VAKANTIE ETRETAT dag 8

Zaterdag 21 augustus,

Tsja, er valt niet veel meer te zeggen zeker ? Gisteravond hadden we al een flink stuk ingepakt. We hebben in de voormiddag alle huisraad terug op zijn plaats gezet, onze auto's ingeladen en de reisweg bepaald.
We namen afscheid van de zeer vriendelijke eigenaar van het vakantiehuis, betaalden nog voor het bedlinnen en de toeristentaks en op weg naar huis.
In tegenstelling tot de heenreis hadden we besloten om via de autostrades te rijden. We reden rond negen uur 's morgens door en wij waren een eindje na vijftien uur in Burcht. Een danig verschil met de heenreis.
Over de terugweg valt weinig te zeggen : we zagen een geweldige file op de andere kant van de autostrade, gezien de weinige wegrestaurants in Frankrijk aten we in België.
Rest mij nog te zeggen dat ik het een geweldige vakantie vond en dat ik blij ben met deze ervaring.
Ik heb geweldige kinderen en die hun kinderen zijn ook geweldig !!!
P.S. Zoals altijd kan je binnenkort alle foto's bekijken op mijn fotohoekje rechts.

VAKANTIE ETRETAT dag 7

Vrijdag 20 augustus,

Ik realiseerde pas laat die dag dat dit onze laatste in Etretat zou zijn. De week leek wel voorbijgevlogen.
Niet in ons Capitool gidsje vermeld, maar gevonden in de lokaal aanwezige informatie : een abdijwandeling in Montivilliers, een stadje niet zo ver van ons vakantiehuis. Het leek ons wel wat om onze vakantie daarmee af te sluiten.
De zon scheen weer en nu, langs de lokale wegen, was er wel een zekere Normandische magie te bespeuren. Na een heerlijke rit bereikten wij Montivilliers en vonden zelfs de wegwijzer naar de abdij, die simpelweg zo heet (Abbaye de Montivilliers).
Al van toen we de parking afstapten werden we gecharmeerd door dit stadje, vooral vanwege een soort vakwerk bouwstijl.In de onthaalruimte van de abdij werden wij geholpen door twee super enthousiaste dames. Zij legden uit dat er twee wandelingen waren : een eerste 'Coeur d'Abbayes' volgens een Nederlandstalige brochure die wij kregen een ontdekkingscircuit van de abdij met audiotoelichting, een tweede 'Wandeling rond de abdij', weer een Nederlandstalige brochure, een ontdekkingscircuit van de stad met audiotoelichting. De audiotoelichting was ook in het Nederlands.De abdij is gesticht door de Benedictijnse orde (tienstiens, die Benedictus is blijkbaar heel actief geweest in deze streken). We bezochten het klooster en de kapittelzaal, de gotische eetzaal en op de eerste verdieping, de slaapzalen, waar de geschiedenis van de stad in beeld gebracht wordt. Uiteindelijk kwamen we in een ruimte waar de bouwkunst van de Normandische abdijen uiteengezet werd. Ik, en ik niet alleen, was aangenaam verrast door dit bezoek en door de knappe Nederlandstalige uitleg op de audiogidsen.
Daarna wandelden wij met onze audiogidsen, de kindjes kregen er trouwens een die aangepast was aan kinderen, door de stad. Dit in 16 etappes. Aan elke etappepaal kreeg je aangepaste uitleg. Zo zagen we het verblijf van de abdissen, de ziekenzaal van de abdij en de geschiedenis ervan, wat er nog rest van de abdijmolen, de Rue des tanneurs (de naam deed mij denken aan de rempart de tanneurs ofte Huidevettersvest in Antwerpen), de markthallen, het riviertjes, de walmuren, het gasthuis, enz... Zoals nogal eens gebeurde werd de stad eigenlijk ontwikkelt rond de abdij waar een gehuchtje ontstond. Monasterium (klooster) en Villare (gehucht). Vandaar de huidige naam van het stadje Montivilliers. Weer een heel aangename ervaring.
Wij leverden onze audiogidsen in en trokken naar de Place Mitterand waar we een tent gevonden hadden om te eten. De toepasselijke naam : Brasserie de l'Abbaye. Voor een billijke prijs was het daar goed eten ! Met een geweldig vriendelijke bediening. Je kreeg echt het gevoel dat je er verwend werd. Een aanrader !Dit was nogal eens een verschil met Le Havre ! Ik vond het één van onze mooiste en plezantste uitstappen.
Op onze terugrit naar huis stopten we nog om enkele foto's te maken van een mooi kasteeltje.
Eens terug in Etretat kochten we nog een aantal souvenirs, dronken een goei pint , terwijl de kinderen naar een zwembad in de buurt gingen, om de laatste avond in ons vakantiehuis door te brengen.Ondertussen kan ik al een beetje UNO spelen, maar dat pokeren gaat er nog niet echt in.

