KALIEF PEKPEK & THE SULTAN(E)S - deel 2

Woensdag 23 mei, dag 6

Deze voormiddag gingen wij het er eens van nemen zie ! Gewoon niks doen (is eens wat anders hé) en op een zetel aan het zwembad liggen. Een drankje binnen handbereik en relaksen. Natuurlijk maakten wij eerst een wandelingetje langs de strandboulevard, kwestie van toch wat (kilo)meters in de benen te hebben. Een plakkaatje trok daar mijn aandacht. In vier talen, Duits, Engels, Russisch en Turks werden de toeristen er attent op gemaakt om in juli en augustus voorzichtig te zijn op het strand. Er werd zelfs gevraagd om 's nachts liefst niet op het strand te komen. Waarom ? Dan komen de schildpadjes uit en trekken naar de oceaan. En 's nachts zie je die natuurlijk niet en je zou ze vertrappelen. Schattig hé ?

Wijlle dus op onze luie krent aan het zwembad. Natuurlijk had ik eerst mijn mannen ingepapt, zeker Old Rob. Met zijn medicatie mag hij niet in de zon komen, allez niet zonnen. En de grote ... enfin het kwam er op neer dat alleen Jeff en ik daar onze bast ontbloten. Zouden daar foto's van bestaan ?

Na de middag hadden wij afgesproken met enkele andere groepjes aan de receptie. We gingen met een bus naar een dolfijnenshow. Een heuse uitstap !

De gids op de bus, met de originele naam Ali, sprak geen Vlaams. 't Is te zeggen : na een stukje Duitse uitleg zei hij 'zoals ze zeggen'. Om binnen te mogen in het dolfinarium kregen wij een armband, precies een blanco horloge. Die horloge was het electronisch inkomtiket. Je moest dat op een scanner drukken die dan groen uitsloeg en je mocht binnen.

Eigenlijk was het een gewone dolfijnenshow die je overal ter wereld kan bekijken, maar voor ons was het een welgekomen afwisseling : eens iets anders dan het hotelcomplex.

's Avonds was het Turkse avond. Hadden wij toch juist die avond onze afspraak in restaurant Milanese zekers ! Dat Turks hebben wij gemist. Het etentje in Milanese maakte echter veel goed. Ik heb zelden zo lekker Italiaans gegeten. Spijtig dat de garçons geen Italiaans praten.

Uiteraard was het ook de avond Turkse show in het theater. Wij hebben die grotendeels gemist omdat het eten zolang duurde. Toch enkele foto's van de buikdanseres !

De vergadering nadat onze mannen sliepen duurde niet echt heel lang. Blijkbaar beseften wij dat het morgen al onze laatste volledige dag vakantie zou zijn.