NOORWEGEN 2012, dag 18, woensdag 25 juli

Zo rond 7u was ik het laatste vakantie-ontbijt aan het verorberen.  Gisteravond had ik alles al ingepakt, moest dus nu alleen mijn rugzak meepakken.  Ik rekende ook af en vertrok zo rond 7u30.

Mijn gps stond ingesteld op het item 'thuis'. 

Ik was nogal snel op de autostrade waarop ik na een tijdje weer werken (11km) tegenkwam en niet meer dan 60km/u mocht rijden.  Gelukkig was dit maar één keer.  Geregeld moest iedereen wel kilometers trager rijden omdat  vrachtwagen elkaar voorbijstaken.

De zon scheen weer erg hard en mijn linkerarm voelde dit.  Spijtig genoeg had ik geen zonbescherming bij.

Nederland was niet zo ver en op de autostrade was het hetzelfde rijden als in Duitsland.  Die vrachtwagens !!!

Alles bijeen was ik thuis rond 12u30.  Kon rustig alles uitladen, wasmachine inladen en vertrekken naar de winkel want de muizen lagen dood in mijn kast.

Deze vakantie was gedaan.  't Is te zeggen, ik moest er nog over bloggen en mijn foto's op een nieuwe album/nl zetten.

Alles bijeen heb ik mij geamuseerd en veel geleerd en gezien.  Ik ben wel benieuwd welke beslissing ik ga nemen voor mijn volgende vakantie ?

NOORWEGEN 2012, dag 17, dinsdag 24 juli

Het is wel anders terug alleen ontbijten tegen in de vorige hotels altijd met meerdere mensen.  Het was ook iets anders, bijvoorbeeld zonder spek, maar wel meer dan voldoende.

Ik had mijn rugzak en fototoestellen al bij en na goed gegeten te hebben trok ik naar de tram terminal.  Reeds in volle zon !

Vandaag zou ik enkele musea bezoeken.  Als allereerste 'Kunsthalle Bremen'  niet zo heel ver van de Bremer Marktplatze.  Blijkbaar bestaat dit al meer dan 150 jaar.  Het is echter enkele jaren gesloten geweest om te herbouwen en pas sinds vorig jaar terug open.  't Is wel erg mooi (hoop dat ons Museum voor Schone Kunsten op 't zuid even mooi heropend).  Volgens info word hier meer dan 600 jaar kunst gepresenteerd.

Ik heb er echt van genoten, er waren zelfs enkele Vlaamse meesters.  Je mocht fotograferen maar zonder flash en er was veel controle.  Ik was slechts in één zaal een tijdje alleen, heb toch niet geflasht.

Ik ging eventjes naar beneden om te kijken wat de cafetaria was.  Je kon er wel vanalles drinken en bijvoorbeeld een pizza eten.  Er waren wel een boel kinderen aanwezig.  Ik had nog niet echt honger, het was al wel 1u30 maar trok toch langs de museumtuin naar de Weser om langs daar naar de Altstadt te wandelen. 

Aan de Martinikerk, ging ik terug de stad in. At spaghetti in een Italiaans restaurant en daarna via kleine straatjes, waarin toch wel wat te zien was, naar de Markt.

Ik wou ook nog altijd het Hafenmuseum zien.  Vond dit echter niet op het stadplan dus terug het toeristenburo binnen.  Bleek helemaal in het noorden van Bremen te zijn.  Te bereiken te voet, een hele wandeling, met de auto of met tram 3.  Haha, die kende ik, dus terug op een bomvolle tram 3.  Ik stond een heel eind van de ticketautomaat af met vele hindernissen van al dat volk.  Ik dacht, voor de eerste keer in mijn leven, foert ik neem geen ticket.  Ik was nog niet uit dat idee of het was, ook voor de eerste keer in mijn leven, controle.  Enfin, uiteindelijk aanvaardde men mijn uitleg, mee dank zij de speciale dag, nam toch een ticket en alles was ok.  Ik was er toch niet goed van.

Het Hafenmuseum Speicher XI was, zoals de naam zegt, in een vroeger pakhuis.  De geschiedenis van de laatste honderd jaar word er voorgesteld.  Wel plezant om eens te bekijken maar ik had er veel meer van verwacht.

Na, met een ticket, terug op de Markt ging ik terug naar de kleine straatjes, eerst bezocht ik het Radhaus waar een kleine tentoonstelling was.  In die kleine straatjes nam ik nog wel heel wat foto's.

Het viel wel op dat dit standbeeld van madam een andere kleur van borsten had.  Er stond ook niet bij dat het 'Dame met koperen borsten' heette.  Zou het zijn dat velen het hebben aangeraakt en intussen een wens deden ?



Het was ondertussen al een eind avond, ik ging een broodje eten en trok terug, met de tram maar met mijn ticket van daarstraks, naar hotel Europa.



NOORWEGEN 2012, dag 16, maandag 23 juli

Na een nachtje goed geslapen te hebben en na een prettige douche besloot ik ineens de kamer leeg te maken, te gaan ontbijten en na het afrekenen te vertrekken.

Ik beperkte mijn ontbijt tot enkele kazen, géén eieren.  De receptiedame was een andere en een pak vriendelijker.  Ik betaalde, ook voor de parking, en na instelling van mijn gps op Bremen, op pad !

Het was een pak drukker dan gisteren.  Ik was vrij snel aan de grens en dan begon het pas.  Twee rijstroken en vrachtwagens die elkaar geregeld voorbijstaken.  Ook aan de Elbetunnel was het bijna aanschuiven.  Eens Hamburg voorbij ging het een pak vlotter.

De gps leidde mij zonder problemen en ik dacht op een zeker moment : Zouden we Bremen al niet voorbij zijn ?  Dit omdat ik al verschillende wooncentra had gezien.  Enfin, ineens zaten we blijkbaar midden in de stad. (Niet waar hoor, het leek alleen zo).  Na enkele boulevards moest ik ineens rechts af, links af en ... ha ! Daar is hotel Europa.

Ik parkeerde (waar ik mocht zonder ticket) vlak bij het hotel, schreef mij in bij een héél bruine dame, ging naar mijn kamer en installeerde me.  Het was nog maar 12u30.  Daarom besloot ik om nog naar de stad te gaan.  Ik kreeg van de vriendelijke dame, die Algerijns bleek te zijn, een plan, de plaats waar ik van de tram moest, hun adres en telefoonnr.  Bleek dat er zo'n 500m verder de eindhalte van een tramrit (03) was.  De afstapplaats was Obernstrasse, het centrum van Bremen.

De tram, een héél lang geval, langer dan hier, koste 2.35€, te betalen aan een automaat. 

Het was een heel eind rijden, moest ik dat te voet doen dan zou ik meer dan een uur wandelen.

Eens uitgestapt aan de Obernstrasse schrok ik toch wel een beetje van de mensenmassa die aanwezig was.  Ook van het aantal oude gebouwen en allerlei kunstvoorwerpen.  Spijtig genoeg was het maandag dus internationale sluitingdag voor alle musea !  Eén van de meest gefotografeerde beelden zijn natuurlijk de Bremer Stadsmuzikante, naar een sprookje van Grimm (?).  Natuurlijk staan ze er ook bij mij op.

De Onze Lieve Vrouw kerk, een katholieke, aan het Turismo Bureel was wel open.  Bezocht en foto's genomen.  Een wandeling gemaakt door het centrum, met mijn fototoestel in aanslag.  Het toch wel veel foto's  gemaakt van standbeelden, fresco's, enz...

Op de markt ben ik op een terras gaan zitten, het was serieus warm, 31°, wat mij uitnodigde om enkele pinten te drinken én een wienerschnitzel mit kartoffelen te eten.

Het was zo'n 20u dat ik de tram naar het hotel nam.

Ik was toch wel aangedaan dat Bremen zo'n grote stad is, met meer dan 500.000 inwoners.

Morgen enkele musea !



NOORWEGEN 2012, dag 15, zondag 22 juli

Mijn goeie, oude gsm wekte mij iets voor 01u.  Ik friste mij op, pakte het laatste in en ging, met de lift, naar beneden.  Met een vriendelijke 'tagtag' naar de juffrouw achter de balie nam ik afscheid van hotel Radisson Park Inn in Stavanger.  In de auto zette ik mijn gps aan die ik gisteren al had ingesteld op Kristianssand.

In de straten van Stavanger en enkele km daarrond branden de lampen.  De autostrade had ook verlichting tot op het moment dat het een éénbaanvak werd.  Dan werd het duister.  Er was heel weinig verkeer, zowel van tegenliggers als van voorbijstekers.  Het was een kronkelige, op en af gaande rijstrook.

Je vraagt je wellicht af waarom ik zo vroeg vertrok.  De rit van Stavanger naar Kristianssand duurt normaal 4u.  Ik rekende iets meer in de duisternis.  Voor alle veiligheid ben ik ook nog gaan tanken omdat ik wist dat de eerstvolgende in Denemarken wel een eind ver ligt.

Alles bijeen, ik moest niet zoeken naar de vertrekplaats van de ferry, kwam ik rond 5u30 bij reeds wachtenden aan de inscheep plaats.  Ik stond ongeveer op de 20ste plaats van de auto's.  Naast ons vormde zich nog een rij wachtende wagens.  Het was nog donker wat mij uitnodigde tot een dutje.

Zo rond 7u30 werd ik wakker en voelde onmiddellijk de opwinding om bijna in te schepen wat een kwartier later was.  Na te ritsen met de andere wagen reed ik dek C op, tot aan de ijzeren plaat zodat ik op de eerste plaats stond, onder ons was het al vol.  Voornamelijk busjes en caravans.

