Du gamla du fria du fjällhöga nord / Zweden, dag 7

Vrijdag 31.05.2013

Na het ontbijt de auto in en op weg naar Kalmar.

Er waren wel een paar dingen die mij opvielen op de A wegen : - elke wegzijde was afgesloten met draad, zoals in Noorwegen. – geregeld kwam ik een gevarenbord tegen met daarop een eland, tekst daaronder ‘viltpassage’.  Eén fotograferen lukte niet met het verkeer. – verschillende eigendommen (zowel met huisjes als weilanden en velden) waren afgescheiden met stenen muurtjes.  Je weet wel : rotsblokjes gewoon opgestapeld.  Sommigen pas, anderen al jaren blijkbaar want er groeide gras en boompjes op.

Ik was zo rond 9u40 in Kalmar en op weg naar het centrum waar het stond.  Ik volgde  de bordjes P en na enkele minuten viel mijn kroon : het was vrij ! Niet te betalen.  Tof hé ? En dit vlak bij het kasteel !

In de 12^de eeuw was Kalmar een bloeiend stadje dat geregeld door o.a. piraten werd aangevallen.  Om dit tegen te gaan werd er in 1200 Kalmar Slott gebouwd.  Later versterkt door Gustaaf Wasa die heel Kalmar versterkte.  Rond het kasteel staan nog oude huisjes : Gamla  Stan (oude stad).

Een stukje geschiedenis : Zweden was vanaf 1397 tot 1536 deel van de Kalmarunionen, zijnde Zweden, Denemarken, Noorwegen, IJsland, Groenland, Faeroër, Sleeswijck, Holstein, Finland en nog wat eilanden.  Zij hadden één koning.  Bij het uiteenvallen bleef alleen Denemarken / Noorwegen bestaan. Zij bleven echter zowat vechten met elkaar, vooral de Denen, en uiteindelijk werd de vrede getekend door het verdag van Roskilde in 1611.   In 1814 werd Noorwegen onafhankelijk, maar het vormde een personele unie met Zweden.  Kalmar was een heel belangrijke plaats toen.

Het kasteel zelf is de moeite waard : verschillende kamers die ingericht zijn, bv. de keuken, de banket hal, verschillende kledijstukken, wapens, portretten van koningen, de kerk, enz…  Ik wandelde er meer dan een halve dag in.  Oh ja, er was ook een souvenirshop.

Daarna bezocht ik de Kalmar Domkyrke. Een grote kerk maar ik zag er al mooier.

Een beetje voorbij Kvarnholmen waar de kerk staat is het Kalmar Lans Museet, een herinnering aan de oorlogsman Kronan.  Allerlei kanonnen, zijn houten schepen, duizenden maritieme voorwerpen en een ingericht dek in het duister.  Niks voor foto’s die je alleen maar mocht trekken zonder flash.

Toen ik terug naar huis reed reed ik toch nog eens vlug over de brug van Öland.

In plaats van direct langs de autostrade naar huis te rijden reed ik langs een kustweg naar Pataholm waar schitterende huisjes staan.