Zaterdag 12.08.06, dag 6, deel 2

Na de oude en nieuwere meesters bewonderd te hebben wou ik iets gaan eten in Gamla Stan. Ik had er echter niet aan gedacht dat het zaterdag was en dit stadsgedeelte zou overstroomd zijn met toeristen. Alle terrasjes en banken zaten stampvol. Dus kuierde ik maar rond en nam hier en daar wat kiekjes. Terug in de buurt van het Koninklijk Paleis hoorde ik muziek. Vermits iedereen zich de richting van die muziek spoedde, ik er achter aan. Ik had geluk van nog vrij vooraan op het grote plein van het K.P. te staan. Het was de wekelijkse aflossing van de wacht. Altijd een bezienswaardigheid. Ook nu. Al gebied de eerlijkheid mij te zeggen dat de aflossing aan het Presidentiëel Paleis in Praag toch knapper was.

Na de plechtigheid die toch ongeveer een uurtje duurde trok ik terug naar het hotel om wat te lezen en misschien een praatje te slaan met Petra.

Het was echter haar collega achter de balie dus geen praatje. Na een uurtje lezen begon de honger toch te knagen, ik was volkomen vergeten te eten 's middags. Dus ik de stad in. Op een terrasje een broodje gegeten met een glas öl (liten) en mensjes gekeken.

Een eerste indruk was dat er vele dames zwanger zijn. De komende maanden zal Stockholm een geboortegolf te verwerken krijgen. Dit bovenop de massa dames en koppeltjes die reeds met een kinderwagen rond reden. Stockholm zal woontorens moeten bijbouwen !

Een tweede indruk is dat Stockholm wel echt een multiraciale samenleving is : neem blank, zwart, bruin en aziatisch. Zoek alle mogelijke combinaties tussen die kleuren op en je ziet ze in Stockholm.

Een derde zaak die mij opviel : In Drottninggatan is een Pralin Huset met als reclame 'Belgisk Choklat'. Op het voetpad stond een hele rij aan te schuiven om binnen te kunnen. Telkens er iemand door de gesloten deur naar buiten kwam, mocht er iemand binnen. Ofwel was er airco in die winkel (het was warm buiten) ofwel zijn de Belgische pralines zo waardevol dat het een extra beveiliging is (smiley). Ik voelde mij fier Belg te zijn.

Tenslotte was het opvallend hoeveel mensen je aanspreken. Heb je even oogcontact dan kom je al vlug tot een gesprek. Meestal begint dit in het Zweeds, maar na mijn 'ja tallar...enz' word snel overgeschakelt naar Engels.

In het teruggaan zag ik aan het Stadstheater, waar op een verzonken plein (ter grootte van het Sint Jansplein) een betoging bezig was om vrijheid en onafhankelijkheid te eisen van een land dat ik niet kende. Ik meende Syrië te horen maar kan er eigenlijk kop noch staart aan krijgen. Ook de vlag van dit land zei mij niets. Achteraf hebben wij dit opgezocht en aan de hand van de vlag stelden wij vast dat het over Assyrië ging, een streek in Iran waar de Zoroasters leven, die mannen die Zarathoestra aanbidden.

Het 'menselijk' uur was al lang vertrekken en na flink deelgenomen te hebben aan het verbruik van öl ben ik naar het hotel getrokken. Morgen stond Skansen op het programma !