Eens geparkeerd ging ik naar boven om een plaats te zoeken.  Moeilijk, maar toch een stoeltje vrij aan het raam.  Het werd 8u, normale vertrektijd, maar er waren nog altijd wagens aan het inschepen, wat duurde tot ongeveer 8u20. Dan pas vertrokken we naar Hirtshals/Denemarken.

De vaart verliep normaal.  Er was wel weinig plaats om te zitten daar een boel mensen op de banken gingen liggen wat telkens zo'n vier plaatsen in beslag nam.

Wanneer  we zo rond 11u15 bijna in Hirtshals waren ging ik naar de boordwinkel om al mijn kleingeld op te maken door snoep te kopen voor het thuisfront.

Na het ontschepen en de autostrade oprijden was het al middag.  Ik reed door want wou in de vooravond tenlaatste in Haderslev zijn.

Op de autostrade werden we daar niet zo ver af afgeleid en we moesten de omleidingspijlen volgen.  Dat was er slechts één.  Door die te volgen kwamen we weer voor die omleiding op de autostrade. Er terug af maar ditmaal volgde ik de pijlen naar Flensburg en Duitsland.  Dit bracht mij, een tiental km verder terug op de autostrade, de goede richting.

In hotel Norden was de receptiedame die avond, het was 19u, niet zo vriendelijk.  Geen probleem, het was maar voor één nacht.  Ik kreeg een kaartje dat ik in mijn auto moest leggen, waarmee ik bewees dat ik achter het hotel mocht parkeren.

Ik had heel de dag nog niet gegeten dus ik zocht een eethuisje op in dit kleine stadje.  Ik at daar een Deense hamburger en dronk er een Carlsberg bij.

Terug in het hotel ging ik slapen want morgenvroeg ging ik vertrekken naar Bremen !

Ia-woef-miauw-kukeleku !!!



NOORWEGEN 2012, dag 14, zaterdag 21 juli

't Was weer een overvolle ontbijtruimte.  Weer zag ik hetzelfde gezin als gisteren boterhammen, busjes drank,  in een plastiek zak doen.  Deze keer hadden ook de garçons het ook gezien.  Zij stapten naar hen met een rekening en vroegen die te tekenen.  Tof hé ? 

Het regende en ik dacht naar het Kunstmuseum te gaan met de auto omdat ik het niet vond op het stadsplan.

Het leek aan de buitenwijken van de stad te liggen.  Ik parkeerde aan de overkant op een volledig vrije parking. 

Het is een tof museum met vooral beeldende kunst, ook schilderijen van Edvard Munch en Kitty Kieland.  Volgens de folder zou hier ook de grootste collectie werken van Lars Hertervig (°1830-+1902) zijn. 

Ik heb veel foto's genomen.  Na mijn bezoek heb ik nog enkele geschenkjes gekocht, o.a. een design bic.  Bij mijn tas koffie in het café at ik een stuk taart, heel zwaar en vooral voor mij genoeg voor mijn middagmaal.

 Ik ging rond 16u naar het hotel terug.  Ik pakte al in en legde mijn bagage al in mijn wagen.  Een uurtje later at ik een sandwich en betaalde mijn hotelrekening al.  Op mijn kamer had ik nog maar alleen mijn rugzak en een boek waarin ik nog wat las.  Zo rond 18u legde ik mij neer want om 01u ging ik vertrekken naar Kristianssand met de ferry van 8u naar Denemarken.



NOORWEGEN 2012, dag 13, vrijdag 20 juli

Er was weer een hele boel volk om rond 9u te ontbijten.  Dus weer in de lounge van de bar.  Toch weer heerlijk gegeten.  Daarna ging ik naar het Arkeologisk Museum in Stavanger.  Niet zo ver van het hotel maar ik moest wel een heuveltje op met een trap van zo'n honderd treden.

Het museum geeft een overzicht over Rogaland's stenen tijdperk, de ijzertijd,  tot aan de Vikingtijd zowat aan het einde van de middeleeuwen.  Hoe de mensen leefden, welke stempel zij sloegen op de provincie, dus wat ze deden.

Je vind er honderden gebruiksvoorwerpen, wapens, enz...  Ook de runen worden getoond, zelfs op groot beeld.  Het toppunt, volgens mij, waren de twee bronzen 'lurs' gevonden in Hafrsfjord.  Het zijn 1,5m lange blaasinstrumenten, meer dan 3.000 jaar oud.  Zij werden gevonden in Hafrsfjord waar in 890 een veldslag plaats vond die leidde tot de éénwording van Noorwegen.

Er staat ook een grote afbeelding met de Viking wetten :

§ 1 Wees moedig en agressief

Pak alle kansen.

Gebruik verschillende methoden van aanvallen.

Wees veelzijdig en wendbaar.

Val één doel aan daarna een ander.

Plan niet alles in detail.

Gebruiik wapens van topkwaliteit.

§ 2 Wees voorbereid !

Behoud je wapens in goede staat,

Houd ze in vorm,

Vind goed kameraden om te vechten,

Maak afspraken over belangrijke punten,

Kies een chef.

§ 3 Wees een goede koopman

Zoek uit wat de markt nodig heeft,

Maak geen beloftes die je niet kunt houden,

Vraag geen over betalingen,

Spreek dingen af zodat je kan terugkeren.

§ 4 Hou het kamp in orde

Hou alles netjes en georganiseerd,

Doe leuke activiteiten

die de groep versterken,

Wees zeker dat iedereen nuttig werk doet,

Neem contact met alle groepsleden voor advies.

Toch toffe wetten, niet ?  Zo rond 14u heb ik het museum verlaten en ben naar de stad gegaan, naar de haven om te proberen nog een laatste geschenkje te kopen.  Ook een toast 'ost/tomat/lok' ging er vlot in.

Daarna heb ik nog een tijdje een jeugdvoorstelling voor het Kulturhuset blijven kijken.  Was ook wel leuk.  Rond 16u ben ik dan te voet naar het hotel gegaan, heb wat foto's  bekeken en gezien dat het in de Tour nog goed was voor Jurgen VDB.







NOORWEGEN 2012, dag 12, donderdag 19.07

Vanmorgen ben ik laat opgestaan, laat gaan ontbijten.  De ontbijtzaal zat vol en ik moest, met nog anderen, plaats nemen in de launch van de receptie. Geen probleem, het eten was net zoals altijd.

Zo rond 10u nam ik de bus naar de stad.  Ik begon met een koffie en ging dan naar het Norsk Oljemuseum aan de Kjeringsholmen (aan de haven).  Ik kreeg vermindering als 'pensjonire' en betaalde 50NK.

Het is een tof museum.  Volgens de architecten hebben zij een gebouw neergezet dat doet denken aan het Noorse rotsgebergte, het open kustlandschap en hun olieinstallaties op zee. In het museum staan allerlei dingen : de grootste boorkop ter wereld, gewicht 1700kg, diameter 90cm.  Modellen van vaartuigen en installaties, een duikerklok en vaartuigen om te werken op de zeebodem. Een diavoorstelling waarom Noorwegen aardolie heeft, geluidsgolven op zoek naar olie en gas, enz....

Er is ook een film over de aardgaswinning van Noorwegen dat voor een heel groot gedeelte naar Groot Brittanië gaat via een toestel dat Sleipnir heet. Ken je Sleipnir ? Dat was het enorm snelle achtbenige paard van de Noordse oppergod Odin.

Een toestel waarmee de Alexander L. Kielland tragedie werd bekend en dat 123 levens eiste staat er ook. 

Uiteraard is er ook een kinderhoek waar kinderen kunnen spelen als bemanning voor het boorplatform in het museum.  In de museumwinkel kan je allerlei interessante aandenkens kopen van het museum, bijv. een vergulde speld met een boorkop, of een echt proefmonster uit een olieput ?

Ik ben een koffie gaan drinken in het museumcafé 'Bølgen & Moi'.

Eventjes na de middag verliet ik het museum en ging naar een gebouw waar 'Roots of the Vikings' boven hing, op de Østervågkaien 39.  Een klein museum, annex winkel, waar ik een t-shirt voor mij kocht.

In de haven lag weer zo'n groot cruiseship, uit Genova/Italia.  Een beetje verder lag er een uit Rotterdam, was wel kleiner.

Op de markt, het plein tussen de kerk en de haven, ben ik dan geschenkjes voor het thuisfront gaan kopen, slechts 1 vond ik niet.

Na de spaghetti maaltijd wou ik naar het Archologisch Museum, niet zo ver van het hotel.  Spijtig genoeg vandaag gesloten, dus morgen.  Ging dan maar terug naar het centrum en heb er aan de haven een paar glazen øl gedronken !

NOORWEGEN 2012, dag 11, woensdag 18 juli

Ik vertrok met de auto zo rond 9u30 naar Haugesund, zo'n 70km boven Stavanger.  Ik was wel benieuwd hoe het met de fjorden zou zijn.  De eerste twee ging ik onderdoor via de tunnels, 6 en 5,5km.  Op een bepaald moment vertelde een plaatje me dat we 227m onder water waren.

Na de tweede tunnel zag ik een tankstation en besloot te gaan bijtanken want ik stond al op minder dan 1/4.  Het tanken was gedaan en ik wou instappen.  Op dat moment ging mijn alarm af !  Ik schrok en deed van alles, het duurde eventjes maar uiteindelijk kreeg ik het af.  Telkens ik echter mijn deur open deed ging het terug af.  Ik zag ook naast mijn klok een rood lichtje.

