1U = GOED, MAAR 5 VOOR IS BETER ! -deel 10-

Deze laatste dag zou een lange rit door Engeland worden. Ik vond het moeilijk om geloven dat wij tijdig aan de ferry in Dover zouden zijn : Van juist beneden Liverpool tot in het zuiden.

Dag 10, woensdag 18 juli

Na een laatste stevig Engels ontbijt verdwenen onze koffers voor de laatste maal in de buik van de bus. Van Chester ging het recht naar de autosnelweg. Via Stoke-on-Trent waren wij in een no-time in Birmingham. Wij bleven op de M6 tot voorbij Coventry waar wij de M1 vervoegden, linea directa naar het zuiden. Een blik op de kaart leerde dat wij op een korte tijd al een heel eind gevorderd waren. Tussen Milton Keynes en Luton hielden wij een middagstop. London lag dan al dicht bij.

Het verkeer was niet al te druk, er waren geen ongevallen of andere oponthouden en op de noordelijke ring lieten wij London links (eigenlijk rechts) liggen. Alles liep op wieltjes, wat heel aangenaam is als je met een bus aan het reizen bent.

Van London naar Dover was uiteindelijk nog maar een peulschil en wij waren meer dan tijdig in Dover. Weer een vlotte inscheping.

Na een laatste blik op de White Cliffs kruisten wij het Kanaal (De Straat van Dover) om voor we het wisten in Calais te ontschepen.

Terug voet op het continent ! We waren thuis ! Of bijna toch.

De verschillende opstapplaatsen in België waren omgetoverd in afstapplaatsen : In Brugge, Gent, Sint Niklaas, Beveren en Melsele stapten een aantal vrienden uit. Aan het Cresthotel in Antwerpen nog een aantal én Hugo. Uiteindelijk reden wij met een zestal mensen naar Massenhoven. Hier stond mijn chauffeur al te wachten (een onduidelijke afspraak gemaakt, sorry).

Het einde van een prachtige reis.