WEEMOED

Tussen al mijn 'drukke' rusten toch nog even tijd gevonden (moest lang zoeken) om nog eens te bloggen. Dikwijls is het een kwestie van echt iets te zeggen te hebben. Zo'n blogbericht dat eigenlijk alleen maar geschreven is om 'webspace' te vullen met komkommers vind ik maar niks.

Ik kreeg vandaag een kaartje van vrienden die overwinteren op de Canarische Eilanden. Zij stellen het er prima ! Dit doet goed en ook een beetje niet goed want je word er een beetje jaloers van : de zon en gezonde lucht die je hier ook ver moet zoeken, de ontspannen vakantiesfeer die toch iets anders is dan een rustsfeer voor mij, de ontmoeting met ander culturen en mensen ... zucht !

Blijkbaar werken de stofdeeltjes in de lucht niet alleen op mijn ademhalingssysteem maar ook op mijn gemoed. Iedereen doet erg zijn best opdat ik er de moed zou inhouden, wat ik erg waardeer en ook doe, maar dikwijls is die moed meer weemoed. Het verlangen naar warmte is meer dan het verlangen naar de zomer. TV, hifi en radio zijn niet voldoende om de stilte van een huis te veranderen in een thuis. Geborgenheid is meer dan omringd zijn door vier (of meer) muren die heel mooi mogen aangekleed zijn en door leuke meubels of allerlei handige snufjes.

Weggaan, een bezoekje afleggen, tussen de mensen komen, ok, ik weet het, maar weet je dat dit alles nog eens bekrachtigd ?

Sorry, beste lezer, dat dit nogal zwaar klinkt, maar het verleden haalt mij in.