Ik zal wel één van de vele honderdduizenden zijn die een blogbericht over de sneeuw schrijft, maar toch. Sneeuw is en blijft idyllisch ! Het geeft je omgeving ineens een totaal andere, meer positieve sfeer. Mijn ontmoeting met de sneeuwlaag beperkt zich tot er in rijden. Eigenlijk niet onprettig ! Alleen zijn er sommige chauffeurs, meestal van dure Duitse merken, die denken dat zij ubermenschen zijn (een laat overblijfsel van... ?) en die het leven van anderen in gevaar brengen (ook een overblijfsel ?). Vanochtend, rond 6u45 probeerde zo'n onverlaat mij op de Turnhoutsebaan in Schilde (het nieuwe stuk tussen Schilde en de nieuwe brug over het kanaal) voorbij te steken. Hij reed al een hele tijd héél kort achter mij en voelde zich blijkbaar te beperkt door de 50/u die ik reed. Zonder pinken (blijkbaar was een pinklicht een te dure optie) stoof hij naar links in de bijna bevroren brij die op de linker rijstrook lag. Blijkbaar kregen zijn (dure) banden niet direct grip of voelde hij een slippertje naderen, maar ineens was hij enkele tientallen meter achter mij en ging braaf (zonder te pinken) weer naar de rechter rijstrook, achter mij.
Zou hij het begrepen hebben ?
Ook weer zoals de vorige honderdduizenden trok ik een fotootje van de sneeuw in mijn voorhofje, allez, de kuip waar enkele planten nu trots zijn op hun wit jasje.
Zou hij het begrepen hebben ?
Ook weer zoals de vorige honderdduizenden trok ik een fotootje van de sneeuw in mijn voorhofje, allez, de kuip waar enkele planten nu trots zijn op hun wit jasje.