In plaats van naar Haugesund te gaan ging ik op zoek naar een garage. Zo'n dik uur daarna had ik er een gevonden.  Ik maakte de garagist duidelijk wat er was, hij hoorde het wel.  Hij zei dat hij niet zo op de hoogte was met Chevrolet (of Opel), vroeg wel mijn sleutel en begon er vanalles mee te doen.  Ineens alarm af, lichtje uit.  Ik deed mijn deur open en toe, alarm bleef af.  Geen alarm meer.  Ik zei dat hij magische vingers had, moest ook niets betalen.  Oef, al bleef ik wel wat ongerust.

Dus terug op weg naar Haugesund.  Na de tunnels was het nu een ferry van 171 NK.

Eens in Haugesund merkte ik dat er veel was afgesloten, je kon bijna niet in het centrum.  Dit wegens de Norwegian Tour for Kids.  Een koers voor kinderen.

Dus terug.  Onderweg had ik reclame gezien in Førresfjorden voor een oorlogsmuseum. Dit wou ik wel zien.

Het was wel de moeite waard, om te beginnen kreeg ik al vermindering omdat ik 'retired' was.  Het was een groot museum waar ook een groot gedeelte over de weerstand ging.  Natuurlijk ook over de bezetting in 1940 en de bevrijding in 1945.  Je ziet er ook beelden over de werking van de marine, altijd met aangeklede mannequins.  Er is ook een zaaltje waarin de bezetting en vernieling van Berlijn word uitgebeeld.  Ook een erg uitgebreidde collectie wapens, van beide zijden, trekt de aandacht.

Je kan er ook iets militairs kopen : een helm, petten, kledij, zelfs dolken.  Laatste mits bewijs dat je volwassen bent, in te vullen bij de verkoop.

Ik was juist op tijd om het museum, met sluitingstijd 18u, te verlaten.

De weg naar Stavanger heeft wel mooie vergezichten, maar moeilijk wegens het verkeer om er foto's van te maken. 

In het hotel heb ik mij eventjes verfrist en wandelde daarna het centrum waar ik een lekkere visschotel ging eten.  Morgen weer museumtijd !!!

NOORWEGEN 2012, dag 10, dinsdag 17.07

Een nieuw bed maar toch vrij goed geslapen.  Rond 8u gedoucht en dan naar beneden (ik lag op verdieping 14) voor het ontbijt.  Dit was praktische hetzelfde als in mijn vorig hotel.  Alleen kwamen de garçons de koffie brengen.

Het regende licht, dus na het ontbijt eventjes naar de auto om mijn kledij aan te passen.

Voor 14 NK nam ik de bus naar het centrum  van Stavanger.  Er was bijzonder weinig  volk en alles leek nog gesloten.  Ik zag dat de kathedraal al open was dus, na betaling van 20NK, naar binnen.

Zij noemt de St. Swithun's kathedraal.  Volgens de info zou ze  gebouwd zijn als een Romeinse basiliek vroeg in de 12de eeuw.  Na een brand in 1272 is ze herbouwd in Gotische stijl.  Zij werd vooral bezocht/gebruikt door kristenen die in de provincie Rogaland door Ierse en Schotse monniken werden gedoopt.

Je ziet wel, een kathedraal ? Wij kennen er die groter zijn.  Ook van binnen lijkt alles veel kleiner en soberder.  Eigenlijk is ze wel mooi.  Er is ook elk jaar een pelgrimtocht naar.  Zo'n 28km van Stavanger ligt Noorwegens best bewaarde middeleeuwse klooster, Utstein Abdij.  Vandaar komen er pelgrims naar de kathedraal.  Ik vroeg mij af of ze van hier ook naar Santiago de Compostela gaan ?

Na mijn bezoek aan de kathedraal stak ik het plein over en belandde in de haven.  Er lag een geweldig grote cruiseship uit Panama.  Voor de rest al wat meer maar toch nog weinig mensen op straat, alles was ook nog gesloten.  Ik deed dus een beetje 'walking in the rain'.  Pas om 10u kon ik in een Kafe koffie gaan drinken.  Deed wel deugd.

Ik wandelde verder door de havenbuurt met vele souvenirwinkeltjes en kocht kaartjes en in een 7 winkel postzegels.

's Middags heb ik in een restaurantje vlak bij de havengeul een verdomd lekkere én goedkope vissoep gegeten.  Daarna naar Gamla stad met als allereerste het scheepvaartmuseum. Dit is gevestigd in een koopmansgebouw uit de 19de eeuw.  Net zoals andere huizen in de havenbuurt in het hout.  Het is wel opvallend dat rond de havenbuurt en het oude Stavanger nu stenen gebouwen staan, meestal hogere buildings, banken en hotels.  Daarbuiten staan dan weer houten huizen.  Het museum  toonde hoe vroeger schepen werden gebouwd, wat er aan boord was, hoe ze geladen werden, enz...  echt de moeite waard.

Het is een goeie ingang naar Gamle Stavanger, het oude Stavanger.  Vroeger woonden hier de zeemannen en arbeiders.  Øvre Strandgate en Nedre Strandgate hebben van die kleine houten huisjes en zijn smalle kasseistraatjes.  De huisjes worden nu door hun bewoners fantastisch mooi onderhouden.  Ik heb nergens prijzen gezien maar denk dat ze nu verdomd duur zijn.

Dit vroeg om ergens nog iets te gaan drinken.  Het 'store øl' koste mij omgerekend 4,5€.  Toch niet zo erg voor een 1/2 liter ? 

Rond 19u nam ik de bus naar het hotel.



NOORWEGEN 2012, dag 9, maandag 16.07

Gisteren had ik al een groot deel ingeladen.  Vandaag vroeg opgestaan en de rest ingeladen.  Ik vroeg dan aan de receptie of ze mij een booking wilden doen met de ferry van Kristianssand naar Hirtshals/DK .  De juffrouw zei dat ik dat zelf kon op de pc in de launch.  Ik probeerde maar dit lukte niet.  De nederlandse mevrouw die al een paar dagen aanwezig was en héél vriendelijk tegen mij was kwam er aan en nam dit over op de pc van de receptie.  Daar lukte het wel.  Oef ... ik zou dan toch terug zonder moeilijkheden in Denemarken raken.

Na het ontbijt vertrok ik voor een rit van zo'n 360km naar Stavanger.  Je kan daar naar toe via de A18 via Kristianssand wat echter het dubbel van het aantal km zou zijn.  Ik koos daarom voor een rit door de Noorse bergen. 

Het eerste gedeelte, zo'n 100km kende ik al van Dalen en het Vest Telemark Museum.  Daarna, de volgende 200km kende ik niet.  Het was een avontuurlijke rit op een hoofdweg van zo'n 4m breed door het hooggebergte, het midden van Zuid Noorwegen.  Oppassen voor tegenliggers die meestal geen gebruik maken van de wegverbreding maar gewoon doorkezen.

Op een bepaald moment reed een Noor met caravan voorbij zo'n verbreding die zo'n 100m voor mij lag.  Ik ging stil staan en hij moest mij ook bijna stilstaande voorbij op enkele centimeters.  Naar rechts kon ik niet meer want dan zou ik enkele verdiepingen lager bezocht hebben.  Hij moest daarom ook stil staan terwijl ik cm voor cm verder reed.  Oef, hem voorbij.  Op de verbreding stond een andere caravan te wachten.  De bestuurder van de auto deed mij teken dat zijn voorganger niet zoveel verstand had.  Je weet wel, met zijn hand dat gebaar voor zijn voorhoofd en dan naar voor wijzen.

Ik reed daarna enkele km zonder tegenliggers maar moest opeens na een bocht wel remmen en stoppen want enkele tientallen Noorse schapen gebruikten de weg om naar beter gras te zoeken en enkele ook om te rusten.  Na enkele minuten mocht ik wel passeren. 

Er viel ook een lichte regen en op zo'n hoogte, ik reed door bergen waar nog altijd sneeuw oplag, hoopte ik dat het wegdek berijdbaar zou blijven.  Wat was.

Eens de bergen uit werd het verkeer wel drukker.  We naderden een stad.  Natuurlijk Stavanger !!

Mijn gps leidde mij zonder aarzelen naar het hotel.  Ik schreef in, kon parkeren en mijn kamer installeren.   

Morgen : verkenning van Stavanger !



NOORWEGEN 2012, dag 8, zondag 15 juli

Ik ben niet echt vlug en vroeg gaan ontbijten want volgens mij zou het Brakkeparken Museum in Skien zelf toch niet zo vroeg openen.  Wat bleek.  Ik besloot dan maar naar Risør, een  stadje aan de kust zo'n 100km van hier te rijden.  Weer langs de A18 die ik ondertussen ook begon te kennen.

Vlak voor Risør liggen er in zee, het Skagerrak, enkele eilandjes die het haventje lijken te beschermen tegen stormen.  Volgens info die ik daar las is het : het witte stadje aan het Skagerrak.  Dit zou afkomstig zijn van hollandse handelshuizen daar. Het was een vroeger, tot ongeveer einde 1800, een belangrijke haven.  Zij vieren dit nog door ieder jaar een 'houten boot festival' in te richten.  In augustus.  Er lag al wel een reclamebootje, met kanon, in het haventje.

Er staat ook een vuurtoren, Stangholmen Fyr, uit 1885 ongeveer.  Nu is dit een bar annex restaurant.

Eigenlijk is het een mooi, klein stadje met blijkbaar veel sfeer.  Ik dronk er een lekkere koffie alvorens terug naar Skien te rijden.

