Vandaag was ik weer vroeg met ontbijten, 8u, en vertrok zo rond 9u naar Schlagsdorf. Een stadje dat vroeger in de DDR lag. Onderwegen kwam ik weer zo'n groot bord tegen dat vermelde dat hier vroeger de 'innengrenze' was. Ik kon niet stoppen en zo'n bord fotograferen. Misschien de volgende dagen wie weet !
Heel snel,het was bijna 9u30 was ik al in Schlagsdorf. Ik stond natuurlijk voor een gesloten museum. 10u open zoals overal, ook hier dus voor het Grenzhus. Natuurlijk moest ik wachten en toen het tijd was stapte ik het huis binnen. Inkom + bijdrage om te mogen fotograferen.
Het is pas sinds 1999 een museum en herinnert aan de versperringen aan de grens. In het middelpunt staan de ervaringen van de mensen die met de grens een confrontatie hadden. Je leerde er bijvoorbeeld dat de grens in Duitsland zo'n 1.400 km lang was en 40 jaar lang de mensen moeilijk- heden bezorgde, langs beide zijden. Het Grenzhus zelf ligt in het midden van de grensruimte. In het dorpje zelf staan enkele grote apartementsgebouwen die momenteel grotendeels leeg staan.
In het museum zie je bijvoorbeeld de zoeklichten die op de torens stonden, uniformen die de soldaten en grenswachten aanhadden. Ook enkele wapens. Héél veel foto's vertonen beelden van vroeger. Wat bijzonder opviel was dat de overheid probeerde om het allemaal vrolijk voor te stellen, met fanfares en drinks.
Er is ook, even verder, een Aussengelände, een voorstelling hoe de grens er in werkelijkheid uitzag. Ik voelde me toch wel wat aangeslagen !
Het was al voorbij elf dat ik terug in de wagen stapte, op weg naar Ratzeburg.
Een eerste tegenslag was mijn eerste parkeertiket op 'Unter den Linden' : 5euro tot 12u30 ! Veel te kort. Toch vlug een korte wandeling gemaakt, tot op de markt. Daar een koffie gedronken en dan terug naar de parking. Ditmaal 10euro ingestoken wat mij tot ongeveer 16u tijd gaf. Dus ik gauw naar een soort frituur dat ik gezien had voor een hamburger mit bradkartoffelen. Dan stapte ik op het eilandje richting Ratzeburger Dom. Het was hier en daar wel klimmen en soms op echte kei slechte kasseien stappen.
De Dom was eigenlijk niet veel verschillend met de andere die ik reeds zag. Het is wel de oudste bakstenen kerk in Noord Duitsland. In 1966 eindigde men met een laatste verbouwing die de kerk er terug romaans liet uitzien. Het was in 1066 dat aartsbisschop Adalbert von Bremen de eerste bisschop werd van het bisdom Ratzeburg. 1893 was zowat een rampjaar omdat toen de bliksem insloeg. Wil je er meer over weten, wel ga er dan maar eens naar toe !
Ik ging terug naar de parking, stapte mijn wagen in en in het hotel werkte ik aan mijn blog.
Weer een lekker avondmaal, Brandenburger wurst mit bratkartoffeln, creme brulee met fruit, doorgespoeld met een weissenbier !
Tot morgen !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten