Du gamla du fria du fjällhöga nord / Zweden, dag 16

Zondag 09 juni 2013

Ik had gisteren gelezen dat er nog een kasteel was dat vroeger zelfs bekend was bij de paus, welke ?  Voor mij een vraagteken, wie was er paus in 1314 ? In 1776 was er een verwoestende brand, de herbouwde houten huizen zijn de oudsten die er nu nog zijn.. Het is er wel mooi.  De Svenska Landskyrken uit 1670 overleefde de brand.  Van buiten is ze in elk geval mooi. Van binnen denkelijk ook, maar ze was op slot.

Ik reed naar het zuiden van de stad Askersund waar het Stjernsundt Slott zou staan.  Een viertal km verder.  Wat zo was.  Het is het kasteel  van de zingende prins Gustaf (1827/1852).

Natuurlijk is het slot zo ingericht zoals je het overal bij de adel vind.  Misschien toch even vermelden dat het ook een tijdje eigendom was van de familie Bernadotte, waar natuurlijk Gustaf deel van uitmaakte. 

Naast de inkom is de serveerruimte met een trap naar beneden waar de grote, heel goed ingerichte keuken staat (in de kelder).  Naast de serveerruimte is de eetzaal (ik heb er een foto van die niet mocht genomen worden), vandaar gingen we naar de bibliotheek en de salon.  Hiernaast was een gele werkkamer, juist voor de slaapkamer.  Het volgende was de badkamer.  Daarvoor nog een beperkte slaapkamer.  We gingen de kelder in en naast de keuken zagen we ook de (beperkte) verblijven van de bedienden.  Er waren ook twee strijkkamers.

Als allerlaatste gingen we naar een bijgebouw : de biljartzaal !  Staat ook schoon op de foto.

De middag was al een eind voorbij en ik ging vlug in een Shellstation een worst kopen en opeten.  Ik zag dat Örebro niet zo ver was en dacht naar daar te gaan om de (eventueel) open musea te bezoeken.

Zo’n 10 tal km voor Örebro zag ik op mijn dashboard een lichtje beginnen branden, zo’n toestelletje om olie te spuiten.  Toch een beetje paniek bij mij.  Ik draaide om en reed terug naar Kristinehamn, toch zo’n 70km.  Ik hoopte er te geraken om morgen naar de garage achter de hoek te kunnen gaan en een literke olie te kopen.  Ik zal maar op mijn taal passen en geen öl vragen, anders krijg ik een liter bier.

 Enfin ondertussen was het telefoontje naar ons jarig kleinkind ook tof ! Kort maar krachtig, ik hoop dat de taart smaakte !

De weg die ik vandaag volgde was een ‘inlandse’ weg.  Geregeld kon ik hier ook de huisjes bewonderen.  Er viel mij toch iets op.  Ondanks dat we op het platteland waren zag ik veel huisjes in steen en niet in hout.  Tiens tiens !

Wat ook tof was was de snelheidsbeperking.  Er stond een bord met bijv. 90 per uur.  Zo’n honderd meter verder stond er een bord met een camera er op geschilderd.  Weer enkele tientallen meter verder klonk er ‘tuut tuut’ als –pas op- signaal.  En uiteindelijk weer een aantal tientallen meters verder, een zuil met in het bovenste gedeelte een camera! Ook tof hé ?