Rond 14u bleek Brakkeparken Museum open te zijn.  Joepie !  Een juffrouw aan de kassa zou de bezoekers gidsen naar enkele houten huizen.  Enkele Noren en ik trokken met haar naar het eerste uit de 13de eeuw.  Volgens haar van rijke mensen wat je kon zien aan de inrichting.  Mij leek een houten tafel en enkele banken daar niet op te wijzen, maar wie ben ik ?

Het tweede van de 15e eeuw van rijkere mensen.  De muren en het plafond waren geschilderd.  Hier mocht niet gefotografeerd worden.  Aan de inrichting te merken ging ik nu wel akkoord dat hier rijkeren woonden.

Zij vertelde dat in beide huizen de eigenaars bedienden hadden die in een bijgebouw sliepen, daar waar ook de voorraden bewaard werden.

Dat was de bijdrage van de gids. 

In de rest van het park was nog een groot huis, van een héél rijke mijnheer, waar nu een tentoonstelling was voor kinderen, ook een over sociale gebruiken.  Er waren ook winkels geimporteerd, enz... Echt de moeite waard.

Je kon  ook de kerk van Skien bekijken en het dak van ons hotel.  Het laatste wat ik zag in Telemark, morgen ... Stavanger !



NOORWEGEN 2012, dag 7, zaterdag 14.07

Zo rond 9u doorgereden voor weer een bergrit van zo'n 160km. Naar het Vest Telemark Museum.  In Kommune Dalen, deelgemeente Eidsberg. Dit is ook vlak tegen de provincie Rogaland (op weg naar de fjordenkust).

Het Vest Telemark Museum heeft verschillende delen : een schitterende tentoonstelling in het nieuwe gebouw, een prachtige houten kerk met kerkhof, en een deel mooie oude huizen.  Uiteraard ook een cafetaria en een mooie geschenkenwinkel.

In het museum kon je de geschiedenis van de mijnbouw bekijken, van de firma Statskraft die een serieuze Europese speler blijkt te zijn. 

Je ziet er ook allerlei gereedschappen uit een hoeve, houtschilderingen en een bierkroes, een ølhøne.

Op een zeker moment zie je een verlichte reclame van Statskraft op de vloer, raar, maar er zwemmen vissen tussendoor.  Ook de fotoserie van verschillende medewerkers is echt te waarderen.

Spijtig genoeg kon je in de verschillende huizen buiten alleen maar tot aan de deur van de woonkamer.  Je weet echter nooit wat de mensen van de organisatie al hebben meegemaakt, dus waarom ze dit zo deden.

Daarna bezochten we de stafkerk met een jongedame als gids.  De kerk bestaat uit twee delen, één uit de 12de eeuw en één later bijgebouwd.  Omdat de houtbewerkers geen plafond konden maken, maakten zij hiervoor een omgekeerde scheepsromp.  Een heel deel van de schilderijen op de muren is nog van de 12de eeuw.  Je had, volgens de jongedame, ook rare religieuze gewoonten vroeger : Zo moesten de dames links zitten (waar vensters waren en dus het kwaad kon binnenkomen) en de heren rechts (veel minder gevaar).  -Ik herinner mij dat toen ik klein was dit ook zo was in de St.Janskerk in Borgerhout-

De patroonheilige  van de kerk, waar nog steeds kerkelijke activiteiten zijn, bijv. begrafenissen, is Sint Niklaas.  Ook patroonheilige van sommige handelaars en kinderen.  Dat hij ook patroonheilige is  van de madammen die achter hun ramen proberen mannen te verleiden om te spelen wist ze niet.

Ik heb vrij veel foto's gemaakt van dit museum dat heel het jaar open is.  Wat  volgens mij afhankelijk is van de toestand van, vooral, de bergwegjes.  Die hebben als ze onberijdbaar zijn een slagboom om de toegang af te sluiten.



NOORWEGEN 2012, dag 6, vrijdag 13.07

Zou vrijdag de 13de hier ook een ongeluksdag zijn ?  Ik ben wel héél vroeg opgestaan, ontbijt om 7u en dan op weg naar de ligplaats van het schip waarmee ik het Telemarkkanalen zou afvaren.  Het ligt niet zo ver van het hotel, dus te voet.

Zo rond 7u50 mochten wij, een tiental wachtenden, aan boord.  Ik moest nog een ticket en betaalde tot in Dalen, het eindpunt.  Daar stond een bus klaar die ons zou terugbrengen naar onze inscheepplaats.  Kostprijs om te varen op de Henrik Ibsen : 840NK, niet echt goedkoop.

Het was zalig varen.  Je ziet vele mooie huisjes, rotsformaties en sluizen.  Vooral in de voormiddag was dit indrukwekkend : 5 sluizen achter elkaar, een hoogteverschil van zo'n 25 meter om te overbruggen.  Het leverde mooie foto's op.  Meestal was er ook naast de sluizen een krachtcentrale.

Het Telemarkkanalen is zo'n 105km lang en heeft een hoogteverschil tussen Skien en Dalen van 72m. Je  vaart over smalle gedeelten, maar ook over echte meren. 

We vaarden langs beboste rotsen waar vroeger reuzen leefden, ook waren er de woongebieden van de trollen die spijtig genoeg niemand kan zien en waarvan je alleen maar in de winkels een afbeelding van kan kopen.

We werden ook verwittigd om direct de kapitein of de bemanning te verwittigen als we een glimp van een monsterachtig dier in het water zagen, zoiets als in Schotland met Log Ness.

We waren in Dalen rond 18u.  De bus naar Skien had een prijs van 350NK.  Ik ben tweemaal overgestapt op een andere bus en rond 21u30 stopte de laatste vlak voor het hotel.

In het hotel heb ik als avondmaal een kalfsfilet gegeten.  Hmmmm, ongelooflijk lekker met veel look, aardappeltjes en een lekker glas witte wijn als dessert.  Daarna mijn bed in.

Waaraan ik ook moest denken als ik door die bossen vaarde was aan een boek dat ik zeker veertig jaar geleden gelezen heb.  En dat zich afspeelt in Noorwegen : En eeuwig zingen de bossen, van de trilogie Het geslacht Bjøndal van de schrijver Trygve Gulbranssen.  Ik zag ook een film daarover met Gerd Frobe als geslachtsvader denk ik.  Bekend ?



NOORWEGEN 2012, dag 5, donderdag 12.07

Vandaag ook nogal vroeg uit de veren, ontbijt, naar de auto.  Op GPS proberen Rjukan in te stellen.  Komen er toch twee op waarvan een Rjukan Tinn.  Eventjes op de kaart gekeken en dit leek de juiste. Op alle info die ik had gezien vond ik geen straat en geen nummer.  Dus willekeurig.  Zou dit nog een restant zijn van de helft van vorige eeuw toen de Tysker (is noors voor duitsers) dit niet wilden bekent maken. vanwege hun geheime zware water.  Daar ging ik namelijk nu naar toe.  Het Norsk Industriearbeider Museum Vemork.  De vroegere krachtcentrale.    Je weet wel, van die film 'Helden van Telemark' met o.a.de goeie ouwe Kirk Douglas.

De weg naar daar was meestal zo'n typische bergweg, een 5m breed, hier en daar een versmalling aan een brug en/of een zijdelingse verbreding om tegenliggers beter te laten passeren.  Het rare is wel dat weinig Noren hier blijkbaar van af weten.

Enfin na zo'n 110 km kwam ik aan in Kommune Tinn en zei mijn GPS bestemming bereikt.  Ja ... mijn oor dacht ik en reed door.  Het eerste bordje dat de deelgemeeente Rjukan aangaf melde nog 54km.  Oké, dus verder getufd.  Voor alle veiligheid ging ik in een dorpje tanken en moest wel in het Noors vragen of ik op de goede weg zat.  De mijnheer bleef met zijn hoofd schudden en zei 'Jeg forstår deg ikke'.  Wat 'ik versta u niet' is.  Ik bedankte en reed gewoon verder.

Het werd voor mij wel duidelijk dat de Noorse gemeenten, de Kommune, eigenlijk wel heel groot zijn.

Rond de middag was ik in Rjukan.  De krachtcentrale viel mij wel op.  Eerst dacht ik dat dit het gebouw was dat door de helden van Telemark was aangevallen.  Neen !! Het is gewoon  de nieuwe electrische centrale.  Een pijl wees uit dat het Norsk Industriearbeider Museum een vijftal km verder was.  Je hoort het volgens mij al aan de naam 'arbeider' dat het een rode instelling heeft.  Maar er was meer.

De parking ligt enkele honderden meters van het gebouw af, ook zo'n honderd meter lager.  Je moet over een brug omhoog.  Gelukkig kan je een minibus nemen, prijs 30NK, heen en weer.  Die nam ik.  Eens binnen zei de kassier om eerst de film te gaan bekijken die direct ging beginnen en dan het museum te bezoeken.

De film : Hier werd zwaar water gemaakt door de nazi's om te gebruiken voor hun eerste atommbom.  Vanuit Engeland kregen Noorse verzetstrijders de opdracht deze centrale te vernietigen.  De eerste maal dat ze dit deden lag de centrale slechts 6 maanden stil.  Nadat er terug productie was deden ze nog een schip zinken en opnieuw een aanslag op de centrale.  Ditmaal stil voor hele lange tijd. Enfin het kwam er op neer dat in 1943 Amerikanen de centrale bombardeerden en de productie stil legden.  In totaal zouden er zo'n 20 Noren bij gestorven zijn.

De film duurde zo'n 3kwartier en het waren voortdurend getuigen en beelden van vroeger, niet de Hollywood productie.  Op het einde zei de presentator dat zij fier waren dat de Nazi's geen atoombom konden maken, maar dat er wel een Amerikaanse was.    Ik moest, blijkbaar niet alleen, even slikken.

