Woensdag 05 juni
2013
Wat ik na heb
ontbijt deed (naar Örebro rijden) Volgens mijn GPS zou ik er
zo rond 9u45 zijn. Wat ook zo was. Ik verschoot er wel van dat de stad zo groot
was. Mij interesseerde vooral het
kasteel. Ik zocht een parkinghuis op en
weeral was er een beperkte periode. Met
zo’n veertig kronen mocht ik tot 12u10 blijven staan. Gelukkig stond ik in het centrum dus in de
buurt van alles.
De stad bestaat al
wel een heel aantal jaren en ligt aan de rivier Svartänrivier. Ik stond vlak bij de kerk geparkeerd en dacht
eerst de kerk en dan het kasteel.. Dus :
de Sint Nikolai kerk. Ze was ook weer de
moeite waard. Daarna op zoek naar het
kasteel, geen probleem met de rivier te volgen. Er staan wel veel mooie huizen,
veel standbeeldjes en vele groene velden.
Ik kwam aan aan het
Örebro Slott. Zag weinig volk en de deur
was nog toe. Ik ging natuurlijk dichter
bij want ik wou dit kasteel waar de eerste Zweedse parlementaire wet gestemd
werd (1617) wel eens zien. Ik wist ook dat
een generaal uit Napoleon zijn leger hier in Zweden koning werd en dat was toch
zeker hier in Örebro gebeurt in 1810 !
Ik ging tot bij de
inkomdeur en zag dat vandaag het kasteel gesloten was, alleen open voor groepen
mensen met beperkingen. Goed, maar ik
vond het toch spijtig. Ik zou Jean
Baptiste Bernadotte niet ontmoeten.
Ik ging langs de
markt bij Wayne’s café een koffie drinken, op terras in de schaduw. In mijn boekje stelde ik vast dat er nog een
museum was dat mij iets zegde : het Örebro Lans Museum. Ik er naar toe. Bleek dit toch ook gesloten te zien zeker !
Ik sprak toevallig de man die er verantwoordelijk was. Vanmiddag was het open voor groepen
schoolkinderen. Ik mocht ook wel
komen. Het waren wel kleine kinderen was
mij niet veel zegde. Nog een paar foto’s
links en rechts en ik reed terug richting naar huis.
In het oprijden had
ik reclame gezien voor een museum over Nobel.
Ik hield het in het oog en wanneer ik het zag op de autostrade nam ik de
afrit naar Karlskoga. Het was héél goed
aangeduid waar het was. Ik ging een
ticket kopen maar de verkoper stelde vast dat het een groepsbezoek was
vanmiddag. Met Noren, maar ik mocht
deelnemen. Probleem : ze waren juist
terug doorgereden (12u50) want ze gingen eten.
Hier ging dit niet want ze hadden niets vastgelegd, dus … Ze zouden
terug zijn rond 14u. Ik ging in mijn
auto zitten om te wachten en telefoneerde maar eens naar mijn dochter.
Eventjes na twee
begon het bezoek. We gingen naar boven
in de zaal in de stoelen zitten en de gids begon te vertellen. Vooraan in de zaal was een bureel en een
zetel waarin een pop zat die Alfred Nobel voorstelde. De gids was nog maar pas bezig of hij begin
blijkbaar een fout want de pop reageerde ! Het was verdorie een man verkleed
als A.Nobel die heel het verhaal deed : geboren in Stockholm, opgegroeid met
zijn drie broers in Rusland, Sint Petersburg.
Toen hij 17 jaar was sprak hij 5 talen.
Hij was bezig met springstoffen , die hij vooral ontwikkelde in Parijs
en San Remo.
Enfin uiteindelijk verhuisde
hij naar Zweden en stichtte de AB Bofors-Gullspäng company in 1894. Hij maakte een testament waarin hij
verklaarde dat jaarlijks een aantal mensen die zich inspanden voor de wereld
een geldprijs zouden krijgen. Enfin een
heel toffe uitleg en weer een aantal foto’s.
Het was bijna vier
uur en ik besloot naar Filipstad te rijden om het mausoleum van John Ericsson
te bekijken. Nam daar een paar foto’s
van de kerk en van zijn kanonnen. Het
mausoleum zelf was een aan alle kanten gesloten gebouw, eerst dacht ik dat het
een bunker was. Zelfs geen foto’ waard.
Dus terug naar
huis.
Morgen is het in
Zweden nationale feestdag, maar géén verlofdag ! Rare mensen hé die Zweden ?
Morgen rij ik een
eind naar het noorden : naar Mora en Falun !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten