Vooraleer ik schrijf over mijn rit naar Noorwegen : Ik had deze reis al gepland weken voor die aanslagen daar gebeurden. Het is dus niet uit sensatiezucht dat ik naar daar ging. Wat niet wil zeggen dat ik met een aantal gevolgen hiervan werd geconfronteerd. Maar daar hoor je later nog van.
OK ! Het was bijna acht uur toen ik vertrok in Göteborg met 9.674 km op mijn teller.
De wegen rond de stad zaten potvol. Eens daar voorbij geen problemen met het weinige verkeer dat er was. Het weer was ook geen honderd procent, de zon scheen wel, dus ok.
Na een tijdje viel het me op : langs beide zijden van de autostrade staat een ijzeren gordijn. Een ongeveer twee meter hoge ijzeren omheining. Waarom ? Jawel, om de elanden tegen te houden. Op de gewone weg zijn er geregeld gevaarborden die je hiervoor waarschuwen.
In de buurt van Halden stak ik de grens over. Enkele honderden meter verder aan het gebouw van de Noorse grensbewakers werd ik eerst door een politie agent tegengehouden die mij verzocht te blazen voor een alcoholtest. Ik had niet gedronken, dus geen probleem en ik mocht verder.
Zo'n twintig meter. Daar stond iemand in een ander uniform die teken deed dat ik moest stoppen en mij opzijzetten. Ik vermoedde al dat ik grondig ging onderzocht worden want dit was op de radio en tv al aangekondigd voor buitenlanders die Noorwegen binnentrokken.
De TOLL man vroeg : rijbewijs, IK kaart, inschrijving auto. Alles was in orde. Of ik drank, sigaretten, wapens, bij mij had ? Nej ? Of ik even wou uitstappen en achterdeur + koffer openen en of ik iemand kende in Noorwegen ? Had ik er familie ? Wat ik kwam doen en hoelang ?
Toen ik bewees met mijn papieren van Hotels.Com dat ik deze reis geboekt had voor die aanslagen in Oslo, die ik niet begreep, werd de sfeer iets minder gespannen. Hij zag mijn boeken en vroeg of ik ook Noorse schrijvers las ? Ah ja, Jo Nesbø ! Wat hij blijkbaar op prijs stellen, want lachend wenste hij mij een goede vakantie en mocht ik doorrijden.
Doorrijden tot aan de volgende stop : de wegentaks van 20 NOK (Noorse Kronen), die ik betaalde met Mastercard.
Ik bleef op de A6 rijden en nog altijd was er bezijden dat ijzeren gordijn. Hoe dichter ik bij Oslo kwam hoe drukker het werd. Eigenlijk niet meer zo plezant. Ook de weg naar Gardermoen was niet zo kalm, maar dat zal wel aan de luchthaven liggen.
B&B gevonden, ingecheckt, bonnen breakfast gekregen, kamer is ok.
Daarna op zoek naar een trein- of bushalte om naar Oslo te gaan. Zou dit in geen geval met mijn auto doen.
In Dal, een eerder kleine gemeente, stond een trein stil in het station. Ik er naar toe met mijn vraag naar Oslo. De vriendelijke treinbestuurder zei me dat ik best de trein kon nemen in Jessheim, een stadje zo'n tien kilometer verder, dus ongeveer 27 van Oslo. Goedkoper dan hier in Dal wat het eindstation van een regionale lijn was.
Indien de machine in Jessheim geen kaartjes meer verkocht, bijv. wegens defect, geen probleem, dan kocht ik er maar één op de trein.
Nog iets tussendoor : in Zweden zag ik geregeld het opschrift 'rum och fröstuk' , ofte 'kamer met ontbijt', het Zweeds voor b&b, zimmer frei, enz..
Ondertussen waren er weer enkele flinke vlagen geweest. Wat betreft die van eergisteren : de tv had het gisteren constant over de overstromingen in Skåne en Göteborg. Ik was dus niet alleen verrast.
Oh ja ! Ondertussen ook over de 10.000 km. Proficiat ! Dank u wel !