VAKANTIE ETRETAT dag 6

Donderdag 19 augustus,

Eergisteren hadden we gemerkt dat Le Havre niet zo ver van Etretat ligt. Omdat daar een warenhuis is dat ons Freya wel eens wou zien en het toch een behoorlijk grote stad is, wij daar naar toe. We parkeerden niet zo ver van de 'bassins' en vonden zonder moeite het warenhuis 'Docks'. Originele naam hé ? Het leek mij een herbouwd pakhuis te zijn. Er was wel veel moeite gedaan om een vernieuwende look te creëren. De meeste winkels waren typisch Frans en hier in onze shopping centers niet terug te vinden. Wel eens leuk om te zien.
Van hieruit gingen wij over de Boulevard de Strasbourg, het Hotel De Ville en de Avenue Foch naar 'le plage', naar de toeristische dienst. Ondertussen hadden we wel een bepaalde indruk van Le Havre gekregen. Het was goed te zien dat de stad na de wereldoorlog bijna volledig was herbouwd. Hierbij werd heel veel gebruik gemaakt van beton. Mooi ? Op de toeristische dienst werden wij niet veel wijzer over eventuele historische gebouwen. We zagen wel dat er een toeristisch treintje was door de haven, wat ons aantrok. Gezien het late vertrekuur besloten we het andere treintje te nemen, een circuit door de stad.
We hadden nog ruim de tijd om te eten. Dicht bij de kust vonden wij een PMU kantoor. Een firma die volgens mij een hele tijd de groene trui van de Tour sponserde. Eigenlijk een paardenwedkantoor. Hier kon je er ook eten. De drukke doening werd helemaal bediend door twee jonge dames, hierdoor liep er soms wel iets mis. Ons Goedele kreeg de frieten van haar sandwich americain toen haar sandwich al op was. Maar eind goed, al goed.De 'plage' van Le Havre beperkte zich voor ons tot een bezoek aan de vele kermiskraampes, de skatebaan en een stukje jachthaven. Tijdens het wachten op het treintje genoten we wel van een heerlijke en vrij goedkope ijskreem.
Dan het treintje. De chauffeur deed geweldig zijn best om het voor ons zo aangenaam mogelijk te maken. En je moet mij niet geloven, maar dat was een ondankbare taak. Wat niet aan ons lag, maar aan het uiterlijk en het uitzicht van Le Havre. De trots van de stad, de toren van het stadhuis, sprak ons helemaal niet aan. Wij vonden het een betonnen gedrocht dat je ook nogal eens in sommige voormalige Oostbloklanden ziet. Toen we dan uiteindelijk terug op onze vertrekplaats waren deelden wij dezelfde mening over de stad. Spijtig, maar we hadden er meer van verwacht.Toch een aangenaam einde want op onze wandeling naar de parking ontdekten wij een speeltuin waar onze kindjes een tijdje aangenaam vertoefden.

VAKANTIE ETRETAT dag 5

Woensdag 18 augustus,
We hadden besloten om het vandaag een beetje rustig te houden vanwege de lange rit gisteren.
In de voormiddag was er een soort keramiek beurs in het stadje, voor de overdekte markt. Er waren wel enkele mooie dingen te zien, maar vrij duur.

