs beide kanten erkers vol boeken. Tot aan het zo'n 8m hoge plafond gestapelt. In elk erkertje stond een lange ladder(stelling). Zoiets zie je alleen maar in films. De reuk van de meer dan 200.000 oude boeken kan je in filmen echter niet waarnemen. Formidabel. Ik bleef minutenlang vol bewondering staan vooraleer ik 'The Long Room' ging verkennen. Uiteindelijk ben ik er meer dan een uur gebleven. Ik wou nog langer maar dan zou mijn wandeling door Dublin in gedrang komen.
Vanuit Trinity Street ging ik richting Liffey naar O'Connell Street waar het standbeel van, jawel, O'Connell staat. Een eindje achter zijn rug, maar heel duidelijk zichtbaar, staat in schril kontrast de 'Millennium Spire', een hoge, smalle gedenknaald opgericht ter ere van het nieuwe millennium. Sommigen zullen dit mooi vinden, ik heb er mijn bedenkingen bij. Toch is het indrukwekkend. Oh ja, toen ik Trinity College buitenkwam heb ik eerst nog een foto genomen van de beroemdste inwoonster van Dublin. Zij staat in Trinity Street, voor het college : Molly Malone !
De houten wandelbrug langs de Liffey nodigt je uit om langs daar te wandelen, tot aan Half a penny Brigde. En smalle, oude brug voor voetgangers waar je vroeger een halve penny tol moest betalen. Vermits ze vandaag tolvrij is stak ik ze over om onder een boog te stappen die op Temple Bar uitkwam. De uitgangsbuurt van Dublin. Zelfs nu, midden op de dag, was het een drukte van belang. Natuurlijk, maar ook omdat ik wel even wou rusten, was er dan het 'verplichte' bezoek aan een pub waar een bandje al volop van jetje gaf. Ik doolde daarna verder door de stad, eventjes vergezeld van een fikse regenbui, richting Old Canal. De andere rivier in Dublin, bezongen door The Pogues. Zij hebben gelijk, het is een stom, vuil kanaaltje waar eigenlijk niets te zien is.
De namiddag was al stilletjes aan vooravond aan het worden en daarom 'in a hurry' naar Trinity. Er kon nog wel een koffietje af.
Ik heb eigenlijk maar weinig van Dublin gezien maar weet voldoende om er nog eens terug te keren. Om meer te zien, maar ook om mijn mening bij te stellen. De eerste indruk die ik kreeg was niet zo positief : Allemaal haastige, bijna lopende mensen ! Die bovendien nog met oordopjes en een microfoontje hun GSM 'handsfree' hielden ! Om de haverklap een dubbeldekker die je het zicht op mooie gevels of gebouwen afneemt ! Lawaaierige taxi's ! Druk (en snel) verkeer ! En het stonk er naar uitlaatgassen en andere kwalijke geurtjes. Ik weet wel dat dit een subjectieve ervaring is. Door meer dan een week rustig 'buitenleven' én vooral de Connemara ervaring de dag voordien, was ik helemaal niet voorbereid op een grootstad. Daarom : Sorry Dublin ! Ik kom terug op een objectiever moment.
Met een laatste blik op de Liffey en 'The Clarence Hotel' van Bono (U2) namen wij (voorlopig) afscheid van Dublin. Enkele bekende Dubliners : William Butler Yeats, James Joyce, Samuel Beckett, Oscar Wilde, Jonathan Swift, Brendan Behan, George Bernard Shaw, Francis Bacon, Bob Geldof, Stephen Roche, Paul David Hewson (= Bono), Larry Mullen Jr (ook van U2), Ronan Keating, Damien Rice, Robbie Keane, Brian McFadden. Er zullen er wel meer zijn die ik niet ken.
Onze laatste avond in Ierland logeerden wij in 'Citywest Golf & Leisure Resort' in Saggart,Dublin. Het was er rustig !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten