Een paar dagen geleden vertelde ik over het initiatief van Annemie (en natuurlijk haar man Marc) om een petanque avond te organiseren voor een schooltje in Kabondo. Ondertussen weet ik er veel meer van. De ruwbouw van het schooltje (ik geloof 3 klasjes) staat er al. De eerste studenten worden welkom geheten. Maar dit is nu waar het schoentje wringt. Een student kost ongeveer €25 per maand ... en dat hebben die mensen niet. Daar is het waar voor gewerkt moet worden.
Ons initiatief krijgt stilaan vorm : We gaan uiteraard petanquen, er komen daarvoor trouwens speciaal mensen voor. Verder serveren wij een typisch Keniaans gerecht - Ugali - een soort van maisbrij met daarbij stukjes kip. Wij doen hiervoor een aanpassing aan onze westerse gewoonten en gaan een bordje met vork (of lepel ?) gebruiken en niet onze 'reine' rechterhand.
Voor de bereiding van deze ugali kan ik beroep doen op Sylvie (hallo Sylvie ! Al hartelijk bedankt) en haar vriendin. Natuurlijk zullen er ook broodjes zijn.
Allerlei milde vrienden hebben ook al een aantal mooie (en lekkere) dingen gegeven om een tombola te doen (allemaal heel erg bedankt).
Van Annemie heb ik twee cd's met foto's uit Kabondo waar ik een montage van aan het maken ben.
Wij krijgen ook al verschillende bevestigingen van mensen die aanwezig zullen zijn. Enfin, hoe zegt men dat ? Het begint te lopen (als een trein) !
Uit ervaring weet ik ook dat het systeem van maandelijkse stortingen héél lucratief is. Ik doe dan ook een poging hiermee te beginnen.
Bij heel de voorbereiding stoten wij op een site over Kenia waarin wij ontdekten dat 'Karibu !' Swahili is voor 'welkom !' Een term die ik, al was het maar voor deze blog' gretig overnam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten