Fläming dag 3, dinsdag 15 juli 2008

Ondanks een vreemd bed toch goed geslapen. Ruim op tijd voor het ontbijt, zeg maar te vroeg, stond ik al beneden. De vriendelijke mijnheer van gisteren bleek de eigenaar te zijn, hij zei dat ik mocht binnen gaan want 'fruhstuck schön fertig'. Hij leidde mij naar de ontbijtruimte. Ik bleek de enige gast te zijn. Het ontbijt was wat ik mij van Duitse ontbijten herinner : veel en goed ! Kompleet met zachtgekookt eitje en een volle pot koffie.

Hij gaf mij ook een boekje 'Die Fläming' met allerlei informatie en een kaart van de streek. Ik doorbladerde dit en het meest aantrekkelijke leek mij een uitstap naar Raben, naar het kasteel daar : Rabenstein.

Ik had nog maar net Kummersdorf verlaten of een honderd meter voor mij stak een ree de weg over. Ik vond dit wel leuk en besloot voortaan de verkeersborden met daarop een springende ree toch maar ernstig te nemen.

De onvolprezen tomtom dame wist feilloos de weg naar Raben, toch gauw zo'n 80 km. Voor ons lijkt dat veel, hier is dat niks. In Raben heb ik haar moeten teleurstellen want ik zag een afslag naar de burcht terwijl zij vond dat ik moest verderrijden.

De parking van het kasteel was nogal verlaten, slechts één wagen. Even kreeg ik het onbestemde gevoel van toch weer niet zekers, dienstag ruhetag. Gelukkig was ik verkeerd, het was gewoon nog vroeg, maar wel open.

Zelfs gratis, alleen voor de 30m hoge toren moest je een euro betalen. Vanwege dat gratis had ik niet zoveel verwachtingen, ditmaal wel juist. Alles was nogal kleintjes en minimaal, toch indien je hier in de buurt bent een bezoekje waard. Het is de best bewaarde burcht in Brandenburg en zij zou stammen uit de 13de eeuw. De laatste 10 jaar is er veel gerestaureerd. Je kan de ridderzaal afhuren om er bijvoorbeeld te trouwen of gewoon een origineel feestje te geven.

Aan de noordzijde is er een ruime herberg voor 78 gasten die heel het jaar, uitgezonderd op Allerheiligen, geopend is. Hun specialiteit is uiteraard een 'ridderschotel'.

Aan de ingang staat een bakkershuisje met houtoven. De producten die zij bakken verkopen zij aan toeristen. Ik kocht een soort appelflap met een koffie, net genoeg voor mijn middagmaal.

Terug naar Kummersdorf, even opfrissen in het hotel en op weg naar de Mellensee want ik wou bootjevaren ! Ik begin de streek zo'n beetje te kennen en was nogal vlug aan de See en de parking van de Seerundfahrten. Ook hier weer weinig volk en ja ... heute geschlossen ! Ik begon er sterk aan te twijfelen of het wel Vlamingen zijn die deze streek mee bevolkten : Wij staan toch bekend als een ijverig volk ? Enfin, geen probleem, dan maar naar het wildpark Johannismuhle want dat had gisteren ruhetag.

Een redelijk volle parking, dus open. De inkom bedroeg slechts 8 euro en de vriendelijke mevrouw vroeg of ik 'seniore' was ? Blijkbaar begint mijn uiterlijk mijn leeftijd te achterhalen. Ondanks de 9 dagen die mij nog scheidden van dit heuglijk, maar vooral goedkope gegeven, moest ik de volle pot ophoesten.

Ook hier werd mijn verwachting door de lage inkomprijs de kop niet ingedrukt. Ook minimaal : enkele wilde ossen, een aantal steppepaarden, een koppel luie bizons, wat reetjes en een roofvogelshow met uilen, valken en een buizerd. Het verwonderde mij dat een simpele ijzerdraad de ossen en bizons moest binnenhouden. Ik had het gevoel dat indien zo'n beestje er zijn lijf eens tegen zette, hij met draad en al naar de kassa zou stormen.

Toch weer goed voor enkele uren. Ik vroeg mij wel af of dit te maken had met de streek die blijkbaar in alles een beetje achtergebleven is.

De namiddag was al een eind gevorderd en ik sloeg de richting Glashütte in. Hier zou een kunstenaarsdorp zijn. Even voor ik in het centrum was zag ik een pijl die de parking aanduidde. Je moest er een dagticket kopen. Voor ik dit deed wou ik wel eerst weten of die investering vandaag nog zou lonen, dus ik naar het centrum.

En het is de moeite waard ! Toch kocht ik geen ticket want ik zou vandaag slechts een fractie kunnen zien van wat er is. Morgen kom ik terug, zeker weten !

Had ik al verteld dat het hier naast vrij agrarisch ook heel bosrijk is ? Je rijd bijna voortdurend door of langs bossen, of één kant veld andere kant bos. Meestal sparren, maar ook veel berken. De wegen meestal afgezoomd met eiken. Zo rij je van dorpje naar dorpje.

Het is blijkbaar ook niet zo simpel om zichtkaartjues te kopen. Tot nu toe heb ik er nog geen tegengekomen. Een gat in de markt !

Omdat ondertussen mijn maag wel wat opspeelde dacht ik bij het eerste het beste restaurant te stoppen. Ineens zag ik een wat verscholen imbiss. Een simpele kasslerrib met kraut en brood, doorgespoeld met een biertje legde mijn maag het zwijgen op voor de democratische prijs van 4.80 euro. Toch iets wat overblijft van de democratische republiek !

Fläming dag 2, maandag 14 juli 2008

Een Aziatische mevrouw serveerde om 8u 's morgens mijn ontbijt : broodjes en een schotel met een vijftal soorten vlees, idem aan kaas, een viertal potten verschillende confituur. En een pot koffie. De eerste ochtend in Duitsland en het was al genieten.

Gesterkt door dit ontbijt stapte ik in mijn trouwe vierwieler en stelde mijn tomtommadam gerust door haar te vertellen naar waar ze mij mocht brengen vandaag. In plaats van haar zoetgevooisde stem kreeg ik een boodschap 'het traject verloopt langs onverharde wegen' met de vraag ja of nee invoeren ? Ik drukte nee en kreeg als antwoord : geen route mogelijk ! Als alternatief koos ik voor het centrum van Kummersdorf, zonder adres, en toen was het wel mogelijk om er te raken. Toch een beetje ongerust vertrok ik, weer richting A2.

Na Wolfsburg gegroet te hebben, zijn koeltorens, zijn VW Werke, oeps de autobahn op. Lustig tegen 130 en opletten dat het geen 140 of 150 werd.

Het was werkdag dus een pak drukker, toch verliep alles vrij vlot. Op de 'baustellen' na dan, en die zijn er begot veel tussen Wolfsburg en Berlijn. Ik vermoed dat ik op de corridor was die vroeger de Bundesrepubliek met Berlijn verbond want het wegdek was anders dan elders. Ook de 'autohof' , de rustplaats langs de weg zag er anders uit, niet zo modern. Ondertussen was ik wel in Marienborn een gedenktteken voorbijgereden waarop stond 'ehemalige bundesgrenz' of zoiets. Ook verschillende indrukwekkende wachttorens en prikkeldraad maakten dit duidelijk. Dus ik was nu in de ex-DDR. Merkte er weinig van, behalve de vele werken om de autostrade te herstellen en er meer aan te leggen.

Rond elf uur reed ik, de raad volgende van mijn tomtommadam, de autostrade af en moest nog zo'n dertig km rijden langs kleine wegen. Dan merkte ik wel dat het hier in de streek anders is dan in de rest van Duitsland. Er waren geregeld velden, bijv. met tarwe of koolzaad, van kilometers lang en even zo diep. Naar wat ik nog weet van het communistische landbouwsysteem, een overblijfsel van een soort kolchose ? Kwam ik dorpjes tegen dan waren die wel pittoresk maar ... anders. Bijvoorbeeld met kasseien op de weg, niet erg verzorgde voetpaden, een antiekere bebouwing, enz... Ook een wandelingetje door Kummersdorf leerde mij dit.

Kummersdorf, hotel Kummersdorfer Krug : heute ruhetag ! En daar stond ik met mijn boekingspapieren in mijn hand !

Blijkbaar had men gezien dat er een vreemdeling voor het huis stond want er kwam een vriendelijke mijnheer die mij verwelkomde en zei dat ik achter mocht parkeren. Hij gaf mij de sleutel van kamer drie, legde alles uit en vertelde dat het vandaag rustdag was, dus kon ik niet eten hier, maar ontbijt morgen was geen probleem.

OK ! Uitladen, inladen, douche en de auto in om eten te zoeken. Een middagmaal maar ook iets voor vanavond.

Ik wist nog van op te zoeken dat de grootste stad in de buurt Baruth was. Ik daarheen. En het viel mee. Een leuk restaurantje, goed gegeten en dan nog iets toeristisch meepakken ! Het wildpark was niet ver af, dus ... 'Montag geschlossen' ! Niet getreurd er was nog een streekmuseum in de buurt ... 'Montag geschlossen' ! Haha, dan maar naar de Mellensee en ... 'Montag geschlossen' ! Gelukkig was het tankstation open anders had ik daar mooi gestaan, alhoewel, zelfs hier kan je tanken met een kredietkaart. Dan maar terug naar Sperrenberg gereden daar had ik een supermarkt gezien. Proviand ingekocht en terug naar het hotel !

Tijdens de uitzending van de rit van de Ronde van Frankrijk ben ik in slaap gevallen. Later in de namiddag heb ik een wandelingetje gemaakt door het dorp en wat foto's getrokken.

Hier op de buiten is het aan het gsm gebruik ook merkbaar dat dit een min of meer achtergebleven streek is. In het dorp heb ik gewoonweg geen verbindingen, geen enkel streepje en de boodschap 'geen service'. Je moet al naar een grotere gemeente (heel vlug stad genoemd) opdat je gsm kan werken.

Het was iets na zeven, ik ging nog maar eens een sigaretje roken buiten (jaja, hier ook), nog wat lezen en morgen verder de streek ontdekken !

Fläming dag 1, zondag 13 juli 2008

Enkele minuten voor acht vertrok ik, in het gezelschap van de tomtom mevrouw en de zon aan mijn reis naar Fläming, met tussenstop in de buurt van Wolfsburg. Een ritje van een goede 550 km. Meer dan ik al jaren in één keer gereden heb.

Oelegem door, richting Zandhoven want ik moest de sleutel nog gaan afgeven. Ah ja, anders liep mijn brievenbus het risico een papierpulp potje te worden en mijn planten binnen zouden ook niet dankbaar zijn en hun kopkes laten hangen.

Tot aan de autostrade liep alles goed, dan begon de madam van tomtom van haar oren te maken. 'Probeer om te keren' . Ik had gedacht om in Massenhoven de autostrade op te gaan, richting Herentals, Hasselt, Luik. Maar neen, die wij mij langs Eindhoven sturen.

Nadat ik de sleutel had afgegeven ben ik maar braaf haar instructies gaan opvolgen. Ik had ze nog een hele vakantie nodig hé !

Achteraf bleek ze gelijk te hebben : in een no-time was ik in Eindhoven. Aan de kruising daar naar Venlo en naar Duisburg. Het was nog vroeg, rond 9u, en voor ik het wist was ik in Duitsland, Rheinland/Westfalen. De beruchte Duitse autowegen waren ook nog vrij verlaten, maar toch paste ik mij goed aan aan de Duitse rijstijl, zie snelheid. Ik weet het, ik heb zo al een zware voet, maar 130 is toch een leuke snelheid. Toch was ik nog bij de tragere rijders. Soms werd ik gepasseerd door Beierse vliegtuigen zonder vleugels ! Voor sommigen geld blijkbaar de regel hard/harder/hardst !

De tijd schoot goed op en zodra ik in Niedersachsen was dacht ik toch aan een plas/eet/drink stop. En dit deeed deugd !

Bijgewerkt vervolgde ik mijn weg, allez mijn Daewooke deed dat, en kort na de middag verscheen de eerste afslag naar Wolfsburg op mijn schermke. Enkele minuten later ook voor mijn ogen. Ik dacht er bijna te zijn, maar dag Jan, volgens mijn reisplanner moest ik nog 87km rijden.

Wolfsburg is groter dan ik dacht. Aan alles te merken, de tientallen km die je rijd met verschillende 'ausfahrten', het aantal auto's met een nummerplaat die begint met WOB, de verschillende 'baustellen' die je moet nemen en waar je maar 60 mag rijden. Opmerkelijk : iedereen doet dit ! Achteraf zag ik waarom : aan elke baustelle staan politiecamera's en snelheidsmeters.

De afrit die ik moest nemen leidde mij naar de oostenring rond de stad. Mijn tomtommadam had haar huiswerk goed gedaan want feilloos belandde ik in Brechtdorf, in gasthaus Brandes. Bijna was ik voorbij gereden. Zo klein was het. Zo rond twee uur was ik op mijn kamer. Ik dacht vlug een douche te nemen, dan middageten en nog wat rond hangen. Het duurde echter meer dan een halfuur voor ik had uitgevogeld hoe de douche werkte ! Het was er een met een tiental sproeiers maar nergens vond ik een hendel om het zootje te laten sproeien. Tot ik zag dat er draadjes langs de plastiek deuren liepen. Ik deed ze nogal krachtig toe en ja hoor, overal water ! Raar systeem maar leuke douche.

Daarna ben ik naar het terras getrokken om te roken, want geen rokerskamer. Het middageten heb ik dan maar uitgesteld tot avondeten en enkele pinten gedronken terwijl ik in een boek las.

Ik wou een kleinigheid eten , maar dat stond niet op de kaart, dus een goede ouderwetse schweinenschnitzel met pommes frites én essige salade ! De schnitzel was goed, maar vooral groot. Ik heb er aan gegeten tot ik niet meer kon en er schoot nog veel van over. Ik wou gewoon vermijden dat ik moest uitleggen welke grote hoeveelheden ik kan eten.

Enfin nog wat gelezen, een koffietje gedronken en het was bijna donker toen ik naar mijn kamer ging. Het bed was aanlokkelijk en het duurde niet lang of ik was in het Duits aan het dromen.

TELTOW - FLAEMING ?

Voor de meesten onder ons is dit inderdaad niet de meest logische of voor de hand liggende plaats om op reis te gaan. De kans is ook groot dat wij zelfs nog nooit van deze streek gehoord hebben.

Enkele jaren geleden zag ik een uitzending van 'Vlaanderen Vakantieland' waarin dit gebied aan bod kwam. Geschiedenis freak die ik ben, had ik onmiddellijk interesse. Enkele maanden geleden hoorde ik toevallig op Radio 2 weer hierover praten. Ik had nog niet echt een vakantiebestemming gekozen. Maar mijn besluit stond nu vast : met de auto naar Teltow - Fläming !

Via het internet zocht ik naar overnachtingsmogelijkheden. Een pension in Kummersdorf-Alexanderdorf deed mij een heel voordelig aanbied waar ik op in ging.

Wat is er nu zo speciaal aan Teltow - Fläming ?

Om te beginnen is het één groot natuurpark ten zuiden van Berlijn. Meer dan 40% van de oppervlakte is met bos bedekt. Het gebied is ongeveer 2.100 km2 groot en heeft ongeveer 161.000 inwoners. Ter informatie : De provincie Antwerpen is 2.887 km2 groot en heeft meer dan 1.628.000 inwoners.

Teltow - Fläming kende ook een turbulente geschiedenis. In de duistere middeleeuwen werden hier diverse veldslagen ondernomen om aan de veroveringsdrang naar het oosten van de toenmalige heersers tegemoet te komen. Musea zat dus ! In Lutherstadt-Wittenberg (zo heet Wittenberg tegenwoordig), de meest zuidelijke stad van deze regio, spijkerde Maarten Luther op de vooravond van Allerheiligen 1517 zijn stellingen tegen de handel in aflaten op de deur van de slotkerk. Het symbolische begin van het protestantisme.

Tijdens WO II was in Teltow - Fläming het Oberkommando van de Wehrmacht gevestigd. Na de wereldoorlog maakten de Sovjets hier het hoofdkwartier van de luchtverdedigingstroepen in Europa van. Heden zijn dit 'openluchtmusea'.

En dan dat Fläming ?

In de tweede helft van de 12de eeuw heerste er ene Albrecht De Beer, of Albrecht I over deze streken. Hij wou een belangrijke, opvallende rol spelen in Brandenburg en voor de Brandenburgse vorsten. Zo vocht hij onder andere mee in veldslagen in Italië en Polen.

Niet uit religieuze overwegingen, wat de foto suggereert, maar louter uit eigenbelang : gebiedsuitbreiding ! Niet alleen voor de vorsten, maar ook voor zichzelf. Hij keek daarbij vooral naar het oosten, het huidige Polen.

Tijdens zijn militaire bezoeken aan Italië maakte hij hoogstwaarschijnlijk kennis met Vlaamse huurlingen. Hij bewonderde hun inzet en strijdlust. Later, terug in zijn 'heimat' herinnerde hij zich dit. Omdat hij nood had aan arbeiders om zijn gebieden te bevolken en ontwikkelen deed hij beroep op immigranten. Omdat het in het toenmalige Europa, vooral hier bij ons, nogal rumoerig was, stuurde hij ronselaars naar Vlaanderen en Holland. Hij beloofde hen een herenleven en duizenden vertrokken gepakt en gezakt, met familie en kinderen, met paard en kar naar het verre Brandenburg.

Meestal kwamen die via Wittenberg hier terecht en vestigden zich in deze streek.

Er bestaat een fietsroute 'Auf Spuren der Vläminge' waar je de invloed van deze migranten kan waarnemen. In metselwerken, bosbouw, irrigatiekanalen en handwerktradities kan je een Vlaamse hand zien.

Uiteraard was ik ook nieuwsgierig hoe dit stukje van de vroegere DDR er uitzag : Was er nog iets te zien van communistische invloeden ? Staat het 'Osten' momenteel op hetzelfde peil als de rest van de Bondsrepubliek ? Hoe denken de mensen over vroeger en nu ?

Méér dan redenen genoeg voor mij om Teltow - Fläming ook eens te gaan verkennen !

FLAEMING 2008

Voor de ongeduldigen onder jullie : je kan de foto's van mijn reis naar Teltow - Fläming al bekijken. Klik gewoon door op de site (rechts) Fotohoekje.

Het verhaal bij de foto's volgt.

Veel kijkgenot

AUTOVAKANTIE 2

Blijkbaar maak ik het niet gemakkelijk om mijn reisbestemming te raden. De naam van het monument in vorige blog is ook de naam van de deelstaat waar ik naar toe ga. Om ietsje verder te helpen onderaan een 'droedel'compilatie met daarin alle elementen om die te vinden.

De foto in vorige blog, zowat het logo van een aantal aktiefilmen naar een verhaal van ... verwijzen dan weer naar de landstreek, vertaald in de taal van het land van mijn bestemming.

In de compilatie ook een verwijzing naar een uitvinder. Zijn uitvinding redde al miljoenen levens en ja Goedele, ik dacht dat jij er allergisch voor was. Ik ook trouwens.

Rechts bovenaan, een innige versmelting van twee wapenschilden : dat van de deelstaat en van een andere meer bekende gemeenschap. Een verwijzing naar diegenen die deze streek vroeger bevolkten en waarvan de naam levendig blijft.

Nog veel zoekgenot !

AUTO VAKANTIE !

Tussen alle drukte door besef ik ineens dat het al bijna een maand geleden is dat ik nog eens geblogd heb ! Dat komt er van als je het wat kalmer aan moet doen. Alhoewel ik momenteel in vakantie ben lijken de dagen voorbij te vliegen. Dus om echt in vakantie te zijn heb ik een hotelletje geboekt in Duitsland. Niet zo direct mijn favoriete vakantieland maar ... en die reden zal ik meedelen in mijn vakantieblogs ! Ook een voordeel is dat het héél goedkoop is, afgezien van de benzine die ik zal oprijden. Een overnachting met ontbijt kost maar 28 euro.

Vroeger reed ik al eens her en der door Duitsland maar nu is het een streek waar ik nog nooit geweest ben. Met een héél interessant verleden. Zoals gezegd : daarover later meer !

Volgende zondag hoop ik vroeg te kunnen vertrekken, wat echter zal afhangen van een verjaardagsfeestje van een vriend. Die familie kennende vermoed ik dat het daar niet zo vroeg zal aflopen, dus hopen maar. In ieder geval, ik heb tijd zat om het etappehotel te bereiken.

Om jullie een beetje te laten raden waar ik naar toe ga, enkele fototips :

Succes !