Als je nog eens de kans krijgt om de film 'Helden van Telemark' te bekijken, doe het.

Daarna het bezoek aan de fabriek zelf.  Het is ongelooflijk dat naast electriciteit hier druppel per druppel sterk water werd gemaakt.

Het nieuwere gedeelte gaat over  de arbeiders, in de fabriek, maar ook daarnaast.  Eén van de eerste foto's die je ziet is die van een Duitser met wat langer haar en een baard die ook nog een tijdje in Brussel heeft gewoond.  De verschillende foto's die ik nam bewijzen dat het inderdaad een rode gebeurtenis was en de moeite waard om te bekijken.

Hierna ben ik naar het Tinnmuseum gegaan, ik reed er toch langs.  Oude Noorse huisjes die ik toch al wat gezien heb.  Ik kocht een ticket, dronk een koffie, at een wafel met Jørbeerconfituur en kreeg van de mevrouw een stukje bruine kaas.  Het smaakte en rook naar kaas maar mevrouw zei dat het niks met melk te maken had.  Wel met de suiker van de melk.  Raar !

Enfin, terug naar Skien waar ik een deugddoend telefoontje van een dochter kreeg.  P.S. weer hoorde ik op de radio een lied  van Cornelis Vreeswijck.

NOORWEGEN 2012, dag 4, woensdag 11.07

De mc,mc is blijkbaar van pas gekomen want ik ben inderdaad nog een heel aantal dingen vergeten : verschillende groenten zoals paprika, sla, tomaten e.a.  Ook nog de ansjovis ! Ook zoetigheden : pannenkoeken, koekjes en koeken, een soort gebak van bladerdeeg gevuld met chocolade en fruit.

Zo, weeral een mond en een maag vol.  Voldoende voor mij om op weg te gaan naar Kristianssand.

Het is opvallend dat in Noorwegen er meer dan 90% houten huizen staan.  Ook in de steden.  In bossen, die overal zijn, zie je geregeld grote pakken hout om te verkopen.  Ergens las ik ook dat hout het meest verkochte, gebruikte en bewerkte product was in Noorwegen. 

Op de autobahnen zie je ook geregeld de constructie over de weg die je flitst.  Dit is een automatische tolcontrole.  De nummerplaat werd genoteerd en enkele weken later kreeg je thuis de rekening.  Wel tof hé ?

Ik zag ook een raar verkeersbord dat mij deed denken aan een nagelknipper.  Je bent aan het rijden en dan is het moeilijk om er een foto van te nemen, zeker op de autobahn.  Vind er nog wel een.  In ieder geval het was om aan te tonen dat er een vermindering van rijstrook was.

Er was betrekkelijk weinig verkeer, ook in Kristianssand.  Ik vond snel een parking en kon mijn verkenning beginnen.  Beperkt tot de haven en het oude centrum.

Eigenlijk ligt deze stad niet meer in Telemark wat ook een provincie is. 

Tussen haakjes : héél veel mensen onder ons kennen Telemark als een plaats waar in WOII nazi's sterk water maakten om een atoombom te produceren.  Een aantal verzetslieden zijn er tegenin gekomen en hebben de productie stilgelegd.  Er werd een film over gemaakt : De helden van Telemark, met o.a. de goeie ouwe Douglas.

De naam van de stad is makkelijk te verklaren : gesticht door een Christian. Door een uitbreiding van allerlei ambachten en markten en de ferry is het zowat de vijfde grootste stad in Noorwegen.

De haven en het stadscentrum, oude stad inbegrepen, is niet zo groot.  Op de omliggende heuvels liggen nog wel verschillende stadwijken.

Ik bezocht enkele winkel/wandelstraten, ook op zoek naar een cd van een zanger die ik op radio had gehoord.  Eén van een zanger wiens museum ik heb bezocht in Stockholm (hij was toen al wel dood), maar die ik vooral ken van zijn  Nederlandstalige nummers.  Ik hoorde verschillende liedjes van hem in het Noors op de radio de voorbije dagen, o.a. een kinderliedje dat ik supermodern vond.  Wie bedoel ik ?  Yes !!!! Cornelis Vreeswijck.  Maar zijn cd daar niet gevonden.

Naast het gedeelte waar de  ferry's aanleggen is de haven niet zo groot.  Er zijn vooral yachten.

De oude stadswijk Posebyen bestaat vooral uit huizen die nog dateren uit de tijd toen de stad een garnizoensplaats was.  Tegenwoordig is de wijk als woonwijk sterk in trek.

Natuurlijk bezocht ik ook de Domkerk en kocht kaartjes en postzegels.

Ik zocht rond 15u de parking op en reed naar huis, allé Skien !

Ik ging in het restaurant van het hotel eten : mosselen ! Wat kreeg ik ?  Een bord met zo'n veertigtal mosselen op in een bruine (bittere) saus.  Sloeg mij lelijk tegen in vergelijk met onze mosselen.

De koffie daarna en een aantal koekjes waren gratis en smaakten wel. 



NOORWEGEN 2012, dag 3, dinsdag 10.07

Goed geslapen, een goede douche en rond 8u30 naar beneden voor het ontbijt : spek met eieren !  Ik zal maar eventjes volledig zijn over dat ontbijtbuffet : Roereieren, spiegeleieren, hard gekookte eieren, zacht gekookte eieren, niet te dik spek gebakken, gebakken worstjes, een viertal soorten harde kaas, brie, chaumes en nog enkele anderen als surplus.  Hesp, worst, saucis, paté.  Dan een vijftal soorten ontbijtgranen, een hele resem confituur, honing.  Dan koffie, thee, melk, water en diverse fruitsappen.  Ook gewoon wit brood, bruin brood, heel bruin brood, witte en bruine pistolets, knacke brood in diverse soorten.  Ik denk dat ik allles al genoemd heb.  Moest ik iets vergeten zijn, mc, mc, mmc.

Oh ja, de opmerking op dag 1 was juist.  Door mijn stommiteit was eigenlijk dit dag 2 wegens te laat vertrokken.  In het hotel echter geen problemen.

Dus na dit amechtig ontbijt trok ik de stad Skien in. Iets dat opviel was dat als je zei dat je in Skien logeerde, men dit niet verstond, wel : Ah ja, in Sjien !  Ge moet het maar weten hé ?

Het centrum van het stadje is bijzonder klein, winkels gaan pas open om 10u (precies in heel Noorwegen).  Dus op een terrasje een koffietje gaan drinken.  Na de winkelopening ik op zoek naar kaartjes.  Nergens gevonden.  Ik besloot dan maar naar Heddal, zo'n 65km boven Skien te rijden om de stafkerk daar te gaan bezien.

Een vijftal km boven Skien trof ik het Ibsen huis aan wat ik, gezien het vroege uur, bezocht.  Echt de moeite waard, zeker met de uitleg van de jonge vrouw die mij gidste.  In de winter werkte zij in het theater en in de zomer in het Ibsenhuis als gids.  Hij was geboren in een huis in de stad zelf maar zijn ouders kochten dit huis, toen op den buiten !  Henrik, zijn  zussen en zijn ouders konden hier genieten.  Opvallend : hij had een zuster die geestelijk gehandicapt was en toen waren er geen aangepaste opvanghuizen.

Verder naar de bergen : Een weg, meestal weggetjes die zowat 4m breed waren, hier en daar zelfs smaller.  Meestal gingen ze op en neer en in bochten.  Ik had zowaar een tiental stroken van ongeveer honderd meter lang die recht waren !  Zalig om op te rijden maar wel serieus rekening houden met de tegenliggers.  Meestel mocht je er 70 rijden, wat je toch moet gewoon worden.  De Noren houden er blijkbaar een andere mening op na en 70 is voor hen 90 !

In Heddal heb je de grootste Stafkerk van Noorwegen, een volledig houten kerk.  Wij hebben dat al eens op tv of op foto's gezien, maar als je er voor staat en er in bent is dit van WAUW !!!

In de kerk moest je een paar gebeden meedoen, in het Noors en in het Engels.  Dan mocht je foto's nemen en rondkijken.  Men vertelde dat het een kristelijke kerk was uit 1250.  Al meer dan 800 jaar begeleiden ze gelovigen en nog steeds zijn ze parochiekerk.

Ik doorzag toch met mijn foto's enkele dingen : zag symbolen van het vroegere geloof (bijv. ook runen).  Maar ja, dat moest je blijkbaar zelf ontdekken.

In het bijgebouw dronk ik nog een koffie, at een ijsje en vertrok terug naar Skien.  Het was zo rond 18uur dat ik op het zonnig terras van het hotel een grote øl dronk en begon met mijn ervaringen op te schrijven.

Daarna slapen want morgen ging ik naar Kristianssand.



NOORWEGEN 2012 - dag 2, maandag 09.07

Na een goed ontbijt, wat we zowat gewoon zijn in Scandinavië, op weg naar Hirtshals om de ferry te pakken naar Kristianssand/Norge.

Maar ... wat een miserie !  Toen ik de vorige ferry pakte schoof ik aan daar waar je moest inschepen.  Aan het loket kocht ik dan een ticket.  Hier niet, je moest al een ticket hebben geboekt via internet, dan was je zeker.  Maar je kon  er misschien nog wel een kopen op de Terminal van Color Lines, the speed way to Norway !

Wat ik probeerde.  Ik mocht via een speciale exit het inschepingsterrein verlaten om naar de Terminal te rijden.  Hier moest ik op het derde verdiep zijn, loket vijf.  'Sorry sir, full booked, there is a waiting list.'  Ik had geen keus dus ok.  'But wait a moment : there is a free place !'.  Het biljet werd gemaakt , ik betaalde 144 €, kon  naar het inschepingsterrein aanschuiven.  Oef !  Het was ondertussen elf voorbij, iets voor twaalf begon het inschepen.  Toevallig stond ik op de laatste plaats van dek C6.

We vertrokken rond 12u10. 

Zoals alle ferry's bestond deze ook uit een deel restaurants, zitplaatsen, een taxfree shop, een bank en nog andere winkels.  Je moest al verdomd vroeg aan boord zijn om nog een vrije plaats te vinden.  Er werden er heel veel gereserveerd voor familie en kennissen.

Om 15u50 begon de ontscheping in Kristianssand.  Terug op het vasteland stond ik nog zo ongeveer een uur stil voordat ik kon doorrijden.  Zo'n acht rijen auto's moesten zich op twee rijen ritzen : één voor de douane 'iets aan te geven ?' en één zonder aan te geven.  Die ik nam.  Natuurlijk hielden ze mij dank zij mijn Belgische nummerplaat stil : Naar waar ga ik ? Waarom ? Heb ik vrienden in Noor- wegen ? Heb ik wapens bij ? Drugs ? Sigaretten ?  Uiteindelijk mocht ik door, op weg naar Skien.

Die weg, de E8, is soms een autostrade, soms een buurtweggetje.  Er stonden geregeld borden dat er toll zou betaald worden.  Automatisch.  Opgenomen via een constructie over de baan, net zoals in Duitsland.  Enfin, er waren ook vele flitsers wat goed was want soms mocht je 100 of 90, maar ook meestal 70 of 80, ja zelfs 60 rijden.

Ik overbrugde of liever overtunnelde de afstand van bijna 400 km en was rond 19u in het hotel.  Er waren inderdaad een boel tunnels, sommige van maar 300m, maar ook van bijna 3km.  En in zo'n tunnel is het 60 !

Na een lichte maaltijd, een biffburger, naar mijn kamer om te slapen.



NOORWEGEN 2012 - dag 1 : zondag 08.07

Ik werd nogal vroeg wakker van de regen die tegen de ruiten tikt, om 4u45.  Gisterenavond had ik alles al ingeladen en na een lekkere douche vertrok ik om 5u15.  Ik noteerde mijn km stand : 22.646 !

Het regende zowat tot in Venlo en een piepzonnetje verwarmde dan tot aan Bremen. Bremen mankeert eigenlijk aan de titel want de twee laatste dagen ga ik deze stad doorkruisen.

Eventjes voorbij Bremen werd het zelfs warm en via een achttal werken van gemiddeld zo'n 12 tot 20 km het stuk bereikte ik Hamburg, Freie Stad Hamburg.  Het was lichtjes aanschuiven en we duikelden de Elbetunnel in.  Het viel nogal mee want er werd aan een tweel rijstroken gewerkt.

Op een 'ik en ne gij' bereikte ik Flensburg en besloot een kop koffie te drinken in de laatste Duitse stop.

In Denemarken waren de werken die ik in mei zag ondertussen zo goed als gedaan, nog enkele km en het zou verleden tijd zijn.

Ik passeerde de bekende steden en wuifde ze na en vrij snel, het was al avond,  was ik aan mijn  hotel in het noorden, het stadje Tylstrup.  Een toffe kamer en een lekker avondmaal (steak met groenten en 'french fries') en hop naar mijn bed.

Morgen naar Hirtshals om de ferry te nemen naar Kristiansand/Norge.

Denemarken 2012 - dag 7 - 12.05.2012

Het was veel te vroeg om vandaag een ontbijt te genieten.  Gisteravond had ik al afgerekend, alles bijeen 2375 DKK betaald, een kleine 300 euro.

Ik vertrok om 20 voor 6 in Knebel.  De rit verliep zonder problemen, alleen weer in de buurt van Eindhoven had ik problemen met mijn GPS.  Ik volgde echter de wegwijzers en belandde héél tijdig in Burcht om mee het verjaardagsfeest van Robbe te vieren, om 15u30.  Goed gereden hé. 

Enfin, binnen iets meer dan een maand ga ik weer dezelfde richting uit maar dan met een overzet naar Noorwegen.  Je hoort er nog van !



Denemarken 2012 - dag 6 - 11.05.2012

Eigenlijk wou ik met de bus naar Arhus rijden vanuit Rønde.  Toen ik naar de busingang wandelde zag ik echter dat er al mensen recht stonden wat ik geen optie vond, dus met de auto !

Ik parkeerde in een garage in het centrum van de stad, die in verbinding stond met het centraal station.  Interessant om terug te vinden.

Aarhus is de tweede grote stad van Denemarken, er wonen een 300.000 mensen en als je de grootstad zo'n dertig km. uitbreid dan kom je tot 800.000 ! Wat je helemaal niet zou zeggen.

Er zijn wel wat dingen te zien : de kathedraal die de grootste van Denemarken is, een Viking/atelier (dat spijtig genoeg in herbouw was), den Gamla By (de oude stad) oude gebouwen uit heel Denemarken, een soort Bokrijk.

Er is ook in 1998 een Europees verdrag overeengekomen over toegang tot info en deelname aan besluitvorming.  Naam : Het verdrag van Arhus.

Ik was al een tijdje door de stad aan het wandelen, had de kathedraal bezocht en zat een koffie te drinken in een café waar ik de info ronde den Gamla By inkeek.  Het was al middag en ik dacht dat een bezoek hieraan te lang zou duren.  Dus iets voor volgende bezoek.  Vanmiddag had ik nog een plannetje.  Daarom.

De kathedraal ! Gebouwd, allez begonnen bouwen, tijdens het einde van de 12de eeuw.  Het is een romaanse baseliek waarvan de bouw eindigde in 1350.  Er moest heel wat herbouwd worden wat uiteindelijk in 1449 een transformatie als gotische kathedraal opleverde.  Met een lengte van meer dan 90 meter kunnen er 1200 mensen ontvangen worden door de patroonheilige Sint Clement, ook de patroon van de zeemannen (daar toch).

Vroeger, in 1520, was de kerk volgeschilderd met fresco's.  Er blijven er nog enkele over, goed onderhouden, die een beeld van vroeger geven.

Er hangt ook een scheepsmodel, gebouwd in Nederland.  Het is een model zoals tsar Peter de Grote van Rusland echte gebruikte om de zeeën te overheersen.

Ook het altaar mag gezien worden.

In ieder geval is de kathedraal in zijn geheel de moeite waard !

Een lekker broodje in een zaakje boven het station was voor mij zowat het afscheid van Arhus.  Ik had nog wel wat dingetjes voor de familie gekocht (voetbalsjaal !!!!).

Mijn auto stond nog koel in de garage en was een ideaal transportmiddel naar het noorden, naar Ebeltoft.  Dit is een haven waar een fregat tentoongesteld is, wat ik zeker wou zien. 

In normale omstandigheden waren er 430 bemanningsleden, 132 kanonnen, een anker van 2,5 ton.  Zijnde het 'Fregatten Jylland'.

Het museum van dit oorlogsschip was open, schip zelf : werken !!! Maar rond augustus zou alles af zijn en dan mogen de bezoekers met het 60DK ticket dat ze vandaag kochten, gratis binnen !! Tof hé ?  Ben dan spijtig genoeg niet in de buurt, misschien later ?  Enfin het gesprek met een man uitgedost in officiersuniform van vroeger was ook heel leuk.  Hij vertelde heel veel over het leven aan boord vroeger én serveerde zelfs een koffie.

Ik reed terug naar Knebel, niet zover hier af.  Aan de baai dronk ik nog een koffie, bestelde een broodje met worst (wat weer een heel bord opleverde) en reed naar het hotel.



Denemarken 2012 - dag 5 - 10.05.2012

Eigenlijk werd ik al heel vroeg wakker van de regen.  Heb dan voor het ontbijt nog wat gelezen in een boek van Arne Dahl, één van de meest succesvolle Zweedse schrijvers van het moment.

Over dat ontbijt hoef ik niks meer te zeggen want het was weer eens overvloedig. 

In de regen trok ik daarna naar Rønde om vandaar de autoweg te pakken naar Hobro om het Vikingecenter Fyrkat te gaan bezoeken.

Eigenlijk een nagebouwd vikingstad.  Toch de moeite waard want er was bijv. een Vikingegården waar je allerlei materiaal kon zien dat Vikingen vroeger gebruikten, als boeren, niet als soldaten.  In een ander gebouw staat een maquette van het Fyrkatborgen (het Fyrkat fort), wat vroeger op die plaats ook stond.  Het fort werd in 980 door koning Harald Blåtand (Harald Blauwtand) gebouwd.  Allez, hij gaf de opdracht maar zal er zelf niet zoveel aan gedaan hebben.  Naast het ringfort werden er ook een 16 tal langhuizen neergepoot.  Eén van deze huizen is in het Vikingecenter nagebouwd.  Het is 28,5m lang en gebouwd uit eik.  Je kan er ook vanalles bekijken en meedoen, bijv. hoe Vikingen brood bakten.

Natuurlijk, om wat geld te verdienen, is er ook een Besøgscentret (een bezoekerscentrum) waar je Vikingkledij kan aantrekken en eventueel kopen.  Er is ook geregeld een exhebitie waar je vragen kan beantwoorden of stellen over wat de Vikingen zoal dagelijk deden.  Interessant : de namen van onze weekdagen ! Bijv. dinsdag is afkomstig van Viking noors : Er was altijd een dag dat de Vikingen recht spraken of in hun taal  'thing' hielden.  Zie je het 'thing'-dins (dag) ?  Meer begrijpbaar : woensdag of Wodansdag, donderdag of Donnarsdag, vrijdag of Freya'sdag.

