Een aantal jaren geleden, toen ik nog als 'opvoeder' werkte, 't was in Kapellen, had ik 's avond tafeldienst bij de bewoners. Op de tafels stond meestal een bord brood, boter, waar iedereen het zijne kon van af nemen. Wat betreft beleg moesten ze vragen wat ze wilden. Het gebeurde anders wel eens dat de hele belegschotel op één boterham bij iemand terechtkwam.
Er was toen hesp en kaas.
Ik vroeg aan één van de mannen, PVP, wat hij wou op zijn boterham. 'Heps' zei hij. Ik wou hem dit juist laten zeggen en zei hem voor ' hesp'. Ja, zei hij, heps. Neen P. zei ik, het is 'hesp'.
Blijkbaar voor hem een raadsel en of kon hij dit niet zeggen, dus ... 'Geef me dan maar kaas !
Ik stond met mijn mond vol tanden en leerde weer voor een stuk wat 'opvoeden' was.
Solodder!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten