Terug thuis, deel 3 : opgemerkt !

Eigenlijk is mijn ziekenhuisbezoekverhaal gedaan maar toch nog enkele dingen die ik opmerkte of waar ik moest over nadenken. Niks speciaals hoor !
De eerste dag zag ik op het dak van de kliniek iets staan dat ik niet kon thuisbrengen. Dank zij mijn bril ontdekte ik dat het vogels, namelijk uilen, waren. In steen. In totaal heb ik er toch een drietal zien staan. De vriendelijke verpleegsters konden mij niet helpen met achterhalen waarom die er stonden. Ik vermoed dat ze een afschrikmiddel zijn tegen andere vogels, bijv. duiven. Zo blijven de verschillende daken toch duivenstrontvrij.
In de cafetaria staat ook, achter glas, het skelet van een witte vinvis. Dit ontlokte onze Jules de kreet : Kijk ! Een dinosaurus !. Ik herinnerde mij dat ze tijdens het bouwen van het nieuwe gedeelte van de kliniek verschillende vondsen deden. Dit is er één van. Tof bekeken om het bij te houden en tentoon te stellen.
Als laatste, en dit is geen veralgemening voor de kliniek. Ik had een gemeenschappelijke kamer gevraagd. Door blijkbaar drukke bezetting kreeg ik echter een éénpersoons. Wanneer je in bed lag en omhoog keek, of op ooghoogte om je heen : geen enkel probleem. Keek je naar de vloer dan zag je een kleine tegeltjesvloer die hier en daar wel wat verzaakt was en die duidelijk aan vernieuwing toe was. Ik kreeg het gevoel van ofwel ergens in een oude oostblokkliniek te zijn ofwel 50 jaar te laat te zijn. Er was ook geen douche !!! Voor een kliniek lijkt dat vooral een minpunt. Indien ik, wat zoals gezegd, indien ik een éénpersoons gevraagd had en die kamer had gekregen, zou ik zeker bezwaar maken tegen bijbetalingen !! Dit doet echter niks af aan de kwaliteit van de verpleging die top was !

Terug thuis ! (alive & kicking) 2

Tof dat je door het eerste deel bent geworsteld en nu zelfs het vervolg wil lezen.

Dag 3 : De vriendelijke zwarte verpleegster kwam mijn ochtendmedicatie brengen, wenste mij een goede dag en verdween ! Ondertussen hoorde ik op de gang de kar met ontbijten voorbijdenderen. Ik dacht 'en ik dan ?'. Voor mij was dit een teken dat men weer iets ging doen. Een begeleidster kwam binnen en bracht mij, te voet, naar beneden (radiologie) voor een MR (?) scan. De radioloog (of hoe noem je zo'n kerel) gaf mij een literfles Spa plat en een bekertje met de order dit op een half uur leeg te drinken, kwestie van verdeling achteraf van de contrast vloeistof. OK ! Een hele klus voor mij maar het lukte. Na een halfuur mocht ik binnen en in een soort schelp gaan liggen. Op de mevrouw haar vraag of ik dit kende antwoordde ik 'alleen van dr. House'. Blijkbaar een leuk antwoord want weer was het ijs gebroken. Zij zeiden dat ik instructief ging krijgen tijdens het scannen, dat het iet van niks was, dat er vloeistof was ingespoten en dat ze wel gingen zeggen wanneer die aktief, ook warm, werd. Maar dat alles best te dragen was.
Ik volgde de instructies op (diep ademhalen, stoppen met ademen -nu al dacht ik !- , terug ademen, het apparaat gaat verder scannen, de vloeistof word actief - en dat voelde ik verdorie ! Ik had het gevoel dat zelfs mijn dikkedarmsluitspier ineens op een vuur lag waarbij ik even het gebod gaf 'dicht blijven hé !!!!' - )
Na deze ervaring terug naar boven waar ik een baxter kreeg met vitaminen ! De goede dokter vond dat ik door allerlei voedingswaren niet te eten zeker een tekort hieraan zou hebben. Eigenlijk kreeg ik die gisteren al nu ik hierover nadenk. De mannen van ons werk die op bezoek kwamen, dat was gisteren. Er was er een bij die een stoma heeft. Hij zag die baxter hangen en zei : Oh, gij hebt ook een zakske ! Ik maakte hem duidelijk dat in mijn zakje geen pis inzat (ondanks de kleur) en dat het in mijn lichaam ging. Bij hem gaat het uit zijn lichaam. Of het duidelijk was of niet zal achteraf wel blijken.
's Avonds kwam ons Goedele en onze Jules weer op bezoek. Ook Robert en ons Frieda. Wij trokken samen naar de cafetaria waar ik nog een lekkere tas soep dronk terwijl de anderen hun frietjes mét opaten.

Dag 4 : 's morgens weer ontbijt. Dan doktersbezoek. Uit de scan bleek dat er rond mijn slokdarm geen wildgroei was en ook dat mijn longen ok waren. Als ex-roker vond ik dat een toffe boodschap. (Ik zou kunnen zeggen 'leuke boodschap' maar ik vind 'leuk' zo'n hollands woord dat te pas en te onpas gebruikt word dat ik het zoveel mogelijk wil vermijden). Hij zei ook dat er in mijn darmen een kleine uitwas was (zoals een fietsband die je te hard hebt opgeblazen zei hij) maar dat dit geen kwaad kon. Ook mijn slokdarm zelf leek niet te erg te zijn. De vernauwingen zijn wildgroei van een infectie door teveel zuur. Wat de stelling die ons Goedele van tevoren al poneerde bevestigde. Het had geen zin meer mij daar te houden, de rest, de behandeling ging gebeuren via de polykliniek, donderdag a.s. de eerste maal van enkele keren.
Ben benieuwd !
Met de hulp van ons Freya geraakte ik terug thuis, na eerst nog wat gewinkeld te hebben, kwestie van de volgende dagen niet te verhongeren en mijn koelkast ook wat werk te geven.
Trouwens dochters, allebei fantastisch bedankt !!! In het hospitaal liggen was bijna, met jullie support, een pretje !

Terug thuis ! (alive & kicking)

Zo, terug thuis na het kleine weekje ziekenhuis. Wat er nu juist gebeurt is ? Wel :

Dag 1 : ingeschreven aan de balie, 50 euro voorschot betaald, door een vriendelijke begeleidster naar boven gebracht. Overgedragen aan een even vriendelijke verpleger die mij naar mijn gekozen gemeenschappelijke kamer bracht die een éénpersoons bleek te zijn wegens gebrek aan plaats op. Vriendelijke verpleger ondernam drie pogingen om een slotje in een ader te steken. Toen hij de geleende sportzak zag waarin ik mijn dingetjes in had meegebracht (broeken,pyjama,zakdoeken,boeken) werd hij heeeel enthoesiast want Ajax fan !! Maar eigenlijk Anderlechtfan (met stadionverbod). Kreeg 's avonds bezoek van ons Goedele en een vrij oppassende Jules uit angst besmet te worden met één of andere ziekte (was vrij vlug over).
Dag 2 : nuchter en in bed naar gastro-centrum gebracht. Voelde mij wel ineens tot zieke gebombardeerd. Een dokter nam een echo van mijn borst en maag enzo. Nadat hij mij had ingewreven met de gel en zijn kijkertje op mijn buik zette zei ik 'Aha' !!! Oei, zei hij, is er iets. Ik zei neenee, ik merk dat ik niet zwanger ben !!! Humor deed het. Enfin uiteindelijk bleken gal, lever, nieren en darmen ok te zijn. Een beetje gasvorming in laatste te na gesproken. Zei dat ik daar echter vlug van af kon raken (door billen op te tillen). Daarna gastro genomen onder verdoving. Een dokter spoot iets in het slotje (ik lag op mijn zij) hij zei van het even in te maseren, doe maar dacht ik terwijl ik de muur zag wazig worden. Om beter te concentreren sloot ik even mijn ogen, deed ze weer open en keek recht naar een bordje W.C. 'K verstond er niks van want dat kleefde toch niet op de muur die ik aan het bestuderen was. Even rondgekeken en ja ik stond in een terug-wakker-worden-wachtruimte. Door de vriendelijke begeleiders van Monica (zo heet middelares tegenwoordig) terug naar boven gerold naar mijn kamer. Middagmaal opgegeten en verder geslapen. 's Avonds kwam ons Freya op bezoek en kon ik haar het hele verhaal vertellen.
De twee volgende dagen zal ik morgen schrijven, dan toont het precies langer !

SLIK !

Na enkele jaren genoten te hebben van moeilijkheden tijdens het eten is er eindelijk (hoop ik) een licht aan het einde van de tunnel. Gisteren lapte een gastroscopie mij dat. Tijdens een kotsrijke sessie stelde de dokter vast dat mijn slokdarm vernauwd is. Hij kreeg zelfs die darm met de camera aan er moeilijk in. Daar moest dringend wat aan gedaan worden zei hij want binnenkort zou ik niet meer kunnen eten en ook niet of heel slecht drinken. Dus kom volgende week dinsdag maar binnen voor enkele dagen en dan lossen wij dat op.
Dus, beste lezers, volgende week in het hospitaal en daarna kan ik weer (als ik er zin in heb) volop vlees en vis van allerlei slag eten !!!

ik doe weer eens iet !!!

Na lang nadenken (hmmm) had ik de beslissing genomen om in vakantie te gaan naar Kopenhagen en/of naar Oslo. Ik wou weer eens anders dan anders doen en wil dit met de trein doen. Ah ja, met die slogans : met de trein is het altijd een beetje reizen, e.a. Uiteindelijk wil ik vertrekken in Antwerpen naar Kopenhagen, daar een aantal nachten blijven slapen (en overdag de streek verkennen), dan met de ferry naar Oslo en daar idem dito. Tenslotte met de trein van Oslo naar Antwerpen. Speciaal ????
Een eerste obstakel was een reisbureau zoeken : in het shoppingcenter, aan het rond punt, in Borsbeek, in Schoten of in Oelegem. Dichtste bij en ik moest er toch zijn, het shoppingcenter. Neckermann : Sorry mijnheer dat hoort niet bij ons aanbod. Dan maar naar Sunair : Sorry mijnheer maar dat staat niet in ons boeken. Dus naar een 'gewoon' reisbureau, aan het rond punt : Ik wil dit wel nazien mijnheer, maar dit hebben we nog niet gehad. Mogen wij u terugbellen ?
Jaja, geen probleem. Tenslotte toch maar naar de Molengalm in Oelegem gemaild. Alles uitgelegd en ook zij gaan mij terugmailen. Afwachten !!! Moet ik dan echt alles zelf doen hiervoor ?