In de namiddag gingen we naar de andere 'falaise'/klip in Etretat, die waar dat kerkje op staat. Gingen we wil zeggen iedereen behalve ik en onze Jules. Wij reden met de auto tot boven om daar te ontdekken dat wij op een bomvolle parking terechtkwamen. Blijkbaar waren wij niet allen de minder sportievelingen.
Terwijl wij wachten op de anderen toverde ik mijn auto om tot een speelauto wat onze Jules zeer kon waarderen.
Vanop deze klip heb je ook een mooi zicht op Etretat. Spijtig genoeg was het kerkje gesloten.We bezochten ook nog een museum opgericht ter ere van twee Franse piloten die de oceaan wilden oversteken, hier vertrokken, maar nooit teruggezien werden. Er hingen heel mooie, gefotoshopte foto's van de zee en de omgeving. In de kelder was een tentoonstelling van werkjes van kinderen uit de laatste kleuterklas en het eerste leerjaar. Ook mooi !De 'naald' die je hierboven ziet is zowat het uithangbord van het monument voor die twee piloten. Speciaal is dat je op het monument kan en mag stappen. Wat ons Goedele deed. Zij riep daarbij naar Yves : 'Dit is een vliegtuig ! . Yves zag er echter geen (in de lucht) tot hij ook op het monument stapte en zag dat het inderdaad een vliegtuig was, vleugels, cockpit en staartstuk.

Nadat we op alles uitgezien waren reden wij, ik, onze Jules en Marthe naar beneden, naar een grote parking in het zuiden van Etretat. Dicht hierbij was een crêperie die ons Goedele gisteren ontdekt had. Ik weet niet meer hoe mijn pannenkoek heette maar hij was zalig ! Ook de andere familieleden genoten van hun 'crêpe Normande'.
We hingen nog wat rond in het centrum voordat wij thuis het avondmaal gingen nuttigen.

VAKANTIE ETRETAT dag 4

Dinsdag 17 augustus,

Als je in vakantie bent in Normandië ben je bijna verplicht een bezoek te brengen aan de landingstranden van operatie Overlord. Wat wij dan ook deden.
Vanuit Etretat zijn het wel wat kilometers voor je in Bayeux bent wat wij hadden uitgekozen als uitvalbasis (om in militaire termen te blijven) voor ons bezoek aan de overblijfselen van D.Day. Het duurde dus wel een tijdje voor we er waren.
De eerste sensatie die wij beleefden was de Pont de Normandie. Is eigenlijk best wel spectaculair. De 5 euro peage die we moesten betalen namen we er dan ook graag bij.
Het was bijna middag toen we in Bayeux aankwamen en vandaar naar Arromanches-les-Bains reden. Ondertussen was het beginnen regenen. Alhoewel Arromanches geen echt landingstrand is heeft het toch een rol gespeeld bij de landing. Na de eerste veroveringen werd er een kunstmatige haven gebouwd.
Nadat we onze inwendige mens gesterkt hadden in een fastfood zaak op zijn Frans gingen wij naar het daartegenover liggende museum : Musee du Debarquement. Hier krijg je een aardig beeld van heel het landinggebeuren : welke korpsen er waren, hoe die bewapend waren, de aanleg van een haven en ontscheping van diverse voertuigen, een film over de landing (die wij misten wegens gebrek aan ruimte in het projectiezaaltje). Best wel een interessante onderdompeling in de gebeurtenissen in 1944 hier. Alhoewel ...Na al dat geallieerde geweld wilden wij ook wel eens zien wat er nog overschoot van de vesting Europa, de verdediginglinie van de Duitse bezetter. Wij naar Longues-sur-mer waar grote Duitse batterijen te zien zouden zijn. Die waren er. Willen of niet, je komt onder de indruk van de afmetingen van de bunkers en de kanonnen zelf. We wandelden van bunker naar bunker tot aan een observatiebunker aan de kustlijn wat ons naast historische bagage ook een dosis gezonde zeelucht opleverde.Ons plan was ook een oorlogsmuseum in Bayeux te bezoeken maar gezien het vergevorderde uur en de lange rit naar huis besloten wij tot dit laatste. Yves en Sven zetten nog koers naar het Omahastrand, maar mijn ijverige co-piloten-dochters hadden dit door en hebben ons op de juiste terugweg gezet.
Het was terug beginnen regenen wat nefast was voor mooie foto's van de Pont de Normandie. Toch deden we een poging.Of de kindjes het een leuke dag vonden ? Onze Jules begreep er niks van (normaal toch ?) en Marthe en Kato waren ook niet echt onder een historische indruk. Robbe daarentegen heeft tenvolle genoten, hij keek dan ook al weken uit naar deze dag.
De smoskes 's avonds smaakten heerlijk !!!