Wat ik hier in Noorwegen in de dorpjes op plakkaten ook zag : Skola start !
OK ! Het was bijna acht uur toen ik vertrok in Göteborg met 9.674 km op mijn teller.
De wegen rond de stad zaten potvol. Eens daar voorbij geen problemen met het weinige verkeer dat er was. Het weer was ook geen honderd procent, de zon scheen wel, dus ok.
Na een tijdje viel het me op : langs beide zijden van de autostrade staat een ijzeren gordijn. Een ongeveer twee meter hoge ijzeren omheining. Waarom ? Jawel, om de elanden tegen te houden. Op de gewone weg zijn er geregeld gevaarborden die je hiervoor waarschuwen.
In de buurt van Halden stak ik de grens over. Enkele honderden meter verder aan het gebouw van de Noorse grensbewakers werd ik eerst door een politie agent tegengehouden die mij verzocht te blazen voor een alcoholtest. Ik had niet gedronken, dus geen probleem en ik mocht verder.
Zo'n twintig meter. Daar stond iemand in een ander uniform die teken deed dat ik moest stoppen en mij opzijzetten. Ik vermoedde al dat ik grondig ging onderzocht worden want dit was op de radio en tv al aangekondigd voor buitenlanders die Noorwegen binnentrokken.
De TOLL man vroeg : rijbewijs, IK kaart, inschrijving auto. Alles was in orde. Of ik drank, sigaretten, wapens, bij mij had ? Nej ? Of ik even wou uitstappen en achterdeur + koffer openen en of ik iemand kende in Noorwegen ? Had ik er familie ? Wat ik kwam doen en hoelang ?
Toen ik bewees met mijn papieren van Hotels.Com dat ik deze reis geboekt had voor die aanslagen in Oslo, die ik niet begreep, werd de sfeer iets minder gespannen. Hij zag mijn boeken en vroeg of ik ook Noorse schrijvers las ? Ah ja, Jo Nesbø ! Wat hij blijkbaar op prijs stellen, want lachend wenste hij mij een goede vakantie en mocht ik doorrijden.
Doorrijden tot aan de volgende stop : de wegentaks van 20 NOK (Noorse Kronen), die ik betaalde met Mastercard.
Ik bleef op de A6 rijden en nog altijd was er bezijden dat ijzeren gordijn. Hoe dichter ik bij Oslo kwam hoe drukker het werd. Eigenlijk niet meer zo plezant. Ook de weg naar Gardermoen was niet zo kalm, maar dat zal wel aan de luchthaven liggen.
B&B gevonden, ingecheckt, bonnen breakfast gekregen, kamer is ok.
Daarna op zoek naar een trein- of bushalte om naar Oslo te gaan. Zou dit in geen geval met mijn auto doen.
In Dal, een eerder kleine gemeente, stond een trein stil in het station. Ik er naar toe met mijn vraag naar Oslo. De vriendelijke treinbestuurder zei me dat ik best de trein kon nemen in Jessheim, een stadje zo'n tien kilometer verder, dus ongeveer 27 van Oslo. Goedkoper dan hier in Dal wat het eindstation van een regionale lijn was.
Indien de machine in Jessheim geen kaartjes meer verkocht, bijv. wegens defect, geen probleem, dan kocht ik er maar één op de trein.
Nog iets tussendoor : in Zweden zag ik geregeld het opschrift 'rum och fröstuk' , ofte 'kamer met ontbijt', het Zweeds voor b&b, zimmer frei, enz..
Ondertussen waren er weer enkele flinke vlagen geweest. Wat betreft die van eergisteren : de tv had het gisteren constant over de overstromingen in Skåne en Göteborg. Ik was dus niet alleen verrast.
Oh ja ! Ondertussen ook over de 10.000 km. Proficiat ! Dank u wel !
Wat ik hier in Noorwegen in de dorpjes op plakkaten ook zag : Skola start !
1 opmerking:
Tja, skola is hier ook gestart hè...
Een reactie posten