In de zomer zijn er ook allerlei aktiviteiten : brood bakken in een zelfgebouwde oven buiten, voorwerpen smeden, wol bewerken, knutselen, enz... plezante dingen die ik nu moest missen (sniksnik).

Natuurlijk is er ook een Vikingekiosken waar je allerlei voorwerpen kan kopen.  De xxl tshirt die ik kocht bleek thuis een xl te zijn.  Dus iets om iemand cadeau te doen.

Een leuk bezoekje, maar echt veel nieuw over de Vikingen heb ik niet geleerd.

Ik reed terug naar het centrum van Hobro om te parkeren en wandelde, het regende niet meer, door de winkel/wandel straten.  Een koffie (met gebak) ging er ook goed in.

Laat in de namiddag, bijna avond, terug naar Knebel.  In de heuvels daar ging ik nog een Porskær Stenhus bezoeken.  Het was niet echt goed licht waardoor je de menhirs niet echt goed kan zien.

In een restaurantje heb ik reuzegoed gegeten : een voorgerecht met scampi, een entrecote met fritjes en veel groenten, uiteraard twee glazen wijn en een koffie als afsluiter.  Prijs (de duurste die ik had daar) : ongeveer 50 euro.  Kom je ooit daar en wens je ook van die mensen hun maaltijden te genieten, het was in Restaurant Tinghulen bij Rikke & Marianne (twee madammen).

Het was echt donker, dus naar Knebel, een beetje tv gezien en dan goed geslapen !



Denemarken 2012 - dag 4 - 09.05.2012

Eventjes een kleine rechtzetting : toen ik gisteren terug naar Knebel wou rijden deed ik dit langs Vyborg.  Ik had gelezen dat de kerk heel bijzonder was, dat er reeds verschillende koningen in getrouwd waren.  Dus.  Er was een vrij late plechtigheid, voor de hoofdingang van de protestante kerk.  Ik zag een kist staan en een hoop mensen daarrond.  Het duurde toch nog meer dan een kwartier voordat de kist werd weggevoerd.  Stilletjes aan verlieten de mensen ook hun kring.

Zo, dat is dan rechtgezet.

Na het weeral meer dan voldoende ontbijt, op weg naar Billund, meer dan 100 km naar het zuiden.  Geen probleem want hier ligt het land waar zowel mijn kinderen vroeger, als mijn kleinkinderen nu zich mee amuzeerden : Legoland ! Inkom : 299 DK voor 1 dag (ongeveer 40 euro). Omdat de parkeerautomaten defect waren moest je de 50 DK parkeergeld ook aan de kassa betalen.

Zeker voor kinderen, maar ook voor volwassenen is Legoland de moeite waard.  Er zijn meer dan 60 miljoen Legoblokken gebruikt om vanalles op te bouwen, huizen, havens, stukken stad, van verschillende landen uit Europa.  Ook de luchthaven (de echte is naast het park), verschillende bekende gebouwen, o.a. Witte Huis, Vrijheidsbeeld, enz...

Er is ook een cowboydorp, Legoredo Town, een pirateneiland, een Ridder koninkrijk, een avonturenland, en nieuw een Polarland.

Overal in dit grote park kan je natuurlijk eten en drinken. In de saloon van Legoredo heb ik genoten van een fameus bord spareribs met een glas Fadøl Stor.  Lekker !

Het was al later dan 17u, een uur later zou het park sluiten, dat ik afzakte naar de 'The biggest Lego shop in the world' om enkele originele Lego cadeautjes te kopen.  Maar ... kenden ze niet daar, moest eens op de side kijken !  Voor onze Jules en Robbe vond ik wel iets.  Tsja, de rest komt dan nog hé ! 

Ik zou een boel huizen enzo kunnen beschrijven, maar je kan beter de foto's zien !  Veel genot !



Denemarken 2012 - dag 3 - 08.05.2012

Het ontbijt was weer geweldig, een kopie van dat van gisteren.  Plus : vandaag kreeg ik er een eitje bij ! De mevrouw vroeg wat mijn plan voor vandaag was.  Ik vertelde dat ik een oude man ging bezoeken.  Eventjes verbazing maar haar man zei haar wie dit was : De meneer van Tollund.  En als ik toch in Silkeborg was moest ik naar de tentoonstelling van Jorn ! Héél véél de moeite waard.

Ik zei 'tak' voor deze info en na mijn laatste slok koffie 'hej hej' om dag te zeggen.

Dan op weg naar Silkeborg, dit via Arhus.  In totaal bijna 100 km.  Hier misschien veel, ginder een habbekrats. 

Silkeborg is niet echt een grote of een kleine stad, zowat middelmatig, te vergelijken met Lier.  Ik had heel snel het Info voor toeristen gevonden en de nodige docu gekregen.  Het Silkeborg museum, waar ik die oude man ging bezoeken, was vlak bij.

In het museum kreeg ik een aantal gidsen die zelfs in het Nederlands waren.  Wat ik ook tof vond was dat de verschillende deuren automatisch open gingen, er altijd een oprit gemaakt was voor rolstoelen, dus toegankelijk voor gehandicapten.  Het was nochtans gevestigd in het oudste huis van Silkeborg, gebouwd in 1767.  Er was niet alleen een oude man, ik bedoel uiteraard de man van Tollund, het veenlijk van enkele duizenden jaren oud dat er een goede mummy uitziet, maar ook een hele collectie glas, stukken uit andere eeuwen, een 'kasteel'scene, enz... Echt te moeite waard.  De mijnheer die het gebouwd heeft, mr. H.Hoff, eigenlijk een industrieel noemde het Silkeborg Hovedgard.  Hij had een heel bekend papierfabriek en was één van de voornaamste personen in Silkeborg, daarom kreeg hij een titel 'Captain of Horse'. (????)  Het museum in zijn woonhuis kwam er pas in 1951.

Ik was er wel enkele uren zoet.  Daarna wandelde ik naar het stadscentrum om een koffie te drinken en enkele foto's te maken.

Volgens de man in het museum was het andere museum, dat van Jorn, maar enkele straten verder.  Dus, hup, op weg. Sloeg echter wel een beetje tegen want was gewoon aan de zuidrand van de stad.  In de Gudenåvej 7/9.

Asger Jorn (1914-1973) is internationaal zowat bekend als de meest belangrijke Deense artist.  Hij was tevens lid van de Cobra groep (Copenhagen, Brussel, Amsterdam).  Zijn museum is immens groot en heel plezant er was nu tevens een tentoonstelling van Ensor !

Wat mij opviel is dat vele scholen meedoen aan vieringen van beide artiesten en zich buigen over hun werk door zelf kunstwerken te maken die daar ook tentoongesteld worden.

Ik kan er nog veel over schrijven maar je kan beter de foto's bekijken !

Veel kijkgenot !



Denemarken 2012 - dag 2 - 07.05.2012

Mea culpa, enz... mijn vorige titel was een jaar te laat ! Geen 11 maar 12.

Het 8uur ontbijt in het b&b hotel was iets om naar huis te schrijven : een pistolet met sesamzaadjes, een pistolet met negerzaadjes, een tijgerpistolet, 2 héél donkere boterhammen vol zaadjes, 2 witte boterhammen , een viertal toastjes, een groot glas fruitsap, een thermos koffie, een viertal schellen kaas, idem hesp, idem salami, een schijf smeerpaté en diverse potjes confituur en choco.  Wat jullie denken weet ik niet, maar ik zou hier meerdere dagen van kunnen eten.  Prijs : 55 Deense Kronen ! (nog geen 8 euro).

De lieve gastvrouw gaf mij een boek met toeristische info over het deel van Denemarken waar wij nu in zaten.  Ik leerde dat wij in een deel van Jylland (Jutland) waren dat Djursland heet.  Ge moet het maar weten !  Er zat ook een kaart bij die de weg wees naar Grenà, een stadje 40 km naar het noorden, aan het Kattegat wat ik absoluut wou zien.  Dus op weg !

Het was nog vrij vroeg en de winkels in Grenà gingen pas open.  Ik zocht een café (of een soort) om iets te drinken.  Enkele koffiehuizen waren nog gesloten, de bar van een hotel was open maar daar dierf ik niet binnengaan. 

In een straat aan de kerk (Torvet 8) was er een boekenwinkel open.  Hier kocht ik de kaartjes en de postzegels bij Bog & Idé.

Ik nam nog wat foto's en vertrok dan naar een museum aan de Færgevej 4 waar ze vissen hadden en wat aan het Kattegat lag : het Deense haaiencenter of Danmarks Hajcenter met als officiële naam : Kattegatcentret.  Een heel modern gebouw met een betaalparking !  Er waren verschillende aquaria en ook een gang onder één waar de haaien zich in bewogen (Aquatopia ?).  Indien je had gereserveerd kon je in een bijzonder groot aquarium zwemmen en duiken, tussen haaien en andere vissen.  Spijtig, maar ik was te laat ! (om mensen er in te zien gaan hé !).

Buiten, een groot terras, nu leeg vanwege de tijd van het jaar.  Daarachter : het Kattegat !  Eerst was er nog een afgezet zwemdok waar zich robben in bewogen.  Maar : Het Kattegat ! Zo'n schoon water !!! Allez dat vond ik toch en volgens de kaart was dit zeker het Kattegat !  Tof hé ?

Enfin, een stuk na 11u reed ik terug richting Arhus.  Onderwegen zag ik een pijl 'Skandinavisk Dyrepark' staan.  Hop, daarheen !!  Naar de Nødagervej 67B in Kolind.  Een vrij grote zoo.  Het allereerste dat je zag, na te betalen (160 DK) kwam je een in het oog vallende kooi tegen met slangen, goed afgesloten van de openbaarheid : enkele adders en een ringslang.  Er werd gewezen op de giftigheid van adders, zekers voor kleine kinderen.  Tevens de vraag/opmerking dat je als je ze ziet er niet naartoe te gaan om ze op te rapen.

Verschillende beren zaten in een groot domein waar een houten brug doorliep.  Er werd ook uitdrukkelijk verboden om op de railing te klimmen of kinderen er op te zetten.

Als je de richtlijnen niet volgde dan konden ze u uit het dierenpark verwijderen.

Nadat ik door het eerste deel had gewandeld, vol met herten en reetjes, kwam ik aan een soort eethuis : Bjælkehuset.  Hier bestelde ik de hamburger van het huis.  Amaai ! Een volle schotel groenten, daarop een blijkbaar klein brood wat een broodje moest voorstellen, hiertussen weer groenten en een hamburger groter dan mijn hand.  En da smaakte !!! Prijs 70 DK !!!

Na het eten trok ik mij op gang om naar het volgende gedeelte van het park te wandelen : naar de elanden, de ijsberen, de muskus ossen, de bruine beren, de evers, enz...

Ik verliet het park bij het sluitingsuur en terug op weg naar Knebel.

Onderwege stopte ik in Rønde aan een terras aan het water om daar enkele koffie's en een avondbroodje te verorberen.

Morgen ga ik een oude man bezoeken !!??



denemarken 2011 dag 1 06.05.2012

Zondag is voor mij nog altijd de dag om, héél vroeg, op vakantie te vertrekken.  Daarom ook vandaag.  Om 7u reed ik met 17.950 km op mijn meter door, op weg naar Knebel, Jutland, Denemarken.

Net zoals vorig jaar in Oelegem op de autostrade naar Nederland.  Via Eindhoven en Venlo naar Duitsland richting Bremen.  Net zoals vorig jaar begon in Bremen, tot in Hamburg de 'autobahn' open te liggen in vernieuwingen.  Ik schat dat tussen Bremen en Hamburg de afstand ongeveer 100 km is en de helft daarvan zijn 'baustelle' waar je 80 of 60 mag rijden.  Leuk hé ?

Eventjes voor Hamburg werd het nog erger : de autobahn was volledig afgesloten en je moest een omleiding volgen langs een gewone weg door verschillende dorpjes.  Omleiding U1.  Dit aan een snelheid van ongeveer 10km per uur gedurende een 30 tal km.  Meestal stond je ook erg lang stil in file.

Ik zag het plaatje U1 en volgde dit, net zoals vele andere file-leden.

Uiteindelijk melde dit plaatje dat we de autostrade op moesten.  Wat we deden.  Ik vond de omgeving raar : zag niks meer van Hamburg, zag ook de tunnel niet en vond dat we door de buiten reden.  Raar !

Ineens zag ik borden dat wij bijna aan de ferry waren.  De ferry ?  Welke ferry ? Duitsland grenst toch aan het land aan Denemarken.  Enfin het was zover : in plaats van naar Flensburg leidde U1 ons naar Puttgarden,  een kleine haven aan de Mecklenburger Bucht (wat dit in het Vlaams wil zeggen versta ik en ik voelde het op dat moment ook zo aan). 

Ik betaald braaf aan het loket de som van 76 euro, wat ik verdorie niet goedkoop vond om met die ferry naar het Deense Rødby te varen.

Eens daar moest ik eerst richting Kopenhagen, zo'n 20 km en dan naar het noorden, richting Slagelse wat ik kende van vorig jaar.  In Slagelse de autostrade op richting Odense, over de Storebæltbrug.  Dan verder richting Kolding en eventjes daarvoor richting Velje, Horsens, Arhus.  Dan een 40tal km gewone weg naar Knebel, naar Thorup Gjæstgiveri, Pakhusvej 1 bij Dorthe Marie Thomsen.  Ik was daar een pak later dan voorzien wat voor de lieve mevrouw geen probleem was.  Ik kreeg een schitterende kamer en sliep erg goed.

Er is iets mis met mijn albums, maar ze regelen dit zo snel mogelijk zodat ik ook de foto's er kan opzetten.  Je hoort er wel van.



Juist naast het podium !!

Gisteren was het de 29ste KWB Quiz in Ranst. Zoals altijd hebben wij deelgenomen, Bob, Jan en Riet Bots, ik. Onze ploegnaam : G.O.K. ofte God only knows. Meestal halen wij daar een vrij goede uitslag, meer dan de helft van onze deelnames eindigden wij bij de eerste tien.
De laatste jaren nemen er een record aantal ploegen mee : rond de 8O. Gisteren 86 !
Het was een heel plezante quiz die ons goed lag. Iedereen wist wel een aantal antwoorden. Ook soms foute. Wij begonnen op de 21ste plaats en halverwege stonden wij derde, op 4 punten van de eerste.
Onze einduitslag : 4de (op 86) op 2 punten van de eerste. Tof hé !

HET BORGERHOUTSE BEGIN

Als je met tram 10 van Borgerhout (bijv. Turnhoutsebaan) naar Deurne rijd (bijv. naar Cafe The New Partners), dan stopt die juist voorbij de Turnhoutsepoort aan ... Het Foorplein ! Verschillende honderden meters in de buurt is geen thuis of kat te zien ! Jawel, je ziet de Donker Poort. Die brug onder de centers is zowat het centrum van mijn heel jonge jaren, van 8 tot 15.

De lege ruimte aan het Foorplein, een eind verder de blokken van het Hof ter Lo, het stukje ring daar, de eieren van de waterzuivering, enz.. zagen er vroeger totaal anders uit. Hier lag een woonwijk, hier woonden wij ook en beleefden zowel gouden als andere gebeurtenissen. Wij woonden in de Roozendaalstraat en op de Franse lei. Zie hieronder een kaart van deze wijk.
Aan één van die eilanden onderaan rechts stopt nu nog tram 10. Aan het Foorplein, juist over het café aan de punt van de wijk. Ga je vandaar naar boven dan is de eerste straat links de Roosendaalstraat. Naar boven vanaf die straat is het de Franse lei. De tweede straat links is de Beiaardstraat, de derde de Bankstraat. Allemaal die straten komen uit aan de centers aan de Buurtspoorweglei. Vanuit de Roosendaalstraat is er een straat, naar de Donker poort ( de opening tussen de blokken links, de spoorwegcenters, namelijk de Pasteurstraat.
Je ziet nog een beetje, waar de donker poort stopt een straat links en rechts, de Statielei en rechtdoor de Jan De Laetstraat.
Mijn ouders gingen uiteen toen ik 8 was en mijn moeder ging samen met mij en mijn jonger broer verhuizen van 's Gravenwezel naar Borgerhout, naar de Jan de Laetstraat. Ik weet absoluut niet meer welk de huisnummer was. Kom je vanonder de Donker Poort de Jan De Laetstraat in, dan is het het tweede huis aan de linkerkant. Wij gingen op het gelijkvloers wonen, slapen deden ik en mijn broer in een kamer die een tussenverdiep vormde. Op het eerste verdiep woonde een ouder koppel : Miel en Melia. Heel vriendelijke mensen. Eén van hun kleinkinderen was een wielrenner die in Deurne woonde. Later werd die kerel verslaggever bij de Volksgazet. Miel was een heel hevige Antwerpsupporter, hij was ook vlagdrager. Toen wij elkaar beter kenden nam hij mij mee naar 'den Antwaarp' en leerde mij supporteren, meestal met wat hardere woorden, zowel van geluidskwaliteit als van inhoud.Het huis op de hoek zag er toen al wat antieker uit en leek hoognodig een herstelbeurt te moeten ondergaan. Soms hadden wij op een keer enkele maanden een buurman, meestal stond het echter leeg. Wij dachten dat het voornamelijk een paleis was voor muizen en ratten. Aan de andere kant van onze woning lag een iet deftiger woning. Hier woonden broer en zus : Gust en Mit. De enigen van de buren die een auto hadden en het bleek dat zij geregeld naar 's Gravenwezel reden. Beiden erg katolieke mensen met ook nog verschillende huizen in eigendom.
Toen ons ma een tv had kwamen zij geregeld naar ons om tv te kijken, met dikwijls heet veel kritiek van Mit omdat sommige gebeurtenissen op tv elkaar snel opvolgden.
Zij hielden ons ook goed in 't oog of we zondags wel naar de mis gingen. Hierop hadden wij toch vlug iets gevonden om aan hun aandacht te ontsnappen. Wat niet altijd lukte en serieuze reprimades tot gevolg had.
Ondertussen had ons ma werk gevonden : onderhoud van de school in de Helmstraat. Wij gingen hier naar school.
Hoe het gebeurde weet ik niet maar ons moeder leerde een man kennen die in de buurt woonde. In de Buurtspoorweglei, samen met zijn dochter Agnes : Tuur (Alois) De Coene. Hij werd de va, onze stiefvader, Agnes werd onze stiefzuster. De va werkte op Starfruit, een firma die bananen invoerde en verdeelde aan allerlei winkels en verkoopcentra in Vlaanderen.
Onze woning werd eigenlijk te klein en we verhuisden : naar de Franselei.
Als je de foto van de kaart (bovenaan) bekijkt dan zie je een kruis wat aangeeft dat daar een kerk was, het tweede huis daarboven woonden wij.
De kazerne rechts was afgebroken toen wij er gingen wonen, de kerk zou ook later aan de linkerkant gebouwd worden.
Volgend berichtje meer over deze wijk.