Na een gezonde slaap stond ik om 8 uur aan de ontbijttafel op het eerste verdiep. Dit 'petit dejeuner' mocht er best wezen : stukjes baguettes, broodjes met zaadjes, toast, beschuit, fruitsap, fruit, allerlei soorten yoghurt, boter, kazen, salami, hesp, bacon, eitje, granen, enz... Honger zal ik hier zekers niet hebben.
Na een stevig ontbijt gekozen te hebben weer op pad, gewapend met fototoestellen, naar het station, naar de passerelle waar je inderdaad als voetganger ook door kan.
Ik was als eerste op de Parvis des Droits de l'Homme, het grote plein voor één van de meest merkwaardige gebouwen die ik ooit zag : het Centre Pompidou de Metz.
Het plein op zich is al de moeite waard. Het gebouw zelf meer dan dat. Ik schreef in het 'livre d'or' dat het gebouw een vooruitblik was op de architectuur van de 24ste of 25ste eeuw. En dat meen ik. Het lijkt de vorm te hebben van een enorme tent. Als je de uitzending van Vlaanderen Vakantieland herinnerd van enkele maanden geleden over het centrum dan weet je dat de architect het gebouw ook beschreef als een enorme Chinese hoed. Trouwens die architect was een oosterling, de Japanner Shigeru Ban samen met een Fransman, Jean de Gastines.
Ik vind dit zowat het knapste gebouw dat ik ooit zag (wacht dus vol spanning op bezoek aan het MAS). Het witte dak is van glasfiber en overkapt drie grote expositieruimten. Het laat daglicht binnen.
Op het dak staat een 77 meter hoge vlaggemast die symboliseert dat in 1977 het Centre Pompidou in Parijs zijn deuren opende.
Het Centre in Metz heeft een totaaloppervlakte van 10.700 m2, er zijn zoals ik reeds zijn drie expositieruimten, spijtig genoeg was gallerij 3 gesloten tot einde mei. Er is ook een 18 meter hoog 'kerkschip' waar men eventueel grote kunstwerken kan tentoonstellen.
Vanop de verschillende verdiepingen heb je een mooi zicht op de stad, op het station, op de kathedraal, de rivier Seille, het park, enz... Heel raar, herinner je de naam van de kathedraal en het verhaal van gisteren : awel, in een gidsje in het Centre word gesproken over de Saint-Stephen Gotic Cathedral. Tiens, tiens, van verwarring gesproken.
Pas verleden jaar in mei opende het Centre zijn deuren, voor de eerste maal geopend door president Sarko. De expositie 'Chefs-d'oeuvre' loopt nog altijd. Er zijn topwerken uit de collectie van het Musée national d'art moderne uit Parijs en een boel meesterwerken uit de 20ste eeuw. Naast schilderijen heb je ook beeldhouwwerken en originelen uit de filmkunst. Echt teveel om allemaal op te noemen, toch een klein overzicht :
-La Femme à la guitare van Georges Bracque,
-La Tristesse du Roi van Henri Matisse,
-l'Aubade, Nu couché et musicien van Pablo Picasso,
enzovoort. In mijn afbeeldingen vind je iets meer foto's.
Sommigen zeggen dat Metz een hedendaagse kathedraal gebouwd heeft waar kunstenaars van vandaag hun vragen over het leven en de helaasheid der dingen kunnen exposeren.
Voor mij is het een ongelooflijke ruimte met plaatsjes voor ontmoetingen voor elk publiek, heel levendig en heel intiem, ondanks de formidabele ruimte.
Ik was echt overdonderd !
Na een bezoek aan de librairie en het café ging ik, al een eind in de namiddag, terug naar het stadscentrum.
Na een stevig ontbijt gekozen te hebben weer op pad, gewapend met fototoestellen, naar het station, naar de passerelle waar je inderdaad als voetganger ook door kan.
Ik was als eerste op de Parvis des Droits de l'Homme, het grote plein voor één van de meest merkwaardige gebouwen die ik ooit zag : het Centre Pompidou de Metz.
Het plein op zich is al de moeite waard. Het gebouw zelf meer dan dat. Ik schreef in het 'livre d'or' dat het gebouw een vooruitblik was op de architectuur van de 24ste of 25ste eeuw. En dat meen ik. Het lijkt de vorm te hebben van een enorme tent. Als je de uitzending van Vlaanderen Vakantieland herinnerd van enkele maanden geleden over het centrum dan weet je dat de architect het gebouw ook beschreef als een enorme Chinese hoed. Trouwens die architect was een oosterling, de Japanner Shigeru Ban samen met een Fransman, Jean de Gastines.
Ik vind dit zowat het knapste gebouw dat ik ooit zag (wacht dus vol spanning op bezoek aan het MAS). Het witte dak is van glasfiber en overkapt drie grote expositieruimten. Het laat daglicht binnen.
Op het dak staat een 77 meter hoge vlaggemast die symboliseert dat in 1977 het Centre Pompidou in Parijs zijn deuren opende.
Het Centre in Metz heeft een totaaloppervlakte van 10.700 m2, er zijn zoals ik reeds zijn drie expositieruimten, spijtig genoeg was gallerij 3 gesloten tot einde mei. Er is ook een 18 meter hoog 'kerkschip' waar men eventueel grote kunstwerken kan tentoonstellen.
Vanop de verschillende verdiepingen heb je een mooi zicht op de stad, op het station, op de kathedraal, de rivier Seille, het park, enz... Heel raar, herinner je de naam van de kathedraal en het verhaal van gisteren : awel, in een gidsje in het Centre word gesproken over de Saint-Stephen Gotic Cathedral. Tiens, tiens, van verwarring gesproken.
Pas verleden jaar in mei opende het Centre zijn deuren, voor de eerste maal geopend door president Sarko. De expositie 'Chefs-d'oeuvre' loopt nog altijd. Er zijn topwerken uit de collectie van het Musée national d'art moderne uit Parijs en een boel meesterwerken uit de 20ste eeuw. Naast schilderijen heb je ook beeldhouwwerken en originelen uit de filmkunst. Echt teveel om allemaal op te noemen, toch een klein overzicht :
-La Femme à la guitare van Georges Bracque,
-La Tristesse du Roi van Henri Matisse,
-l'Aubade, Nu couché et musicien van Pablo Picasso,
enzovoort. In mijn afbeeldingen vind je iets meer foto's.
Sommigen zeggen dat Metz een hedendaagse kathedraal gebouwd heeft waar kunstenaars van vandaag hun vragen over het leven en de helaasheid der dingen kunnen exposeren.
Voor mij is het een ongelooflijke ruimte met plaatsjes voor ontmoetingen voor elk publiek, heel levendig en heel intiem, ondanks de formidabele ruimte.
Ik was echt overdonderd !
Na een bezoek aan de librairie en het café ging ik, al een eind in de namiddag, terug naar het stadscentrum.
2 opmerkingen:
Ik vrees dat het MAS toch totaal iets anders zal zijn dan dit hoor. Alleen al de architectuur kan je niet vergelijken. En dan heb ik het nog niet over de collecties...
Afspraak op 8/5, exclusief he papa! :)
hopelijk is het anders, ook de architectuur, dat maakt het speciaal.
Een reactie posten