VAKANTIE ETRETAT dag 3

Maandag 16 augustus,

De Normandische zon wekte ons en het beloofde een mooie dag te worden. Na een stevig ontbijt (en insiders weten wat ik daar mee bedoel) trokken wij naar het centrum van Etretat. De winkeltjes die wij tijdens ons vorig tochtje vluchtig hadden bekeken werden nu nauwkeuriger onderzocht. Ook de overdekte markt, zowat het aantrekkelijkste gebouw van het stadje, genoot onze aandacht. Vooral het winkeltjes in de hoek waar ze allerlei (nep)wapens verkochten hé Yves ! Vruchteloos zocht ik naar een 'baret', je weet wel zo'n potske dat wij een alpin noemen.De kindjes waren in ieder geval héél braaf bij het zien van al die prullaria. Natuurlijk uitte het verlangen zich in 'dat is mooi hé'. Wat de ouders beaamden.
Na een ommetje naar de zee togen wij richting '8/8' om de nodige inkopen te doen. Op weg naar ons huisje kwamen we langs de bakker en er lagen schitterende gebakjes in de etalage. OK ! Wie wil er wat ? Ons dessert voor vanavond hadden we in ieder geval al. Ons Goedele had ondertussen geleerd dat als je een gesneden brood wil, dit expliciet moet vragen.
Na het middagmaal verdeelden wij ons over twee auto's en reden naar Fécamp waar we, en het is ongelooflijk, direct een parkeerplaats vonden. We controleerden uitvoerig of je er wel mocht parkeren enzo, maar alles bleek in orde. Wij op pad. Via de jachthaven en een beetje siteseeing kwamen we bij het Palais Bénédictine. Wij wisten dat je in dit museum ook kon proeven, dus onze aandacht méér dan waard.
Eigenlijk was Fécamp een doodgewoon vissershaventje maar omdat ene Alexandre le Grand er naar een oud kloosterrecept begon Bénédictine te maken werd het natuurlijk wereldbekend in Frankrijk. Het museumgedeelte is zeker de moeite waard, ook het brouwerijmuseum (of hoe heet zoiets) waar je allerlei kruiden kon ruiken, proefen, enzo... De kindjes leerden dat kurkuma echt een kleurstof is wat je aan hun kleedjes kon zien.Dan de proeverij. Er waren drie soorten Bénédictine te proeven waaruit je moest kiezen. Ik koos de B&B, de simpelste, puur, zonder ijs. Ik ben helemaal geen (alcohol)kenner, maar het eerste slokje deed mij toch rillen. Echt lekker vond ik het niet. Achteraf bleek dat met ijs er in het best een aangenaam drankje is.
Omdat het vrij laat geworden was besloten we naar huis te rijden. Ons Freya maakte hier een formidabel lekkere broccolipuree met chipolata. De gebakjes die wij hadden meegebracht smaakten ook naar meer.
Inderdaad, het was een mooie dag geworden.

