Maandag 07.08.06 dag 1

Eindelijk toch eens een halfuurtje tijd om te beginnen met mijn reisverslag naar Stockholm.

Zoals geweten met vier uur vertraging opgestegen in Zaventem, om 17u15. Na een voorspoedige vlucht landde het toestel om 19u05 op de luchthaven Bromma vlak bij Stockholm.

Na zoveel rookvrije uren wou ik wel eens, samen met een boel andere passagiers blijkbaar, op de parking van Bromma een sigaretje opsteken. Een wenkende taxichauffeur, waar ik teken tegen deed - een minuutje he jong, eerst dit oproken - had dit begrepen en kwam afgereden en laadde mijn bagage al in. 'Please don't hurry' zei hij begripvol en legde ondertussen uit dat er een vaste prijs is voor een taxirit van Bromma naar eender waar in Stockholm. Uiteraard niet naar de eilanden in de archipel want daar konden ze toch niet rijden : Car not wasterfast !

Eens vertrokken zag ik dat het een Libanees was, op de radio was het juist nieuws en blijkbaar ging het over de oorlog met Israel (herkenbaar aan enkele woorden zoals hezbollah en Israel) en trok hij een nogal triestig gezicht. Na mijn opmerking dat ik het maar een rare oorlog vond en het eigenlijk helemaal niet begreep praatte hij honderd uit over zijn familie in Libanon en zijn vrees dat hen iets zou overkomen. Zij waren helemaal niet fanatiek, Israelis moesten ook een thuis hebben en hezbollah waren waanzinnigen die hun mooie land onder controle proberen te krijgen. Enz.. Wij waren heel snel aan het hotel in Stockholm. Hij had eerst wel eens goed moeten luisteren naar de naam en de straat die ik natuurlijk verkeerd uitsprak. Radmansgatan word door het bolletje op de eerste a uitgesproken als Redmansgatan (klemtoon op red en ga). Na enkele pogingen snapte hij het.

In het hotel werd ik vriendelijk ontvangen door een lieve dame die mij helemaal niet Zweeds overkwam. Ik kreeg kamer 106 een niet-roker kamer. Op het reisagentschap had ik nochthans een roker kamer gevraagd. Zij keek na of zij iets kon regelen maar dit lukte niet. Ik mocht wel gebruik maken van het dakterras op de zesde verdieping om te gaan roken of naar beneden komen en buiten roken. Dit laatste werd dus bijna een gewoonte later.

De hotelkamer was ruim voldoende met al het nodige om het verblijf aangenaam te maken, inclusief een snelkoker voor thee of koffie, gratis, als service van het hotel.

Na uitgepakt te hebben bestudeerde ik de stadsmap en ging naar Odengatan, een vrij brede boulevard met veel winkels en eettenten, ongeveer een twintig minuten stappen van het hotel.

Ik koos een soort Amerikaans uitziende restaurantje uit. Een vriendelijke dienster begroette mij met 'Hej' en uit de kaart koos ik een simpele hamburger en een glas bier. Elk vleesgerecht bestond uit verschillende afmetingen : een girli = 150 gram, een gentleman = 180 gram, een cowboy = 210 gram, en een iron man = 250 gram. Mannelijk geprogrammeerd zijnde koos ik niet voor de girli, waar ik zeker genoeg zou mee hebben, maar voor de gentleman. Van dat restaurant een knap psychologisch gastronomisch staaltje !

Het bord dat de dienster op mijn tafeltje neerzette mocht er wezen ! Een vrij grote, echte, hamburger, een lading frieten en een portie groenten waar je zo al genoeg zou mee hebben. Een mandje met brood en boter, een aantal sausjes en een pint van een halve liter maakten dat het direct een volle tafel was. Vermoedelijk denken zij daar nu dat Belgen heel kleine eters zijn want ik kreeg alles nog niet half op. Natuurlijk zag ik in mijn verbeelding al direct mijn voorraad Zweedse kronen danig slinken. Maar dit viel mee : ik betaalde voor dat feestmaal slechts 160 kronen. 1,1 euro is ongeveer negen kronen. Dus ongeveer 18 euro. Dat viel al mee.

Onderetussen was het donker geworden en zocht ik de weg terug naar het hotel om te slapen.

Morgen zou het al een drukke dag worden.