VAKANTIE ETRETAT dag 2

Zondag 15 augustus,

Vandaag is het moederkensdag, toch bij ons. Zouden ze dat hier ook vieren ?
's Morgens trokken Yves en ik onze stoute schoenen aan + hoed + regenjas en gingen we naar het centrum om ons ontbijt te kopen. Bij de bakker kochten we stokbrood en twee gesneden granenbroden. Wij zochten en vonden een beenhouwer waar we enkele worstensoorten kochten die we kenden. Dan naar boter en camenbert gaan zoeken. Redelijk vlug vonden we een soort supermarktje dat 'de 8 a 8' heette. Raar, maar 't was ondertussen halfnegen en nog steeds gesloten. Uiteindelijk vonden we het nodige in een epicerie vlak over de bakker !
Doornat kwamen we thuis. Oh ja, die thuis. Er was nu eens echt alles wat we nodig konden hebben, zelfs een slaapkamer op overschot ! Die werd echter al vlug ingenomen door Yves die zijn draai in de 'twijfelaar' op hun slaapkamer niet kon vinden. Eigenlijk waren er twee identieke woningen onder één dak. Met een grote (dus ook dubbele) tuin.Johan Verminnen zingt over met zeven aan een tafel, wel, wij zaten met negen aan een tafel. Eigenlijk is dit best plezant. De kindjes hadden ondertussen al genoten van ontbijtgranen maar deelden toch nog gretig mee in de stokbroden, de saucis en de camenbert.
Na het ontbijt maakten de dochters een boodschappenlijstje. Hiermee trokken ons Freya, Yves, Robbe en ik naar de Carrefour enkele dorpjes verder. En ja, ze hadden er alles wat op onze lijst stond. We moesten wel eventjes zoeken naar kruidenboter maar een vriendelijke Carefour medewerkster haar euro viel dat dit bij hen de 'beurre pour escargots' was.
Na de middag trokken we met z'n allen naar Etretat, we verkenden de straatjes en de souvenirwinkeltjes, de overdekte markt en de dijk. Er was nogal wat wind en de zee leek ons niet echt rustig.We besloten om de linkerklip, le of la falaise gauche, (als je met je gelaat naar de zee staat) te beklimmen. In het gezelschap van ons Freya en als laatste van de stoet begon ook ik er aan. Toch tof van mijn dochters die mij voortdurend aanmoedigden maar ook realistisch hielden: Papa, als 't niet meer gaat, ga dan terug naar beneden. We willen je nog een hele week mee hebben.
Je hebt er geen idee van hoeveel deugd zo'n woorden doen en hoe lang ze blijven nazinderen.
Dus ergens halverwege de top hield ik het voor bekeken.
Toen de familie terug veilig beneden kwam gingen we op zoek naar en vonden een brasserie/creperie waar we lekkere normandische pannenkoeken aten.
Daarna naar huis om verder te genieten van een bbq waarbij Yves zich kon uitleven bij het bakken.Nadat de kindjes in bed lagen gingen wij kaarten. Jaren geleden dat ik nog eens met mijn dochters heb gekaard ! Tot mijn schaamte moet ik erkennen dat ik nog nooit UNO had gespeeld. Maar met de deskundige uitleg van ons Goedele en ons Freya viel ik niet in affronten.

VAKANTIE ETRETAT dag 1

14 augustus : Na een laatste maal nog eens nagekeken te hebben, vertrok ik met volle koffer naar ... Burcht ! Daar hebben we afgesproken, bij ons Freya, om dan samen naar Etretat te rijden.

Eerste plichtpleging is ons Freya een gelukkige verjaardag te wensen want vandaag is ze jarig !!!
Het was ongeveer tien uur toen we vertrokken. Langs Gent naar Jabbeke, via de Westhoek naar de schreve. Eventjes hiervoor hadden we onze eerste plaspauze.
Wij maakten hier ook gebruik van om ons Freya een klein geschenkje te geven (een beetje nep), want eigenlijk moet zij vandaag in de bloemetjes gezet worden !!!
We lieten Adinkerke rechts liggen en staken in de Moeren de grens over. Haha !! In Frankrijk !! Nu begon onze vakantie pas echt. Het Franse dorp dat ons verwelkomde was Ghyvelde, vermoedelijk behorende tot de stad Dunkerque.
In zowat laatste instantie hadden we besloten om onze reisroute, via de autostrades, een beetje te veranderen. In Abbeville zouden we die verlaten en naar de kust rijden. Zo via de kust verder naar Etretat. Dit vanwege een véél mooier traject was ons gezegd.
Dus wij op de E40 naar Dunkerque, Calais, Boulogne-sur-mer (Wist je dat dit vroeger trouwens Boonen heette ?) naar Abbeville.
Oh ja, ik weet niet juist meer waar op de E40, maar daar maakten we tijdens onze tweede plaspauze kennis met de franse toiletten. Niet echt een succes, noch voor de volwassenen noch voor de kindjes. Onze Jules weigerde pertinent om hier zijn plasje te doen !
Het tweede (nep)geschenkje voor ons Freya droeg ook de goedkeuring van de kindjes mee : een aantal rolletjes mentos !
Het was vrij rustig op de wegen en uiteindelijk troffen we ook een 'air' waar we konden eten. Hierna hop : richting Abbeville. Na een aantal kilometer zag ik een uitrit 'Abbeville Est'. Ik reed eerst en dacht, die rijd ik voorbij en ik neem de volgende uitrit Abbeville. Misschien ben ik dan de stad voorbij. Na een dertigtal km maakten de knipperlichten van mijn dochters mij duidelijk dat er geen uitrit Abbeville meer kwam. De eerstvolgende uitrit verlieten we de autostrade en reden langs een 'departemental' naar Abbeville. Daar dwars door heen ! We konden vrij goed bij elkaar blijven en togen samen richting Le Treport/Eu. Allemaal geen probleem. De richtingen die wij uit wilden, bijvoorbeeld Dieppe, stonden goed aangeduid.
Een eindje voorbij Dieppe, al een heel eind op weg naar Fécamp, ineens ... Déviation vanwege een feest in een dorp. Braaf volgden we de wegwijzers déviation en stonden ineens 'in the middle of nowhere' !
Wij hadden ook al gemerkt dat het landschap ons niet echt bekoorde. En de tijd ging snel ! De kindjes waren al lang niet meer tevreden met ons antwoord 'We zijn er bijna' op hun ondertussen ook dwingende vraag 'Is het nog ver ?'.
Daar 'in the middle' toch maar de gps opgezet die ons dan feilloos naar Fécamp en Etretat loodste. Onderweg naar ons vakantiehuis nog eventjes een halte aan een boulanger in Etretat om een taart te kopen en ... we waren er !!

HET VERBANDEN VERBOND 10

Jaja, ondertussen al nummer 10, maar nu stop ik er even mee en ga mijn kop echt naar de vakantie richten. Blijf ondertussen hier nadenken, naar één kijken naar de Premiejagers, en op Canvas naar de Canvascrack. Tussen haakjes : Op foto 2 zie je een kok staan. Da's een vriend van mij (al van heel vroeger). Brokkepap is niemand minder dan Dirk Bosschaert van de KAJ van Deurne.

HET VERBANDEN VERBOND 9

Ge ziet, vervelen ga je je niet ! Volgende verband zal geen geheim hebben als je het bekijkt met een Franse slag (we gaan naar Frankrijk op vakantie dus dat mocht er wel bij zijn) :

HET VERBANDEN VERBOND 8

Je merkt het : creativiteit ten top ! Hier zijn de volgende : Sommige afbeeldingen mag je letterlijk nemen, anderen moet je misschien dialectisch bekijken, maar meestal moet je er nog iets bij bedenken !

HET VERBANDEN VERBOND 7

Opdat jullie je in mijn vakantie niet zouden vervelen, en de creativiteitbui ongekende vormen aanneemt, hieronder weer een verbanden verbond :

HET VERBANDEN VERBOND 6

Ondanks de beslommeringen op het werk en een slapeloze nacht (of misschien juist daardoor) toch een serieuze bui van creativiteit. Hieronder weer vijf foto's die samen een bepaald verband hebben. Gokken is altijd fijn, maar weet je ook waarom het verband er is ? Probeer eens :

HET VERBANDEN VERBOND 5

Voor we op vakantie vertrekken nog maar eens eentje, als we in een creatieve bui raken misschien morgen ook. Wat is het verband ?

HET VERBANDEN VERBOND 4

Amaai, 't gaat rap. Anoniem (héhé Frieda) lust hier precies wel pap van. Allez anderen !!!

Misschien is dit vierde verbond iets pittiger, maar ga het vooral niet te ver zoeken. Om het met de woorden van Bruno W. uit de premiejagers te zeggen : luidop denken helpt.